จะกล่าวถึง พระบ้ากาม ผู้มักดาก
เป็นผู้อยาก มีสัมพันธ์ อันมากหลาย
นิยายเศร้า จะกล่าวนี้ เรื่องชายชาย
วอนผู้อ่าน ทั้งหลาย จงจินดา
สุตวา ฟังมาแล้ว จะเล่าต่อ
เพียงย่อย่อ ให้เข้าใจ ในเนื้อหา
ฉันผู้แต่ง สุดสดับ รับฟังมา
รจนา หากไม่ดี วจีกรรม
วัดปทุม วนาราม อารามหลวง
ตั้งอยู่ใน ธะ กรุงเทพ เมืองคนลวง
อยู่ในช่วง ปีพุทธศก หกสี่แล
ครั้งนั้นเล่า มีเด็กหนุ่ม เข้ามาบวช
มาผนวช ศึกษาธรรม นำวิถี
วัดแห่งนี้ เป็นสำนัก เรียนบาลี
ศึกษาดี ไกรเกรียง ชื่อเสียงดัง
เด็กหนุ่มนั้น ก็เรียนไป วินัยเคร่ง
เรียนก็เก่ง สอบไล่ไว ดั่งใจหวัง
จบเปรียญ ป.ธ.๓ อย่างระวัง
ไม่พลาดพลั้ง เป็นมหา คราเป็นเณร
สองพันปี ห้าร้อย หกสิบเอ็ด
ไม่เรื่องเท็จ เกิดขึ้นจริง สิ่งโกหล
อลเวง เณรรักกัน พระกังวล
โกลาหล จะแก้กรรม ทำไงดี
ขณะนั้น พระพี่เลี้ยง ฟังเสียงเล่า
ชื่อพระเชาว์ นามสมมติ ทรุดที่ขา
อ่อนระทวย แทบลมจับ คับอุรา
จะจัดการ เยี่ยงใดนา ลูกน้องตน
พระเชาเอ๋ย เป็นผู้นำ พามานี่
พามาที่ วัดปทุม เพื่อศึกษา
แต่หนุ่มนั้น มัวเมาใน กามกามา
สุขอุรา กับกะเทย นอนเชยชม
สมสติ มีหิริ ริต้องจัด
จึงไปงัด ห้องดู ให้รู้เห็น
เปิดประตู อยู่ด้วยกัน เณรเอ๋ยเณร
ภาพที่เห็น มันอับปรีย์ ต่อดวงตา
ผู้เขียนเอง จักพิสดาร โวหารว่า
เขาเสพสมกามา คาวิหาร
นอนกอดกัน ไม่สนใจ วินัยพาล
พิสดาร จะว่าไร ให้นึกดู
เมื่อพระเชาว์ เห็นอย่างนั้น พลันเร็วรี่
เข้าไปตี สองบุคคล จน
ถีบกะเทย ข้างไม้กวาด เกือบจะตาย
ส่วนผู้ชาย ลากไปตี ที่ห้องมัน
จึงสั่งสอน ด้วยวจี มีนัยว่า
เธอบวชมา เพื่อสิ่งใด ให้ตอบฉัน
ใช่ว่าบวช เข้ามามี อะไรกัน
จงฟังฉัน ทำตัวใหม่ ให้จินดา
พิสดาร โวหาร เข้ามาแทรก
เป็นเรื่องแปลก หลังพระเชาว์ ได้สอนสั่ง
เช้าและเย็น ท่านตรวจตรา ทุกกาลัง
เพราะว่ากัง- ขาว่ามี ดั่งเช่นเดิม
เฝ้าสอดดู ว่าจะมา หากันอีก
ช่างหลบๆ หลีกๆ สอดส่องหา
กลัวลูกน้อง จะทำผิด ซ้ำพาลา
จึงแลตา เฝ้าดู มิคลาดเอย
เฉลยกลอน สุนทร ที่นอกฉาก
ด้วยความอยาก มีคนขัด จึงปัดหาย
ไปเช่าหอ อยู่ด้วยกัน ที่วิทลัย
บอกชื่อได้ มมร. เคลียคลอกัน
อันความรัก รักเอย มันแสนยาก
แสนลำบากมาหลบรัก ปักใจหมาย
อยู่ในวัด นั้นก็กลัว อันตราย
เพราะมีคน หมองปาย หมายปองดู
อยู่กันไป ก็มีเสียง มีปากบ้าง
รักเริ่มจาง ผ่านสี่ปี มีหล่นหาย
นางกะเทย จึงได้นอก ใจจากชาย
คนอื่นหมาย มานอนฉับ ทับรอยกัน
ส่วนตัวชาย ว่าหลายใจ จึงมายออก
