คือเราเป็นเด็กคนนึงที่พ่อแม่แยกทางกัน เรามาอยู่กับแม่ได้14ปีแล้ว แม่ก็จะชอบด่าชอบบ่นเราอยู่เรื่อยจนมาวันนึงเราทะเลาะกับแม่เรื่องเงิน แม่ก็พูดมาว่า "คนอย่างทำ อะไรคนเดียวไม่ได้หรอก" เรารู้สึกจุกกับคำๆนี้มาก ชีวิตมันจะไม่สามารถตั้งจุดยืนตัวเองได้เลยหรือ เรามีพี่สาวนะคะแต่คนละพ่อ คนนี้มันจะด่าเราใช้เราเสมอเราด่ากลับเราก็โดนคนเกลียด วันนั้นเราไปอยู่ต่างจังหวัดกับพี่เราที่บ้านคุณยายค่ะ ยายเราขายลูกชิ้นทอด (เราเคยไปอยู่กับนายเรามา1ปีแล้วนะคะแล้วเรากลับไปรอบนี้คือไปช่วยรัหว่างปิดเทอมค่ะ) เราก็ช่วยเขาขายของออกไปตั้งร้านตั้งแต่เที่ยง จากเราที่เป็นคนขาวผิดพรรณดี เราช่วยท่านจนเราดำเราเจ็บขาเจ็บแทชนตลอด เราไม่เคยบ่นค่ะ แต่พี่เราไม่เคยไปช่วยนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บ้าน จะขับมอไซค์ไฟฟ้าไปแค่แปปเดียวและก็กลับค่ะ เป็นแบบนี้มาซักพัก จนวันนึงเราเป็น ปจด.ค่ะ แน่นอนว่าที่ยายเราตั้งร้านมันไม่มีห้องน้ำ เราเลยเลือกที่จัไม่ไปวันนี้ แต่วันนที่เราไม่ได้ไปช่วยท่านแค่วันเดียวรู้มั้ยคะเราโดนอะไร เราโดนพี่เรานินทา หาส่าเราไปด่ายายและลูกยาย ทำให้เขาเกลียดเราทั้งบ้าน จนเราต้องแอบร้องไห้เวลาอยู่คนเดียวบ่อยมากยอมรับเลยว่าตอนนั้นเรารู้สึกอ่อนแอหันไปพึ่งใครไม่ได้ จนเราขอกลับมาอยู่ กทม.ค่ะ พอเรากลับมาเราก็โดนแม่เราด่าแม่เราชอบหาเรื่องให้เราทะเลาะตลอด ทุกครั้งจะมีแต่คำแรงๆ จนเราจุกแล้วไม่อยากทำอะไรเลยก็มีค่ะ แม่ชอบห้ามไม่ให้เราเล่นเกมเพราะจะเป็นเด็กไม่ดี ไม่ให้เราทำอะไรหลายๆอย่างให้อยู่ในตาเขาตลอด รหัสเฟสต้องให้เขาจนเราไม่มีความเป็นส่วนตัว วันนั้นเราโดนเขาตบค่ะตอนเรานั่งกินข้าว ตบเราจิกหัวเรา จนเราเลือดกำเดาไหล เราจำได้ว่ามันไหลเต็มพื้น ตอนนั่นเราไม่มีแรงที่จะลุกแล้วเพราะว่าเราโดนตบโดนตีโตนตีนโดนจิก เรานอนคากองเลือดตรงนั้นเลยค่ะ แม่เขาก็เอาตีนมาเขี่ยเราบอกให้เราลุกๆๆๆๆ แล้วเขาก็เข้าห้องไป ปล่อยเราไว้ตรงนั้น จนเรานวบรวมสติได้เราก็ลุกแล้วมาเช็ดเลือดตัวเองค่ะ ที่เล่าๆมานี้ทุกคนเคยโดนกันบ้างมั้ยคะแล้วทุกคนรับมือกันยังไง ของหนูตอนนี้ไม่อยากคิดอะไรแล้วค่ะอยากตายมันตะบาปมั้ยคะพี่ๆ?