ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นว่า เรากับเขาคบกันมา10ปี มีการเลิกลากันไป2ครั้ง โดยทั้งสองครั้งคือการกระทำของเขาที่ซ้ำซาก แต่ไม่มีเรื่องนอกใจ และเรื่องทำร้ายร่างกาย แต่จะมีเรื่องคำพูด อารมณ์ที่เขาปฏิบัติกับเราในตลอดระยะเวลาที่คบกันมา7ปีรวมแต่งงาน3ปี เป็น10ปี แต่ครั้งนนี้ที่เราตัดสินใจจดทะเบียนเราคิดว่าโอกาสครั้งนี้ที่เขาขอ เขาจะทำมันได้ และเราเองก็ให้โอกาสเขาอีกครั้ง แต่มันก็เหมือนเดิม เราอายุแค่30 แต่เราตัดสินใจจดทะเบียนในตอนอายุ27 เราคิดว่าถ้าเราออกมาตอนนี้คงจะไม่ยืดยาวเลยเถิดไปถึงขั้นมีลูกด้วยกันมันน่าจะดีกว่า เราทุกข์ทรมานที่มีปัญหากับเขา เขาเป็นผู้ชายเจ้าอารมณ์ ไม่พอใจอะไรก็จะตะคอกเสียงดัง ไม่เว้นแม้แต่ในที่สาธาณะ เราอายคนรอบข้างทุกครั้งที่ทะเลาะกัน และตัวเราเองก็ต้องเป็นฝ่ายเงียบเพื่อให้เรื่องทุกอย่างมันจบ เราทำให้เขาทุกอย่าง ทำหน้าที่ไม่บกพร่อง แต่เขาไม่เคยถนอมจิตใจเราเลย เราไม่คิดว่าแค่คำพูดทำร้ายจิตใจ จะทำให้ผู้หญิงคนนึงตัดสินใจคิดที่จะหย่าแบบนี้ อาจจะมีคนที่เหมือนเราน่ะ แต่พวกเขาอาจจะมีพันธะผูกพันธ์ เช่นลูก เลยยอมทนที่จะอยู่ แต่ตอนนี้เราไม่มี เราเลยอยากรักตัวเองบ้าง เราทรมานใจ ทุกข์ใจ ในวันที่จดเราคิดว่ามันจะดี เขาอาจจะเปลี่ยนได้ แต่เปล่าเลยเขาไม่เคยเปลี่ยน เป็นตัวเราที่เปลี่ยนจนไม่เหลือความเป็นตัวเอง เราและเขาไม่มีเรื่องมือที่3 เขาเป็นคนติดเกมเอามากๆ ติดมากจนไม่สนใจเรา ไม่สนใจไม่เท่าไหร่ แต่ด่าทอเรา ว่าเรา ถ้าเราเริ่มมีปากเสียงเวลาเขาเล่นเกม หรือเข้าไปอยู่ในโลกของเขา เราจะเป็นแค่อากาศ เราชินแล้ว แต่ตอนนี้เราแค่คิดว่าเราไม่อาจจะใช้ชีวิตต่อไปกับคนคนนี้ได้อีกแล้ว แต่ไม่มีสาเหตุที่เราจะหย่ากับเขาได้เลย เราเคยคุยกันแต่เขาก็ไม่สนใจ และไม่ยอมปล่อยเราไป เราควรจะทำยังไงดีคะ ไม่รู้จะต้องทนทุกข์แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน บางทีเราก็แอบคิด ว่าถ้าเราตายไปเรื่องทุกอย่างคงจบด้วยดี แต่มันก็แค่ความคิดที่แล่นเข้ามาแว๊บนึง เราขอปรึกษาผู้รู้ คนที่เคยมีประสบการณ์ หรือแนวทางหาทางออกหน่อยนะคะ