* สถานการณ์ชีวิตช่วงนี้ หมายถึง
การงานก็ไม่ค่อยดี การเงินก็ไม่ค่อยโอเค
แถมมีปัญหาจุกจิกอื่น ๆ อีก แล้วยังต้องมาสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักอีก

สวัสดีค่ะ
เราอายุเกือบ 30 ปี
การงาน การเงิน ความรัก ยังพอไหว
มีปัญหาบ้างตามสถานการณ์ประเทศ

แต่ปัญหาหนัก ๆ ของเราคือ ** การสูญเสียบุคคล อันเป็นที่รัก **

ตอนต้นปี เราเสียแม่ค่ะ
เดิมแม่เราเป็นมะเร็งเต้านมระยะที่ 1 เป็นมา 9 ปี
รักษาต่อเนื่อง ทานยาคุมฮอร์โมนมาตลอด
ตรวจไม่พบว่ามีการแพร่ไปส่วนอื่นๆ
พอมาปีที่แล้ว อาการแม่ดูไม่โอเค เราเลยขอเปลี่ยนหมอใหม่
แล้วอยู่ ๆ ก็มาตรวจเจอว่าลามไป กระดูก ปอด และที่อวัยวะอื่น ๆ (ระยะสุดท้าย)
เราก็เตรียมตัวดูแลแม่แบบประคับประคอง ทำห้องพยาบาลไว้ที่บ้าน
ยังไม่ทันจะได้ใช้งานเลย หลังจากได้รับการวินิจฉัยไม่ถึงเดือน
อยู่ ๆ แม่ก็เหนื่อยหอบ หัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน จากไปแบบไม่ได้ร่ำลา

ขนาดเรามีการเตรียมใจมานานแล้ว
พอจะเข้าใจกระบวนการเกิดแก่ เจ็บ ตาย มาบ้าง
แต่พอเกิดขึ้น เรารู้สึกว่าตัวเราอาการสุขภาพจิตใจล่อแล่มาก ๆ
เพราะสำหรับเราแม่คือแรงบันดาลใจ ที่ทำให้เรามุ่งมั่น สู้ชีวิต
พยายามถีบตัวเองให้เติบโต และประสบความสำเร็จเร็ว ๆ
เพราะเรารู้ว่าแม่จะอยู่กับเราไม่กี่ปี

ตังแต่แม่เสีย เรารู้สึกหมดกำลังใจในการสู้ชีวิต
ไม่มีความฝันในการทำงานหนัก
เหมือนไม่มีเหตุผลว่าเราต้องทำงานหนัก ไปเพื่อใคร
ส่งผลกระทบถึงการงาน *ซึ่งช่วงนี้ต้องสู้และใช้พลังมากเป็นพิเศษ
( แต่เรากลับหมดแรงบันดาลใจ ทั้งๆที่เป็นคนที่สู้แบบสุดๆ มาตลอด )
ส่งผลกระทบถึงความสัมพันธ์กับคนรัก
( หมดแรงบันดาลใจ รู้สึกอยากอยู่คนเดียว )
เราก็พยายามรักษาใจตัวเองมาเรื่อง ตามวิธีการธรรมชาติ
*เรายังไม่ถูกวิจนิจฉัย ว่าเป็นโรคซึมเศร้านะคะ

พอมาเมื่อวาน เราได้ข่าวร้าย คือ  คุณอาเสียไปอีก
เราได้คุยกับน้องสาว ลูกคุณอา อายุ 15 ปี
น้องก็ดูปกติ แต่เราก็รับรู้ถึงความรู้สึกในใจ
น้องอายุยังเด็ก แถมมีปัญหาทั้งด้านการเงิน การเรียน ครอบครัว
แล้วยังมาเสียคุณแม่อีก เรารู้สึกหนักอึ้งมาก สงสารน้องมาก
ตัวเราเองก็รู้สึกเสียใจ เป็นห่วงคนรอบตัวด้วย
เพราะในเครือญาติเรา คนที่ช่วยและเป็นที่พึงพาให้คนอื่นได้ ก็คือเรา

จนตอนนี้เราไม่รู้เลยจริง ๆ
ว่าจะต้องฮีลตัวเอง และช่วยคนรอบข้างยังไงดี
เหมือนแผลเก่ากำลังจะทุเลา แผลใหม่ก็เข้ามาอีกแล้ว
ปัญหาเก่าพึ่งแก้ได้ ปัญหาใหม่ก็เข้ามาอีกแล้ว

เราพยายามบอกตัวเอง เขียนติดกระจกว่า
- อะไรก็ตามที่ฆ่าเราไม่ตาย จะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น
แต่บางทีมันก็เต็มไปด้วยบาดแผลมากมายซะเหลือเกินค่ะ -

เพื่อน ๆ ที่เคยมีประสบการณ์ หรือพึ่งผ่านสถานการณ์คล้าย ๆ เรามา
มีวิธีการรับมือยังไงบ้างคะ รักษาใจตัวเอง และคนรอบตัวยังไงกันบ้างคะ

- ขอขอบคุณทุก ๆ ความเห็น ล่วงหน้า นะคะ -