คิดเห็นยังไงคะกับการมีแม่แบบนี้

สวัสดีค่ะทุกคนเราอายุ 17 ปีมีอาชีพขายของออนไลน์กำไรก็แล้วแต่บางวันบางวันก็ได้น้อยบางวันก็ได้เยอะขายพวกเสื้อผ้าครีมประมาณนี้ค่ะแม่เราเป็นคุณที่ขี้เกียจหาเงินแล้วก็รอแต่เงินจากรัฐบาลแม่ไม่มีอาชีพอะไรเลยไม่ได้ทำงานเลยตั้งแต่แต่งงานกับพ่อมาพ่อก็ทำนาทำไร่เลี้ยงวัวก็ไม่ได้มีเงินมากมายอะไรแต่ค่าเทอมค่าน้ำค่าไฟพ่อก็ออกตลอดระยะเวลาที่ผ่าามา ลองมองย้อนไปลึกลึกแม่ควรช่วยพ่อทำงานบ้างแล้วก็เอาแต่บ่นว่าไม่มีเงินใช้เราขายของออนไลน์เราก็ช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่ของพ่อก็คือซื้อกับข้าวแล้วก็ค่าสารพัดต่างๆยิบย่อยเราก็ออกเอง พ่อให้เงินวันละ 100 ค่ากับข้าวแม่ก็ชอบซื้อของที่ตัวเองชอบเราไม่ชอบควรผลัดกันบ้างว่าจะกินอะไรไม่ใช่จะเอาแต่ตัวเอง รู้สึกว่าชีวิตครอบครัวเรามันผิดแผนไปหมดทุกอย่าง ความจริงๆคือค่ากับข้าว 100-.ต่อวันมันไม่พอเลยไหนจะน้องอีก แล้วแม่ก็เอาแต่โทษพ่อว่าทำไมไม่ให้เงินเยอะๆ ทำไมไม่ขายที่ แล้วพอวันไหนพ่อไม่ให้เงินแม่ก็จะไม่ทำอะไรเลย ข้าวไม่หุง จานไม่ล้าง เราก็ต้องออกเอง มันสับสนมันงงอ่ะว่าจะเอายังไงต่อดีเงินที่เราหามาได้เราก็อยากเก็บเอาไว้ใช้ในอนาคตอยากเก็บอยากออมแต่มันเก็บไม่ได้เลย เพราะเราต้องเก็บเงินเอาไว้เป็นทุนสำหรับลงของอีก ล่าสุดแม่บอกว่าอยากขายกับข้าวแบบถุงถุงละประมาณ 30 ถึง 60 บาทพ่อก็ลงทุนให้หมด 5000 สุดท้ายก็บอกว่าไม่ขายแล้วเหนื่อยมันยากยังงั้นอย่างนี้มีปัญหาตลอดข้ออ้างตลอดถ้าแม่ไม่ขายตั้งแต่แรกจะให้พ่อลงทุนให้ทำไมมันเสียเงินไปเยอะมาก มีอยู่ช่วงหนึ่งพ่อไม่มีเงินเลยเราก็เจียดเงินเราที่เอาไว้ลงของมาซื้อกับข้าวเลี้ยงคนทั้งบ้านเป็นระยะเวลาเกือบสองเดือนเลยพอเงินใกล้จะหมดเราก็ไม่ซื้อแล้วเพราะกลัวจะไม่มีเงินลงของแม่ก็บอกว่าซื้อให้กินแค่นี้ก็อ้างกูเลี้ยงมาหมดมากกว่านี้อีก เราอายุ 17 เราต้องมาแบกรับภาระขนาดนี้เลยหรอ ค่ารายงานค่าขนมเราอยากกินอะไรมากๆเราไม่เคยเอ่ยปากขอพ่อเลยเราหาเองตลอด โทรศัพท์เราก็หาเงินซื้อเองค่าเน็ตเราก็หาเอง แม่ก็มาพูดว่าเราหาได้แค่นี้ก็ทำเป็นปากดี พ่อก็บ่นแม่ว่าไม่เคยไปนา ไม่เคยตื่นไปวัด แม่เราก็อ้างว่าไม่มีเสื้อผ้าสวยๆใส่ไป เราอยากได้ใครสักคนมาปรึกษามากๆอยากเล่าอะไรที่มันมีมากกว่านี้ให้ฟัง แม่แม่ก็บ่นเราว่าไม่เคยล้างจานไม่เคยซักผ้าไม่เคยกวาดบ้านถูบ้านแล้วแม่จะทำอะไรบ้างถ้าแม่ออกไปทำงานนอกบ้านเรื่องพวกนี้เราก็จะทำเอง ทุกวันนี้เราพยายามนั่งหางานพาร์ทไทม์มันก็ไม่มีเราอยากหาเงินได้เยอะเยอะชีวิตมันจะได้สบายกว่านี้เวลาแม่อยากกินทุเรียนอยากกินลำไยอยากกินแกงนั่นแกงนี่อยากกินอะไรที่มันมีราคาขึ้นมานิดนึงเราก็ซื้อให้กินตลอดไม่ใช่ว่าเราไม่ซื้อเงินที่พ่อให้ 100 เราก็ไม่เคยแตะเลย พ่อก็ไม่มีรายได้เลย ต้องประหยัดใช้ เราก็เราก็ต้องไลฟ์สดขายเสื้อผ้าครีมเราก็ต้องโพสต์บ่อยบ่อย วันๆก็อยู่แต่หน้าจอ กับแพ็คของ เราแนะนำให้แม่ขายแกงอีกรอบแม่ก็อ้างแต่ปัญหาตลอดเราก็บอกว่าถ้าขายจะช่วยทุกอย่างหั่นผักเสิร์ฟอะไรประมาณนี้แล้วก็มาอ้างว่าที่ที่จะไปขายเก็บค่าเช่าแพงเราก็อุตส่าห์ต่อรองกับทางเจ้าของที่แล้วว่าเก็บเดือนละ 2000 ได้ไหมเพราะเจ้าของที่ก็เป็นญาติ เราก็ต่อรองให้จนได้แต่แม่ก็ไม่ยอมแล้วก็มานั่งบ่นว่าไม่มีเงินใช้ แล้วก็บอกเครียดไม่มีเงินใช้ยังงั้นอย่างนี้เราโคตรเบื่อเลยไม่ใช่ว่าเราจะหาให้กินไม่ได้แต่แม่ก็ควรหาเงินเองบ้างเราก็มีภาระหน้าที่ของเราค่ายิงแอดเพจ ค่าเน็ต ค่าโทรศัพท์(เพราะเราดาวน์มาไม่ได้ซื้อเงินสด) หนี้อีกที่เอามาลงทุนขายครีม แม่ไม่เคยเข้าใจอะไรสักอย่างเลย ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้ทุกคนเข้าใจดี เหนื่อยมากทุกวันนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่