จึงใจนอก ออกมา น่าสงสาร
เลิกรากัน กับกะเทย ที่เคยทาน
ทรมาน ดวงจิต คิดเศร้าใจ
พอผ่านมาไม่กี่เดือน ก็เลือนลับ
เอาแล้วครับ เหตุต่อมา อย่าสงสัย
ว่าบอยนี้ จะตกลง ปลงกับใคร
จะว่าไป เป็นกลอน สุนทรคำ
ไม่สิ้นนาน ถึงกาล คราวบอยบวช
ออกผนวช เป็นพระสงฆ์ ตรงความหมาย
อายุถึง จึงสมบท สมเป็นชาย
เป็นนาคใน อุปถัมภ์ พระพี่นาง
หากจะเอ่ย ถึงพระนาม กลัวคอขาด
ขอนุญาต เถิดผู้ชม อย่าข่มขวัญ
อันนิยาย นี้แต่งขึ้น ไม่กี่วัน
อย่าด่ากัน เลยนะคะ ขอละเลย
ต่อเมื่อกี้ ถึงกาลี นายบอยบวช
มีคู่สวด ที่พระธรรม นำวิสัย
สอนไห้บอย รู้รักษา ธรรมวินัย
พระผู้ใหญ่ ก็อบรม บ่มการเรียน
พอบวชพระ ไม่กี่เดือน ก็เคลื่อนคลาด
บอยเริ่มลาด เริ่มหลบ ทั้งเริ่มไหล
เริ่มจะ เริ่มจะอยาก ออกจากใจ
ไปปลงใจ อันสุ่มเสี่ยง ที่เชียงราย
นางผู้นั้น ก็มีผัวเป็นตัวอยู่
เขาทั้งคู่ อยู่ด้วยกัน ก็หมั้นหมาย
สองคนนั้น ว่ารักกัน แม้ตัวตาย
แต่กลับกลาย มือที่สาม ลามเข้ามา
มือที่สามนี้คือบอย คอยโอกาส
รอเขาพลาด มีเวลา ถ้าสมหมาย
จะชิงเอา นางงาม เมืองเชียงราย
มานอนไกล้ เสพอารมณ์ สมนิวรณ์
เป็นอันว่า เสร็จบอย ไม่มีพลาด
มีโอกาส ก็แวะเวียน เทียนไปถู
ถึงคราวซวย ผัวไทใหญ่นางนั้นรู้
ก็โฉมตรู จะเลือกใคร ให้ตรองดู
แม่นางงาม เลือกบอย เพราะคล้อยโง่
เพราะหลงโง ไม่ตริตรอง ให้คล่องหัว
ถูกคารมณ์ นายบอยจนเมามัว
นางนี้ชั่ว ปล่อยผัวตรม จมน้ำตา
กาลวสาน ท่านไทใหญ่ ให้โทสะ
จึงมาปะ พบนางงาม นามเป็นศรี
ชื่อนางจัน ทรมาศ เมฆมณี
ใครรู้เรื่องคงรู้ดี ผู้นี้ใคร
…
ให้วาจา แก่ดารา ว่าอย่างนี้
อีกาลี นี้ชัว เอาผัวสอง
แอบกู เอามันนั้น ขึ้นมาลอง
ช่างผยอง นางกาลี อี
บอยฟังอยู่ พูดขู่ ว่าดูก่อน
หาใช่ซ้อน หรือหลบกินดั่งกล่าวหา
ผมพอใจ รักถึง จึงวิ่งมา
ขอให้เจ้า จงลาสา ปล่อยผมไป
จะดูแล แม่นางจันทร์ อันโสภิต
อย่างสนิท ชิตภวรณ์ ก่อนจะสาย
จะรับเอา สมชาชาติ ว่าเป็นชาย
อย่าถึงตาย โปรดละเว่น เอ็นดูเทอญ
ครั้งไทยใหญ่ ฟังดู ก็เหลืออด
จะทดแทนกู รู้ไฉน
กูยกเอา อีกาลี ไห้ไป
ขอไห้ จงวอดวาย ตราบวายปราณ
สิ้นพระสาม นางงามก็เหงาง่วง
ช่ำในทรวง เหมือนคิดผิด ติดปัญหา
เพราะบอยนั้นสูบฉีดเงิน ด้วยมายา
ดังฉายา สมัยใหม่ ไอ้ต้าวปลิง
พอเงินหมด บอยนี้ก็หนีห่าง
ทอดทิ้งนาง จันทารา อย่างสาสม
คงเป็นกรรม ทิ้งพระสาม ไห้ตรอมตรม
หลงคารมณ์ เดินทางผิดคิดจนตาย
หลังเลิกลากับจันทาเมืองโยนก
วีรกรรมก็เริ่มฉาวสกปรก
จะสาธกในตอนหน้า
ติดตามเทอญ
