สวัสดีค่ะเราอายุ16ค่ะเราเป็นคนที่อารมณ์ดีมากยิ้มเก่งหัวเราะเก่งเฉพาะตอนเช้าพอเริ่มตกเย็นเราจะรู้สึกซึมๆเราชอบถ่ายท้องฟ้าช่วงเย็นมากๆเรารู้สึกดูแล้วสบายใจแต่พอเริ่มมืดเราจะมานั่งมองขึ้นไปบนท้องฟ้าพอเรามองขึ้นไปเรารู้สึกเศร้าแบบแปลกๆเหมือนจะร้องไห้ออกมาเลยแล้วยิ่งเห็นดาวเห็นดวงจันทร์ด้วยยิ่งทำให้เรารู้สึกเศร้าใจหนักมากมันเหมือนแบบรู้สึกอบอุ่นปนกับอาการเศร้าแปลกๆอะค่ะมันพูดไม่ค่อยถูกแล้วเราชอบแสงสีของในเมืองหรืองานคริสมาสที่เขาเอาไฟตกแต่งต้นไม้เรารู้สึกเหมือนยืนดูอะไรที่อบอุ่นสุดๆเลยบางครั้งดึกๆเราชอบไปยืนแถวสะพานพุทธแล้วมองไฟสวยๆพร้อมกับลมเย็นๆมันทำให้เรารู้สึกเศร้าเหมือนกำลังคิดถึงใครสักคนอยู่เลยอะค่ะ มันทำให้เหมือนคิดถึงคนในฝันแต่จำหน้าเขาไม่ได้สักทีอะ