สวัสดีครับ ขอความเห็นครับ ผม40กว่า แฟน30กว่า ยังไม่มีลูก แฟนเกิดความเครียดจากงานที่ทำอยู่ ทำให้ไม่สามารถมีอะไรกับผมได้มา2ปีแล้ว ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีปัญหาอะไร ใช้ชีวิตคู่ปกติ รักใคร่ หวานชื่นกันดีตลอดมา ไม่มีมือที่สามแต่อย่างใด แต่ช่วงที่ผ่านมา ผมมีปัญหาต้องออกจากงาน และอยู่ระหว่างการประกอบกิจการส่วนตัวเล็กๆ ซึ่งอาจทำให้เกิดความไม่มั่นคงในชีวิตคู่ อาจเป็นอีกสาเหตุ ที่ทำให้แฟนผมยิ่งเครียดขึ้นไปอีก ความรู้สึกที่ผมมีต่อเค้ายังเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเค้าที่มีต่อผมเปลี่ยนไปมาก อย่าว่าแต่มีอะไรกันเลยครับ ไม่มีแม้การถูกเนื้อต้องตัวกัน ไม่จับมือ ไม่หอมแก้ม ตอนนอนก็ไม่เคยมากอดมาซบไหล่เหมือนเมื่อก่อน มีแต่ผมที่เข้าหาเองตลอด จนเกิดความน้อยใจหลายครั้ง ถึงขนาดจะเปิดโอกาสให้เค้าไปใช้ชีวิตใหม่ดูมั้ย ถ้าหมดรักกันแล้วจะอยู่ไปทำไม
     ซึ่งเค้าก็ยังยืนยันว่ายังรักผมอยู่ แต่เค้าเครียดจริงๆ โฟกัสแต่กับงานอย่างเดียวและไม่มีเวลามาคิดเรื่องอื่น นอกจากเรื่องงานเลย 
     ผมจึงอยากถามความเห็น ว่าท่านใดเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาบ้างมั้ยครับ และผ่านมันไปได้ยังไง มีวิธีแก้ไข หรือเยียวยายังไง และเมื่อผญ. เคยคิดแบบนี้กับเราแล้ว มันจะกลับไปหวานชื่อได้อีกมั้ย ตอนนี้ผมสับสนและข้องใจมาก ว่าการที่คู่ชีวิตเราเปลี่ยนไปขนาดนี้ ในขณะที่เรากำลังผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากทางเศรษฐกิจการเงิน รายได้ลดลงไปบ้างบางส่วน แล้วทำไมเค้ายังมาเปลี่ยนไปขนาดนี้ เค้ารักเราจริงๆหรอ
ขอบคุณทุกท่านที่รับฟังและแนะนำครับ