ต้องบอกก่อนว่าผมเป็นพี่เเละมีน้องอีกคน ในช่วงโควิดแบบนี้ทำให้นักเรียนอย่างผมและน้องชายต้องเรียนที่บ้านแบบออนไลน์ ปัญหาก็คือว่าส่วนตัวผมมีงานและต้องเรียนตามตารางที่โรงเรียนจัดให้อยู่เเล้ว ส่วนน้องชายผมก็มีเรียนเช่นกัน เเต่พอถึงเวลาเรียนน้องเขาก็ทั้งเล่นเกมทั้งเรียนไป เรื่องนั้นผมไม่ได้ป่วยจิตอะไรเเต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกป่วยจิตคือเวลาครูของน้องเขาต้องสอบครับ น้องทำไม่ได้เเต่ต้องขอความช่วยเหบือจากพ่อแม่เสมอ เมื่อพ่อแม่ไม่สามารถช่วยได้ไม่ว่าจะเพราะยั่งหรือทำไมเป็น หน้าที่นั้นก็ต้องตกมาอยู่ที่ผมเอง ผมไม่ได้ข้องใจอะไรเลยครับถ้าถึงเวลาที่น้องเรียนเขาตั้งใจเเต่เมื่อสอบเขาไม่รู้ผมก็ยินดีที่จะช่วยเขา เเต่ผมเห็นมาตลอดว่าเขาไม่เคยตั้งใจสักครั้งพ่อแม่ก็เอาเเต่ให้ท้ายเขาแบบนี้ มันดีแล้วจริงๆใช่ไหม ทำไมถึงได้เลี้ยงลูกแบบนี้ เเต่ก็นะเขาไม่ใช่ลูกผมผมก็ไม่ได้มีสิทธิ์สั่งสอนเขามากถึงผมจะเป็นพี่ชายก็ใช่ว่าเขาจะเชื่อฟัง ผมควรทำอย่างไรดี อึดอัดกับพ่อแม่มากที่เลี้ยงน้องเช่นนี้ เเต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพียงเเค่รู้ว่าเป็นแบบนี้ตลอดการศึกษาน้องของผมคงได้แย่เเน่ๆ