เราเป็นลูกคนเล็กค่ะ อายุ 18 ชอบเที่ยวชอบสังคมชอบมีเพื่อนเยอะๆชอบความสุขตอนอยู่กับเพื่อนแบบที่ไม่เคยได้จากครอบครัว เรามีพี่สาว1คน เป็นคนเงียบๆเชื่อฟังพ่อแม่ บอกอะไรก็ทำไม่ไปเที่ยวไม่เข้าสังคม ไม่มีเพื่อนอยู่แต่บ้าน เราถูกเปรียบเทียบกับพี่ตลอดว่าทำไมต้องไปหาเพื่อนขนาดพี่ยังไม่ไปเลย ทำไมต้องเที่ยวขนาดพี่ยังไม่เที่ยวเลย คนที่ไม่ไปไหนไม่มีเพื่อนก็ไม่ตายทำไมต้องชอบเที่ยวเล่น มีวันนึงแม่กับพ่อจับได้ว่าพี่ขโมยเงิน 3 หมื่นไปเติมเกมจนหมด แต่กลับไม่ด่าเลยซักคำแถมยังบอกว่าคนทำผิดเขายอมรับก็ต้องให้อภัย ต่อมาไม่นานเงินหายอีก 1 หมื่นแม่ก็ช่วยพี่ปกปิดโดยไม่ว่าเลยซักคำ เราขอไปเล่นบ้านเพื่อนตอนกลางคืน ไม่ให้ไป โดนทั้งพ่อทั้งแม่ด่าว่าเป็น
เดี๋ยวก็จะเรียนไม่จบอายเขา(ทั้งๆที่การเรียนของเราอยู่ในเกณฑ์ ดี-ดีมากด้วยซ้ำ)และบอกว่าถ้าไม่พอใจก็เก็บข้าวของออกไปอยู่ไหนก็ไป เราร้องไห้และไม่อยากให้ใครเห็นเลยไล่พี่กลับไปนอนห้องของมันเองแต่เรากลับโดนพ่อไล่ไปนอนครัวถ้าไม่อยากให้พี่มานอนด้วย
ลำเอียงเกินไปไหม