ครอบครัวที่ดีหน่ะหรอ

ดีค่ะทุกคน เรารู้สึกว่าเเม่เราชอบล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเรามากเลยค่ะ ยิ่งช่วงนี้มีเเฟนยิ่งล้ำมากๆ ทั้งชีวิตนี้เราไม่เหลือพื้นที่ส่วนตัวเลยค่ะ ชอบเปิดหนังสือที่เราจดอะไรมาอ่าน ชอบเปิดโทรศัพท์เรามาอ่านเเชทเเฟนเเละเพื่อนทั้งหมด เราก็รู้ว่าเป็นห่วง เเต่เราไม่นอกลู่นอกทางอยู่เเล้ว พอเปิดอ่านเสร็จก็ชวนทะเลาะ บอกเพื่อนนี่มันสำคัญจริงๆ ไม่เหมือนครอบครัวเราโดนด่าทุกวัน เราก็โตเเล้วนะชีวิตวัยรุ่นก็งี้ค่ะติดเพื่อนติดเเฟนไปบ้าง เเต่ถามว่าเราสนใจครอบครัวไหมก็สนเเต่เราเป็นคนไม่กล้าเเสดงออกไง เเม่เลยมองเราเป็นคนเเบบนี้ วันเสาร์อาทิตย์ไม่ได้เรียนอยากนอนดึกๆ ตื่นสายบ้างก็ไม่ให้ บอกให้นอน3ทุ่มตลอดทเเละในวันที่เรียนบางทีเราก็นอนดึก พอดึกนี่ก็ชอบเปิดประตูห้องมาดูโดยไม่เคาะใดๆทั้งสิ้น เเล้วก็มาบ่นๆด่าๆสร้างปัญหา อยู่กันเป็นสุขไม่ได้สักวัน มีวันหนึ่งเราเเต่งตัวอยู่ในห้อง ตอนนั้นก็เด็กอยู่ประมาณ ป.5 ยายเราเปิดประตูมาเฉยเลย ไม่เคาะประตูด้วย คิดซะว่าฉันอยากจะเปิดฉันก็เปิดไม่มีมารยาทเลย เราก็อายคือไม่ได้ใส่เสื้อผ้า มันเป็นเเบบนี้อยู่บ่อยมาก จนเราทนไม่ไหวก็ล๊อกมันซ่ะเลยพอ
ล๊อกก็บ่นเราอีก ว่าล๊อกทำไม่ไม่เข้าไปดูหรอกเเล้วครั้งก่อนคือไรอ่ะ??
พอตอนนอนก็อย่างที่พูดนั่นเเหละค่ะชอบมาดู ผ่านไปได้ไม่กี่วัน เเม่ให้เราเอาโทรศัพท์ไปชาร์จแบตข้างนอกห้อง คือกลัวจะคุยกับใครขนาดนั้นเลยอ่อ หลังๆมามีน้อง เราก็ต้องเลี้ยงน้องเรียนอยู่ก็ต้องเรียนยิ่งไม่เข้าใจอยู่ด้วยเเล้วให้มาเลี้ยงมันจะเป็นไงหล่ะ😕ไม่เข้าใจอะไรเลย น้องร้องโดยไม่มีสาเหตุเเม่ก็ถามน้องว่าใครทำ  น้องบอกเรา เเล้วเเม่ก็มาตีเรา ซึ่งเราไม่ได้ผิดอ่ะทุกๆวันนี่เราเบื่อมาก เบื่อจนคิดมาก เครียด เรียนก็เหนื่อยเเล้วยังต้องมาเหนื่อยเรื่องไร้สาระเเบบนี้อีก รู้ค่ะว่าเเม่รักน้องมากกว่าเรา ใช่เรามันเก่าเรามันเป็นหมาหัวเน่า เเม่เราเคยพูดกับเราว่านี่ไม่น่าเกิดก่อนเลยนะ พูด
เหมือนเเบบว่าเราไม่น่าเกิดมาหรอก อื้อไม่อยากให้เกิดมาจะทำทำไม่อ่ะ เราก็ไม่อยากเกิดหรอกถ้ามาเจอสภาพนี้ โดนล้อ โดนบลูลี่ โดนเพื่อนสนิทรังเเก
โดนอะไรมาหลายๆอย่าง ถ้าเราเลือกเกิดได้เราก็คงไม่อยากจะเกิดหรอก เกิดมาก็เป็นเเบบนี้ใครมันจะอยากเกิด
เซฟโซนก็ไม่มี ปรึกษาใครไม่ได้นอกจากคนในpuntipกับตัวเองนี่เเหละ
พ่อกับแม่เราทะเลาะกันประจำด้วยเลยชอบเก็บมาคิดว่าทำไมเราต้องมาเจอไรเเบบนี้ อิจฉาคนที่เขารวยเขาสวยเขามีพ่อเเม่ที่ดีปรึกษาได้ทุกเรื่อง ไม่จู้จี้จุกจิก พาลูกไปเที่ยวอย่างมีความสุข
-จบพอเเค่นี้ค่ะไม่อยากจะพิมพ์เยอะเพราะคงไม่มีใครอยากจะมานั่งอ่านยาวๆเเบบนี้ของเราที่ดูไร้สาระ.
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่