เราคบกับแฟนได้ 5 ปี เรามีภาระต้องส่งบ้านที่เราซื้อไว้ให้พ่อกับแม่อยู่ที่ ตจว ส่งรถที่เราออกมาให้พ่อกับแม่ใช้ขายของ ขอเล่าก่อนว่า ก่อนหน้านี้เราหนีน้ำท่วมไปอยู่ ตจว จนซื้อบ้านได้อยู่กับพ่อแม่ ส่งรถได้ พอมาคบกับแฟนคนนี้เค้าขอให้เรามาอยู่ด้วย เราบอกเค้าว่าเรามีภาระอะไรบ้าง เค้าก็รับได้ เราเลยมาขายของที่ กทม แฟนลาออกจากงาน เปลี่ยนงานอยู่ 2-3 ที่ ก็เลยมาช่วยกัน เพราะเราขายไม่ทัน เรามาอยู่ กทม บ้านแฟน ช่วง 2 ปีแรก เราขายของกับแฟน ทำด้วยกันรายได้ดี สามารถส่ง บ้านเราได้ รถที่พ่อแม่เราใช้ รถที่เราใช้ขายของกับแฟน และรถแฟนอีก 1 คัน กินใช้ได้แบบสบายๆไม่มีปัญหา สามารถเก็บเงินได้เป็นแสน มีเอาให้แฟนจ่าย กยศ ของเค้าบ้าง มีบัตรเค้าบ้าง บัตรเราบ้าง ที่กดมาหมุนในกิจการ ค่ากิน ค่าใช้ทุกอย่าง ได้จากการค้าขาย พอมา ปีที่ 3 เจอ โควิด ขายของไม่ดี ตลาดถูกสั่งปิด เงินในบัญชีเริ่มหมดเราก็ค่อยๆหาของอย่างอื่นมาขายเสริม และหยุดค่างวดทุกอย่างตามมาตราการณ์ของรัฐ เราหารายได้ของเราเองเพราะแฟนไม่ค่อยจะเป็นผู้นำแต่จะคอยขัดตลอด พอทะเลาะแฟนก็จะบอกว่าบ้านเราเป็นภาระ เราก็ยิ่งต้องหาอย่างอื่นมาขาย เพิ่มหารายได้เพิ่มอีก และจะได้ไม่ทำให้เค้าลำบากแฟนชอบซื้อของโมเดลสะสม เราก็ไม่เคยว่า แต่พอค่าใช้จ่ายไม่พอเค้าก็บอกว่าบ้านเราเป็นภาระตลอด บางทีก็บอกเลิกเรา และถามว่าเรื่องรถจะเอายังไง รถที่ใช้ขายของด้วยกัน ต้องแบ่งกันคนละครึ่ง เราได้แต่เสียใจ ทะเลาะกันมาตลอด  ช่วงหลังนี้เราออกไปขายของคนเดียวเพื่อหารายได้ ชวนเค้าเค้าก็จะไม่ไป เพราะเค้าคิดว่าไม่ใช่ภาระหน้าที่เค้าแต่เค้าจะไปขายแค่ของที่ได้รายได้ด้วยกับ จนวันนี้แฟนบอกว่า ไม่มีความสุขเลย มีแต่ความทุกข์ ทำไมไม่สร้างอนาคตด้วยกัน ว่าเราเห็นแก่ตัว เราเลยบอกว่างั้นเราจะไป เราของโทษแล้วกัน แฟนก็ถามว่าเรื่องรถ จะเอาไง  คือแฟนจะคิดทุกบาทตั้งแต่ที่ขายของดีๆแล้วส่งบ้านส่งรถให้ครอบครัวเรา เราเลยบอกงั้นก็คิดมาแล้วกัน
ความรู้สึกจุกไปหมด  เราควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้เราต้องหาที่อยู่ใหม่ ไม่รู้ว่าจะใช้คืนเค้ายังไง 
เราคงเห็นแก่ตัวจริงๆ