ที่บ้านเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ มีกัน12คน
ปู่(ผู้ป่วยติดเตียง) ย่าแก่แล้ว ลุง ป้า พี่สาวคนโต น้าอา พี่สาวคนกลาง พ่อ แม่เลี้ยง น้องชาย(เด็ก) และตัวเรา(ไปๆมาๆระหว่างบ้านกับห้องแฟน)
ช่วงต้นเดือนกันยายน ที่ทำงานส่วนใหญ่เปิดงานกันให้ไปทำงาน100% หลังจากที่ WFH กันมาหลายเดือน
ปู่ย่าก็ไม่ได้ออกไปไหนนะคะ จนรู้ข่าวมาว่าลุงกับพ่อและพี่สาวคนโตติดโควิด เราจึงมีหน้าที่มาดูแลปู่ซึ่งต้องคอยมาเปลี่ยนผ้าอ้อมในทุกๆวันเพราะลุงกับพ่อและพี่สาวไปอยู่ รพ.เพื่อรักษาตัว ก็มีคนมาตรวจโควิดให้ที่บ้านแต่ทุกคนตรวจไม่พบ ของปู่ขึ้นไม่ชัดเจนก็ต้องรอหน่วยงานเอาเข้าแล็บเพื่อตรวจซ้ำ จนปู่เริ่มมีอาการไอมากขึ้นๆ ก็ผ่านไป3วัน กว่าผลตรวจปู่จะมา ทุกคนในบ้านก็ยังต้องผลัดกันดูแลปู่เพราะมีแต่ ผญ กัน จนย่าเริ่มไอตามและไปตรวจก็พบเชื้อ ของปู่ก็พบเชื้อเช่นกัน ปู่กับย่าจึงรอรถมารับ2วันและก็ไป เหลือ ป้า น้า อา แม่เลี้ยง ก็ตรวจเจอหลังปู่กับย่าพึ่งไปได้ 2วัน
จนปัจจุบัน มี3คนที่ไม่ติดคือ เรา น้องชาย และพี่สาวคนกลาง
ทีนี้รักษาไปเรื่อยๆก็เริ่มทยอยกลับมาบ้านและค่ะ เริ่มจากพี่สาวคนโตกลับมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว บอกให้ทำใจเรื่องปู่เลยเพราะอาการไม่ดี ออกซิเจนต่ำและใส่เครื่องช่วยหายใจ หมอบอกกินปอดไป80%แล้วไม่มีกำหนดกลับ ส่วนของย่าลงนิดเดียว กำหนดกลับวันที่28นี้ ลุงที่ใกล้หายแล้วเลยขอย้ายไปอยู่กับปู่กับย่าเพื่อช่วยดูแล เมื่อวันอาทิตย์เราไปบ้านก็ไปดูพี่สาวคนโต ก็บอกให้เราโทรหาลุงเพื่อคุยกับปู่ย่า เราก็เพลียๆเลยนอนเล่ยจนหลับไป ตื่นมาก็ไม่ได้โทรหาใคร แต่โทรไปหาพ่อพ่อบอกของพ่อกลับ27นี้ เราก็โอเครดีใจเดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว
จนมาเมื่อเช้า 8.30กำลังทำงาน พ่อโทรมาหาบอกย่าเสียแล้ว เราก็บอกปู่หรือเปล่าพ่อ พ่อบอกปู่อาการเหมือนเดิมอยู่ไม่เป็นอะไร แต่ย่าไปแล้วลูก ก็เผาวันนี้ไปเลย ตอนบ่าย
ความรู้สึกเหมือนฝัน ร้องมาทั้งวันแล้ว ทรมานมาก ย่าเป็นคนที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆ เสียใจที่พลาดโทรหาย่า ไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย คิดว่า28นี้เราจะได้เจอกัน
ล่าสุดตอนนี้คือนอนไม่หลับฟังเพลงเศร้าแล้วร้องไห้ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนคะกว่าจะทำใจได้ มันกะทันหันเกินไปอ่ะค่ะ เห็นอ่านผ่านๆในกระทู้แนวนี้อาจใช้เวลา3เดือน ตอนนี้ต้องกินยานอนหลับค่ะถึงจะหลับและกำลังจะกินเพื่อนอนพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปเดินเรื่องย่าต่อค่ะ
