คือแต่ก่อนเราเป็นคนชอบยิ้มแบบไม่มีเหตุผล แถมความจำดีที่หนึ่ง เป็นคนสดใสสุดๆเลย
จนพอเราโตขึ้น ทุกอย่างเปลี่ยน เราเริ่มหมกตัวในห้อง ไม่ค่อยยิ้มให้ใคร อยู่กับคนในครอบครัวน้อยลง ไม่อยากกินข้าวร่วมโต๊ะ พอเขาชอบพูดเรื่องแย่ๆ เรา ชอบบีบบังคับเรื่องการแต่งตัว ทั้งที่เราไม่เคยแต่งตัวโป๊ๆ แต่เขาให้เราใส่ชุดเก่าๆ จนเราไม่มีความมั่นใจ ที่โรงเรียนเราก็ชอบหลับเพราะการสอนมันน่าเบื่อ ครูก็หาว่านอนดึกเกินไป ติดเกม ยอมรับว่านอนดึก สาเหตุนอนดึกอาจทำให้ความจำเสีย ไหนจะเรื่องความรัก เรื่องเพื่อนเหลี่ยมๆ บางทีเราก็คิดว่าพระเจ้ากำลังเล่นตลกกับเราหรอ ? เราเคยร้องไห้อยากฆ่าตัวตาย อยากทำร้ายตัวเอง แต่ทำไม่ลง มันเหนื่อยทุกอย่าง อยู่กับพี่ชาย2คนที่สนิท เราเป็นร่าเริงมาก อยู่กับเพื่อนจะเป็นคนสังสรรค์ แต่พออยู่คนเดียว ก็เอาแต่ร้องไห้ อยากอยู่คนเดียวจนเพื่อนหลายๆคนไม่ทน เราแค่เครียดหรือเป็นซึมเศร้าคะ ??