สวัสดีค่ะ เเม่เห็นเกรดเเล้วเเม่ตี เเม่ไม่โอเคอย่างเเรง ทำยังไงดีคะ คือเรายอมรับนะ ว่าไม่ได้ตั้งใจเรียนเเบบสุดความสามารถ เเต่ก็ถือว่ามีความรับผิดชอบต่อการเรียนในระดับหนึ่ง ไม่ติด 0 ร มผ มส เเต่เกรดก็ยังอยู่ในเกณฑ์น้อย พอเเม่เห็น เเม่ก็ตี เเม่บอกว่า เราเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่อง เเม่เครียดมากรู้มั้ย เเม่อายใครถามไม่กล้าตอบหรอก งานบ้านเราก็ทำไม่ได้ เราเรียนทางด้านภาษา เเม่มักจะคิดว่าเรียนง่าย เเต่จริงๆเเล้วมันไม่ใช่ มันยากนะ ยากมากๆ เเม่บอกว่าเราเเย่ทุกอย่าง ดูพี่สิ ขนาดเรียนรงเรียนที่ยากกว่ายังเกรดเยอะกว่าเรา เเล้วเเม่ก็ชอบเปรียบเทียบเรากับลูกคนอื่น ว่าขนาดพี่เค้าเรียนมหาลัยคณะอะไรเกี่ยวกับหมออะค่ะไม่เเน่ใจว่าเรียกว่าอะไร ยังได้เกรดเยอะกว่าเราเลย อะไรเเบบนี้ พอเเม่พูดเสร็จ เเม่จะบอกเราว่าอย่าคิดว่าเเม่รักพี่มากกว่านะ เเต่การกระทำหลายๆอย่างมันฟ้องว่าเเม่รักพี่มากกว่าในความคิดเรา เช่น พี่เราในไอโฟน เราให้เเค่ซัมซุงธรรมดา พี่เราไปเที่ยวทุกอาทิต เราก็จะอยู่บ้าน เราจะออกจากบ้านได้ก็ต่อเมื่อต้องทำงานกลุ่ม ถ้าเราจะไปเที่ยวโอกาสน้อยมากที่ตะได้ไป ก็เลยเลิกคิดเรื่องเที่ยวนอกบ้าน พี่ทอดหมูเราก็ต้องล้าง พี่กินข้าวเราก็ตองล้าง ทั้งๆที่เราไม่ได้กิน เรารู้สึกว่ามันไม่เเฟร์ บอกเเม่เเลเวเเม่ก็บอกว่ามันคือหน้าที่ของผญ เราอยากเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้เเม่ฟังว่าไปเจออะไรมาบ้าง เเม่ก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เเต่ถ้าพี่เล่าเเม่จะฟังเเบบตั้งใจ เราก็น้อยใจนะเเต่พยามกดมันไว้  เราเคยพูดกับเเม่ว่าเเม่รักลูกไม่เท่ากัน เเม่ก็บอกว่ารักทุกคนเท่ากัน อย่าพูดเเบบนี้อีก เราก็นอยด์ๆอะ เเต่ทำไรไม่ได้มากหรอก เราอยากเป็นลูกที่เเม่เอาใจใส่เเบบพี่บ้าง เเต่เราทำตัวไม่น่ารักเหมือนพี่ มันค่อนข้างเฟลค่ะเวลาที่เราเก็บตังซื้อของเองอะไรเอง เเต่พอซื้อเสร็จเราต้องเเบ่งให้พี่ใช้ด้วย เราท้วง เเม่ก็จะด่า เเต่พอของพี่เเม่มักจะซื้อให้ตลอด เราเอามาใช้บ้างถ้าพี่โวยวาย เเม่จะว่าเราด้วย เรารู้สึกไม่โอเค อยากทำตัวให้เเม่รัก เเต่เราทำไม่ได้ เราเสียใจมาก เราเป็นคนสมาธิสั้น อยากมีวิธีเรียนหนังสือยังไงให้เก่งๆ  อยากเก็บเกรดเยอะๆ
อีกเรื่องนึง เราคิดว่าเราอยากพบจิตเเพทย์ ต้องทำยังไงบ้างคะ  เรารู้สึกถ้าเราโกรธมากๆเราจะคุมตัวเองไม่ได้บางครั้งเราก็จะดึงผมตัวเอง กับทุบผนัง ร้องไห้เงียบๆคนเดียว พอจะมีคำเเนะนำบ้างมั้ยคะ