พ่อกินเหล้าทั้งวัน ทุกวันแทบไม่เห็นหน้าพ่อตัวเองเลยพ่อกลับบ้านตี4 ออกบ้านตี5 พ่อเคยเข้ารพ.2รอบนอนรพ.ครั้งละ2เดือน แม่เฝ้าตลอด ตอนแม่กับพ่อไปรพ. เดือนนั้นเราต้องนอนคนเดียวทำอาหารคนเดียวซักผ้าคนเดียวตลอด แม่ขาดรายได้จนเราต้องเลิกเรียนพิเศษ แต่เกรดเราก็ดีตลอดแต่พ่อแม่ไม่เคยมีใครชมเลยกลับต่อว่าที่เป็นคนนอนตื่นสาย คือเรานอนตื่น6-7โมงเฉพาะวันจันทร์-เสาร์ ส่วนวันอาทิตย์นอนตื่น10-11โมง และเป็นวันที่พ่อจะอยู่บ้านช่วงเวลาตอนเช้า พ่อด่าเราทุกวันอาทิตย์เลยด่าแต่ละครั้งบอกเลยแทบจะฆ่*ตัวต*ยทุกครั้ง คือตัดกำลังใจชีวิตสุดๆทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดีเลยพ่อจะเอาผักอะไรมาให้ตอน4โมงวันธรรมดาและเห็นเราเล่นมือถือเพราะมันเลิกเรียนตั้งแต่3โมงแล้ว และเรียนออนไลน์ก็ใช้มือถือพ่อเลยคิดว่าเราเล่นแต่เกม บอกเลยตั้งแต่เลิกเล่นเกมตั้งแต่ม.1เราก็ไม่โหลดเกมเข้าเครื่องเลย เมมเต็ม+เรียนออนไลน์ พ่อจะด่าตลอดไม่ไปทำอย่างอื่นเอาแต่เล่นมือถือ บอกเลยเราติดมือถือหูฟังจริงเพราะไม่อยากฟังพ่อบ่นพ่อด่าแม่ คือชินไปแล้ว แต่ไม่ชินทุกครั้งที่พ่อด่าเราเรื่องเรียน เราเรียนดีมากเด็กเรียนสุดๆไม่อยากจะชมตัวเองแต่เราเรียนเก่งแต่เราขี้เกียจ พ่อเคยบอกเป็นนักเรียนก็เรียนหนังสือ แต่วันนี้พ่อด่าเราเพราะตื่น11โมงว่า ตื่นห่าไรตอนนี้ไม่หลับไม่นอนปัญญาควายเป็นแบบนี้สอบไม่ติดรร.ดังๆหรอก ลาออกมาเลี้ยงควายเลย พวกเด็กๆที่กินยาตายถ้าลูกก*กินก*ก็ไม่เสียใจหรอก ภาระชิบหา* ที่ไม่อยากอยู่บ้านเพราะลูกเหี้*เนี่ยแหละ ถึงจะโดนด่าเป็นร้อยครั้งแต่ก็ร้องไห้ทุกครั้ง ชีวิตเรามันบัดซ*ตั้งนานแล้วพ่อเคยมีลูกมาก่อนแต่รับไม่ได้เลยเลิกกับอีกคน แล้วมามีลูกอีกคือเราช่วงนี้พ่อเพ้อแต่ลูกคนก่อนอยากกลับไปหาแต่มันคงสายไปแล้วที่พึ่งมาคิดได้ตอนนี้เขาคงเอาลูกออกแล้วเพราะตอนนั้นอายุไม่ถึง18ซักคน เมื่อก่อนพ่อไม่เป็นแบบนี้เลยจนเราอายุ9ขวบ พ่อเปลี่ยนไปทำร้ายเราและแม่ชอบขู่จะฆ่*ไล่ไปตา*แต่แม่ไม่ยอมเลิกเลยแม่รักพ่อจนไปเฝ้าพ่อรพ.2เดือนและทิ้งเราอยู่บ้านเอง ที่เราพิมพ์นี้ทั้งหมดมันดูเชื่อไม่ได้แต่มันคือเรื่องจริง เราอยากให้ประเทศไทยมีให้ตรวจโรคซึมเศร้าฟรี รักษาฟรี เพราะหลายๆครอบครัวก็ไม่มีเงินจ่ายจะไปรักษาจิตใจแบบเรา แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นไม่เป็นนะเพราะเราก็ยังมีความสุขกับหนังสือการ์ตูนอยู่ เรายังอยากใช้ชีวิตที่ต่างประเทศอยู่ มันเลยทำให้เราคิดที่จะไม่ฆ่*ตัวตา*ยจริงๆเลย สำหรับใครที่เครียดอะไรก็มาระบายในพันทิปเลยนะคะช่วยได้อยู่ระดับหนึ่งตอนนี้คือโล่งนิดหน่อยไปทำสิ่งที่ชอบๆเดี๋ยวก็หาย T^T  ที่ระบายนี้ไม่ได้เรียกร้องความสนใจหรือทำให้น่าสงสารนะคะคืออยากระบายจริงๆตื่นมาก็โดนด่ามันทำให้ทั้งวันเครียดเลยอะทั้งที่เป็นวันพักอ่านหนังสือแท้ๆ
*แค่มาระบายในพันทิปนิดหน่อย ยาวไปหน่อย หรืออาจจะพิมพ์ผิดบ้าง ขอโทษด้วยนะคะ*

-- และผู้ใหญ่คนไหนที่บอกเป็นเด็กไม่เครียดกันหรอก คือสมัยนี้เรื่องเครียดมีหมดเลยค่ะ ทั้งเรื่องนักเลงคีบอร์ดมาปั่นให้หัวร้อนบ้างเรื่องเรียนออนไลน์ เรื่องครอบครัวทั้งที่ครอบครัวก็ไม่รู้ว่าทำให้เด็กจิตใจย่ำแย่ สมัยนี้มันไม่เหมือนสมัยก่อนนะคะอยากให้สังเกตลูกตัวเองด้วยถ้าพอมีเงินรักษาก็พาไปรพ.เลยค่ะ ถ้าถึงขั้นรุนแรงอาจจะฆ่*ตัวต*ยได้เลยนะคะ --