ตอนแรกก็นึกว่าเขาอนุรักษ์ได้ดี พอไปอ่านวิกิพีเดียภาษาปะกิตแบบผ่าน ๆ เหมือนว่าเกือบจะหรือสาบสูญไปแล้ว เพราะทางการสั่งห้าม ถูกรื้อฟื้นวิธีเล่นขึ้นมาใหม่รึเปล่าคะ หรือมีการต่อเชื้อ ตกทอดอยู่

ส่วนตัวเดี๊ยนค่อนข้างทึ่งเทคนิคที่เอาแผ่นไม้ดีดไปสีหรือรูดสายน่ะค่ะ มันแปลกดี ให้ความรู้สึกเหมือนเทคนิคการเล่นคอมุนโก ของเกาหลี ส่วนการเล่นก็เล่นสลับขับ คล้ายการเล่นกระจับปี่ของชาวเขมร และอิจิเก็งคิง ของชาวญี่ปุ่นเอง

แต่ถึงจะดูโบราณกว่าญาติ ๆ ในภาคพื้นทวีป บิวะญี่ปุ่นก็ตั้งคอเล่น คล้ายผีผา มากกว่าจะนอนลงแบบภาพวาดโบราณ