ตอนหน้าจะกล่าวถึงว่า กรรมของพระบอยจะมาถึงตัวด้วยการเผยแพร่ภาพหลุดอนาจารมีคนตายอย่างไร โปรดติดตามค่ะ
กวีกาพย์ นักบวชผู้บ้ากาม ด้านมืดของวัด
เป็นผู้อยาก มีสัมพันธ์ อันมากหลาย
นิยายเศร้า จะกล่าวนี้ เรื่องชายชาย
วอนผู้อ่าน ทั้งหลาย จงจินดา
สุตวา ฟังมาแล้ว จะเล่าต่อ
เพียงย่อย่อ ให้เข้าใจ ในเนื้อหา
ฉันผู้แต่ง สุดสดับ รับฟังมา
รจนา หากไม่ดี วจีกรรม
วัดปทุม วนาราม อารามหลวง
ตั้งอยู่ใน ธะ กรุงเทพ เมืองคนลวง
อยู่ในช่วง ปีพุทธศก หกสี่แล
ครั้งนั้นเล่า มีเด็กหนุ่ม เข้ามาบวช
มาผนวช ศึกษาธรรม นำวิถี
วัดแห่งนี้ เป็นสำนัก เรียนบาลี
ศึกษาดี ไกรเกรียง ชื่อเสียงดัง
เด็กหนุ่มนั้น ก็เรียนไป วินัยเคร่ง
เรียนก็เก่ง สอบไล่ไว ดั่งใจหวัง
จบเปรียญ ป.ธ.๓ อย่างระวัง
ไม่พลาดพลั้ง เป็นมหา คราเป็นเณร
สองพันปี ห้าร้อย หกสิบเอ็ด
ไม่เรื่องเท็จ เกิดขึ้นจริง สิ่งโกหล
อลเวง เณรรักกัน พระกังวล
โกลาหล จะแก้กรรม ทำไงดี
ขณะนั้น พระพี่เลี้ยง ฟังเสียงเล่า
ชื่อพระเชาว์ นามสมมติ ทรุดที่ขา
อ่อนระทวย แทบลมจับ คับอุรา
จะจัดการ เยี่ยงใดนา ลูกน้องตน
พระเชาเอ๋ย เป็นผู้นำ พามานี่
พามาที่ วัดปทุม เพื่อศึกษา
แต่หนุ่มนั้น มัวเมาใน กามกามา
สุขอุรา กับกะเทย นอนเชยชม
สมสติ มีหิริ ริต้องจัด
จึงไปงัด ห้องดู ให้รู้เห็น
เปิดประตู อยู่ด้วยกัน เณรเอ๋ยเณร
ภาพที่เห็น มันอับปรีย์ ต่อดวงตา
ผู้เขียนเอง จักพิสดาร โวหารว่า
เขาเสพสมกามา คาวิหาร
นอนกอดกัน ไม่สนใจ วินัยพาล
พิสดาร จะว่าไร ให้นึกดู
เมื่อพระเชาว์ เห็นอย่างนั้น พลันเร็วรี่
เข้าไปตี สองบุคคล จน
ถีบกะเทย ข้างไม้กวาด เกือบจะตาย
ส่วนผู้ชาย ลากไปตี ที่ห้องมัน
จึงสั่งสอน ด้วยวจี มีนัยว่า
เธอบวชมา เพื่อสิ่งใด ให้ตอบฉัน
ใช่ว่าบวช เข้ามามี อะไรกัน
จงฟังฉัน ทำตัวใหม่ ให้จินดา
พิสดาร โวหาร เข้ามาแทรก
เป็นเรื่องแปลก หลังพระเชาว์ ได้สอนสั่ง
เช้าและเย็น ท่านตรวจตรา ทุกกาลัง
เพราะว่ากัง- ขาว่ามี ดั่งเช่นเดิม
เฝ้าสอดดู ว่าจะมา หากันอีก
ช่างหลบๆ หลีกๆ สอดส่องหา
กลัวลูกน้อง จะทำผิด ซ้ำพาลา
จึงแลตา เฝ้าดู มิคลาดเอย
เฉลยกลอน สุนทร ที่นอกฉาก
ด้วยความอยาก มีคนขัด จึงปัดหาย
ไปเช่าหอ อยู่ด้วยกัน ที่วิทลัย
บอกชื่อได้ มมร. เคลียคลอกัน
อันความรัก รักเอย มันแสนยาก
แสนลำบากมาหลบรัก ปักใจหมาย
อยู่ในวัด นั้นก็กลัว อันตราย
เพราะมีคน หมองปาย หมายปองดู
อยู่กันไป ก็มีเสียง มีปากบ้าง
รักเริ่มจาง ผ่านสี่ปี มีหล่นหาย
