สวัสดีค่ะต้องขอบอกก่อนนะคะว่าเราค่อนข้างเป็นเด็กเรียนเลยค่ะ ไม่เคยมีแฟนหรือสนใจเรื่องผ.ช.เลยแม้แต่น้อย การเรียนเราก็อยู่ที่เกรด3กว่าเลยค่ะเราเรียนวิทย์คณิต เราไม่แต่งตัวหรือแต่งหน้าอะไรเลยค่ะมีหนีบผมดูแลผิวหน้าตามปกติ เราเป็นคนไม่เที่ยวด้วยค่ะ ค่อนข้างจะโลกส่วนตัวสูง เรียนก็ไม่เคยโดด ส่วนใหญ่ก็อยู่กับพวกหนังสือเรียน วรรณกรรม นวนิยาย มีงานอดิเรกพวกเทียนหอม ระบายสีน้ำวาดรูป เครื่องเขียนพวกนี้ค่ะ ไม่เคยทำตัวเหลวไหลเลยค่ะเชื่อฟังครอบครัวตลอดไม่ได้ออกนอกลู่นอกทางเขาบอกว่าวัยเรายังไม่ถึงวัยมีแฟนเราก็ไม่ได้ยุ่งเรื่องนี้เลยค่ะไม่คุยกับใครเลยด้วยซ้ำส่วนตัวในความคิดเราเองก็ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้วด้วยค่ะแอบอยากอยู่คนเดียวไปตลอดเลย มีเป้าหมายชีวิต แต่บางครั้งแม่เราอะคะก็ชอบพูดแบบเชิงประชดว่า ถ้าไม่เรียนจะเอาผัวก้ได้ทำงานแบบนี้แหละให้เรียนก็เรียนไปแฟนไม่ต้องมี  เราแอบคิดนะคะว่าพ่อแม่เราหรือคนรอบตัวเรามองเราเป็นเหลวไหลเกเรรึป่าวเนื่องด้วยแถวบ้านเราอะคะเด็กบางคนอายุ15-17ก็เกเรโดดเรียนไปเที่ยวกับผ.ชสุดท้ายก็โดนครอบครัวจับแต่งงานไม่ก็ผูกข้อไม้ข้อมือไป(แบบสไตล์เด็กสก๊อยประมาณนี้ค่ะ)ค่ะ บางครั้งเราเสียใจมากค่ะที่พ่อแม่เรามองเราเป็นคนแบบนั้นแต่เราไม่ได้ว่าว่าคนที่แต่งงานหรือมีครอบครัวไวเป็นคนไม่ดีนะคะ เราแค่รู้สึกไม่ดีเลยค่ะที่พ่อแม่ชอบพูดย่ำๆกับเราแบบนั้นเหมือนเขาไม่ได้รู้จักตัวเราสไตล์ความชอบเราเลยค่ะ เราพยายามทำตัวให้เป็นคนดีเชื่อฟังแล้วก็เป็นคนสไตลืที่เราชอบการกระทำต่างๆเราชอบฟังเพลงสากลชอบสไตล์สากล บางครั้งก็แอบร้องไห้เลยค่ะที่เหมือนถูกนำไปเปรียบเทียบกับวัยรุ่นแนวนั้นทั้งงๆที่มันไม่ใช่เราเลย ความรักในวัยเรียนส่วนตัวเราคิดว่ามันไม่ได้แย่ขนาดนั้นค่ะอยู่ที่ตัวเราด้วยบางคนมีแล้วคบกันยาวนานก็มีถมไปค่ะช่วยเหลือกันและกัน เราแอบคิดนะคะว่าถ้าเกิดเรามีแฟนขึ้นมาพ่อแม่คงไม่ยอมแน่บางที่อาจให้เราออกโรงเรียนเลยก็ได้ค่ะแต่ในใจไม่ได้คิดมีค่ะแต่ใจมนุษย์ก็ไม่มีความแน่นอน บางครั้งเราก็รู้ค่ะว่าเขาเตือนแต่ก็แอบนอยด์นิดๆค่ะที่เขาไม่ได้มองในสิ่งที่เราเป็น(ไม่ได้เหยียดคนที่เป็นสก๊อยหรือทำตัวเกเรนะคะส่วนตัวแค่รู้สึกว่าคนเราความชอบการกระทำไม่เหมือนกันไม่ควรยุ่ง)