สูญเสียคนในครอบครัวที่รักที่มากๆไปอย่างกะทันหันและไม่ได้ร่ำลา ทำอย่างไรดีคะ
ปู่(ผู้ป่วยติดเตียง) ย่าแก่แล้ว ลุง ป้า พี่สาวคนโต น้าอา พี่สาวคนกลาง พ่อ แม่เลี้ยง น้องชาย(เด็ก) และตัวเรา(ไปๆมาๆระหว่างบ้านกับห้องแฟน)
ช่วงต้นเดือนกันยายน ที่ทำงานส่วนใหญ่เปิดงานกันให้ไปทำงาน100% หลังจากที่ WFH กันมาหลายเดือน
ปู่ย่าก็ไม่ได้ออกไปไหนนะคะ จนรู้ข่าวมาว่าลุงกับพ่อและพี่สาวคนโตติดโควิด เราจึงมีหน้าที่มาดูแลปู่ซึ่งต้องคอยมาเปลี่ยนผ้าอ้อมในทุกๆวันเพราะลุงกับพ่อและพี่สาวไปอยู่ รพ.เพื่อรักษาตัว ก็มีคนมาตรวจโควิดให้ที่บ้านแต่ทุกคนตรวจไม่พบ ของปู่ขึ้นไม่ชัดเจนก็ต้องรอหน่วยงานเอาเข้าแล็บเพื่อตรวจซ้ำ จนปู่เริ่มมีอาการไอมากขึ้นๆ ก็ผ่านไป3วัน กว่าผลตรวจปู่จะมา ทุกคนในบ้านก็ยังต้องผลัดกันดูแลปู่เพราะมีแต่ ผญ กัน จนย่าเริ่มไอตามและไปตรวจก็พบเชื้อ ของปู่ก็พบเชื้อเช่นกัน ปู่กับย่าจึงรอรถมารับ2วันและก็ไป เหลือ ป้า น้า อา แม่เลี้ยง ก็ตรวจเจอหลังปู่กับย่าพึ่งไปได้ 2วัน
จนปัจจุบัน มี3คนที่ไม่ติดคือ เรา น้องชาย และพี่สาวคนกลาง
ทีนี้รักษาไปเรื่อยๆก็เริ่มทยอยกลับมาบ้านและค่ะ เริ่มจากพี่สาวคนโตกลับมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว บอกให้ทำใจเรื่องปู่เลยเพราะอาการไม่ดี ออกซิเจนต่ำและใส่เครื่องช่วยหายใจ หมอบอกกินปอดไป80%แล้วไม่มีกำหนดกลับ ส่วนของย่าลงนิดเดียว กำหนดกลับวันที่28นี้ ลุงที่ใกล้หายแล้วเลยขอย้ายไปอยู่กับปู่กับย่าเพื่อช่วยดูแล เมื่อวันอาทิตย์เราไปบ้านก็ไปดูพี่สาวคนโต ก็บอกให้เราโทรหาลุงเพื่อคุยกับปู่ย่า เราก็เพลียๆเลยนอนเล่ยจนหลับไป ตื่นมาก็ไม่ได้โทรหาใคร แต่โทรไปหาพ่อพ่อบอกของพ่อกลับ27นี้ เราก็โอเครดีใจเดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว
จนมาเมื่อเช้า 8.30กำลังทำงาน พ่อโทรมาหาบอกย่าเสียแล้ว เราก็บอกปู่หรือเปล่าพ่อ พ่อบอกปู่อาการเหมือนเดิมอยู่ไม่เป็นอะไร แต่ย่าไปแล้วลูก ก็เผาวันนี้ไปเลย ตอนบ่าย
ความรู้สึกเหมือนฝัน ร้องมาทั้งวันแล้ว ทรมานมาก ย่าเป็นคนที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆ เสียใจที่พลาดโทรหาย่า ไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย คิดว่า28นี้เราจะได้เจอกัน
ล่าสุดตอนนี้คือนอนไม่หลับฟังเพลงเศร้าแล้วร้องไห้ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนคะกว่าจะทำใจได้ มันกะทันหันเกินไปอ่ะค่ะ เห็นอ่านผ่านๆในกระทู้แนวนี้อาจใช้เวลา3เดือน ตอนนี้ต้องกินยานอนหลับค่ะถึงจะหลับและกำลังจะกินเพื่อนอนพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปเดินเรื่องย่าต่อค่ะ