ผมไม่รู้ ว่าผม ควรจะบอกเรื่องนี้ยังไง จะบอกว่า ผมโง่ ที่ทน หรือ ผมไม่มีทางไป หรือผมรัก หรือผมเป็นห่วงมันสับสน ปนกันไปหมด ใจนึงอยากไป ใจนึงอยากอยู่ เข้าเรื่องเลยนะครับ คือผมกับแฟน เราคบ กันมา5 ปี แต่งงานมา1จะ2ปีละ ซึ่งแต่ก่อนคบกันใหม่ๆ1-3ปีแรก เธอเป็นคนดีมากๆ ตามใจ คอยดูแล เทคแคร์ ทุกอย่าง มีอารมร้ายบ้าง แต่กับผมจะน้อย แต่จะเป็นกับคนอื่นแต่ไม่รุนแรงมาก คือเค้าเปนคนไม่ยอมใคร ถ้าชั้นถูกคือชั้นต้องถูกและต้องได้ เธอดูแลผมดี คอยไฟต์ให้ทุกอย่าง จัดแจง ทุกอย่าง ซึ่งฐานะบ้านเธอ ค่อนข้างมีเงิน แต่ผม ไม่ค่อยมี แต่บอกไว้เลยว่า ผม ไม่ได้มาเกาะเทอกินยังทำงานหาเงิน ช่วยเทอทุกอย่าง เท่าที่จะทำได้ เรียนรู้งานทางบ้าน ที่เทอทำ และทำงานในส่งนตัวเองด้วย แต่เรื่องมันเริ่มแรงขึ้น เมื่อหลังจากนั้น เทอก็อารมร้ายขึ้น เริ่มขึ้นเสียง เริ่มด่า เริ่ม ตบเริ่มตี ช่วงจะแต่งงาน ทเอก็บอกว่าจะทำตัวให้ดีขึ้นจะไม่ทำร้ายร่างกายอีก เทอก็ทำได้ สักพัก พอเจอเรื่องที่ผม ทำไม่ถูกใจ ก็เป็นเหมือนเดิม 6วันทะเลาะ 1วันปกติ ซะส่วนใหญ่ จนมีครั้งนึงมันทะเลาะ ผมเองเจ็บจนทนไม่ไหว และได้ทำร้ายเทอไป ด้วยความโมโหและเจ็บมากๆ ขอยอมรับเลยว่ามันเป็นอารม ชั่ววูบ จริงๆ คือทำไป 1ที แล้วกลับมานั่งคิดว่า ถ้าวันนั้นมีมีด คงเสียบจริงๆ เลยบอกกับตัวเองว่าจะไม่ทำร้ายเค้าอีก จะไม่ได้เกิดคำว่าอารม ชั่ววูบอีก แต่ซึ่งนิสัยผมเปนคน ขี้ลืมสุดๆจริงๆ มันเปนเรื่องที่เทอรับไม่ได้ คอยด่า ตลอดว่า โง่ ไม่มีสมอง ที่บ้านเลี้ยงมายังไง บางทีมันลามไปถึงพ่อถึงแม่ (เทอไม่ค่อยชอบบบ้านผมสักเท่าไหร่) ผมก็ทนนะ ความรู้สึกตอนนี้ ขณะเล่าเรื่องมา มันเหมือนระเบิดเวลาที่มันรอระเบิด ว่าวันไหนที่ผมไม่ไหว ผมกลัวจะทำร้ายเทออีก มันอดทนมากๆจริงๆ ผมควรทำยังไง ผมอยากมีคนที่เราด้วยเรื่องได้บ้าง อยากมีคนรับฟัง หรือผมเป็นโรคประสาทไปแล้วก็ไม่รู้ บางทียังรู้สึกเจ็บใจ และนั่งหัวเราะตัวเอง ขณะโดนทำร้าย ว่า เราคงโง่ที่เลือกเค้ามา ที่ทนเค้าให้เค้าทำร้าย คนอื่นมีความเห็นเช่นไร มาคุยกันได้นะครับว่า ผมควรทำอย่างไรดี 🥺🥺😢😢😢🙏🙏🙏