พ่อชอบใช้อารมณ์รุนเเรงทำร้ายคนในครอบครัวมากค่ะทุกเรื่องก็ว่าได้...เรื่องเล็กชอบทำให้เป็นเรื่องใหญ่ เจ้าอารมณ์ ใช้อารมณ์+กำลังตัดสินปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัว (ในฐานะที่เราเป็นลูก)โดนกระทำเเบบนี้รู้สึกเสียใจค่ะ เจ็บใจ สับสนว่าทำไมเเค่นี้ต้องด่า ต้องใช้กำลัง ตอนเด็กๆโดนตบจนเลือดกำเดาไหลค่ะมีพี่น้อง4คนก็โดนเหมือนกันหมดรวมถึงเเม่ด้วยเเม่โดนหนักสุดค่ะสงสารมากๆ

(จนวันนี้ก็มาถึงค่ะ)วันที่เราในฐานะที่เป็นลูกที่โดนด่าด้วยคำพูดรุนเเรงมาทั้งชีวิตเห็นพ่อกระทืบเเละต่อยเเม่รุนเเรงที่สุดที่เคยเห็นมาเเม่เจ็บมากค่ะด้วยความที่เราเป็นห่วงเเม่มาก กันก็เเล้ว ห้ามก็เเล้ว สุดท้ายเราเผลอใช้กำลังต่อยจมูกพ่อเลือดไหล พ่อโกรธมาก กระทืบเราไปหลายทีค่ะ 

ในความคิดเราเรามองว่าไม่บาปนะคะเพราะคนไทยตั้งเเต่สมัยโบราณชอบมองว่าพ่อกับเเม่เป็นพระในบ้าน ผู้มีพระคุณ (อันนี้ยอมรับค่ะ)เเต่ต้องเป็นพ่อเเม่ที่ดีนะคะไม่ใช่เเบบนี้ค่ะเรามองว่ากรณีนี้ในเมื่อท่านเกิดเรามาเเล้วทำไมไม่เลี้ยงดู บริหาร ชีวิตครอบครัวให้มันดีกว่านี้คะ มองเห็นตัวเองถูกเสมอ ไม่สนใจครส.คนอื่น เห็นว่าเป็นเรื่องปยอ.ไร้สาระไปทุกเรื่อง เข้าไปคุยก็จะโมโหเสมอ เรามองว่าเขาทำไม่ดีกับเราเเละเเม่เเละทุกคนในบ้านเราก็ไม่จำเป็นต้องเเคร์ครส.เขาเหมือนกัน พ่อสมควรได้รับกรรมที่ทำกับพวกเราบ้าง "อย่าลืมนะคะเราทุกคนเกิดมามีความรู้สึก มีตา หู จมูก ปาก เหมือนกัน ทำไมไม่เห็นใจกันเเละกันบ้าง"พ่อทำเราเราก็เจ็บเป็นนะคะทุกคนย่อมมีขีดจำกัดเสมอเเละบางเรื่องพ่อเราก็ไม่ได้ถูกเสมอ

กรณีนี้เรามองว่าเคร่งศาสนาไปก็ไม่ดีนะคะควรมองถึงหลักความเป็นจริงด้วยค่ะลองมองถึงครส.ของคนที่โดนกระทำ(พ่อก็คือคนเราก็คือคน) เรายอมบาปนะคะเพราะก็ไม่ไหวจะทนเเล้วเหมือนกันไม่มีความยุติธรรมใดๆเลย..