นางกะเทย จึงได้นอก ใจจากชาย
คนอื่นหมาย มานอนฉับ ทับรอยกัน
ส่วนตัวชาย ว่าหลายใจ จึงมายออก
จึงใจนอก ออกมา น่าสงสาร
เลิกรากัน กับกะเทย ที่เคยทาน
ทรมาน ดวงจิต คิดเศร้าใจ
พอผ่านมาไม่กี่เดือน ก็เลือนลับ
เอาแล้วครับ เหตุต่อมา อย่าสงสัย
ว่าบอยนี้ จะตกลง ปลงกับใคร
จะว่าไป เป็นกลอน สุนทรคำ
ไม่สิ้นนาน ถึงกาล คราวบอยบวช
ออกผนวช เป็นพระสงฆ์ ตรงความหมาย
อายุถึง จึงสมบท สมเป็นชาย
เป็นนาคใน อุปถัมภ์ พระพี่นาง
หากจะเอ่ย ถึงพระนาม กลัวคอขาด
ขอนุญาต เถิดผู้ชม อย่าข่มขวัญ
อันนิยาย นี้แต่งขึ้น ไม่กี่วัน
อย่าด่ากัน เลยนะคะ ขอละเลย
ต่อเมื่อกี้ ถึงกาลี นายบอยบวช
มีคู่สวด ที่พระธรรม นำวิสัย
สอนไห้บอย รู้รักษา ธรรมวินัย
พระผู้ใหญ่ ก็อบรม บ่มการเรียน
พอบวชพระ ไม่กี่เดือน ก็เคลื่อนคลาด
บอยเริ่มลาด เริ่มหลบ ทั้งเริ่มไหล
เริ่มจะ เริ่มจะอยาก ออกจากใจ
ไปปลงใจ อันสุ่มเสี่ยง ที่เชียงราย
นางผู้นั้น ก็มีผัวเป็นตัวอยู่
เขาทั้งคู่ อยู่ด้วยกัน ก็หมั้นหมาย
สองคนนั้น ว่ารักกัน แม้ตัวตาย
แต่กลับกลาย มือที่สาม ลามเข้ามา
มือที่สามนี้คือบอย คอยโอกาส
รอเขาพลาด มีเวลา ถ้าสมหมาย
จะชิงเอา นางงาม เมืองเชียงราย
มานอนไกล้ เสพอารมณ์ สมนิวรณ์
เป็นอันว่า เสร็จบอย ไม่มีพลาด
มีโอกาส ก็แวะเวียน เทียนไปถู
ถึงคราวซวย ผัวไทใหญ่นางนั้นรู้
ก็โฉมตรู จะเลือกใคร ให้ตรองดู
แม่นางงาม เลือกบอย เพราะคล้อยโง่
เพราะหลงโง ไม่ตริตรอง ให้คล่องหัว
ถูกคารมณ์ นายบอยจนเมามัว
นางนี้ชั่ว ปล่อยผัวตรม จมน้ำตา
กาลวสาน ท่านไทใหญ่ ให้โทสะ
จึงมาปะ พบนางงาม นามเป็นศรี
ชื่อนางจัน ทรมาศ เมฆมณี
ใครรู้เรื่องคงรู้ดี ผู้นี้ใคร
…
ให้วาจา แก่ดารา ว่าอย่างนี้
อีกาลี นี้ชัว เอาผัวสอง
แอบกู เอามันนั้น ขึ้นมาลอง
ช่างผยอง นางกาลี อี
บอยฟังอยู่ พูดขู่ ว่าดูก่อน
หาใช่ซ้อน หรือหลบกินดั่งกล่าวหา
ผมพอใจ รักถึง จึงวิ่งมา
ขอให้เจ้า จงลาสา ปล่อยผมไป
จะดูแล แม่นางจันทร์ อันโสภิต
อย่างสนิท ชิตภวรณ์ ก่อนจะสาย
จะรับเอา สมชาชาติ ว่าเป็นชาย
อย่าถึงตาย โปรดละเว่น เอ็นดูเทอญ
ครั้งไทยใหญ่ ฟังดู ก็เหลืออด
จะทดแทนกู รู้ไฉน
กูยกเอา อีกาลี ไห้ไป
ขอไห้ จงวอดวาย ตราบวายปราณ
สิ้นพระสาม นางงามก็เหงาง่วง
ช่ำในทรวง เหมือนคิดผิด ติดปัญหา
เพราะบอยนั้นสูบฉีดเงิน ด้วยมายา
ดังฉายา สมัยใหม่ ไอ้ต้าวปลิง
พอเงินหมด บอยนี้ก็หนีห่าง
ทอดทิ้งนาง จันทารา อย่างสาสม
คงเป็นกรรม ทิ้งพระสาม ไห้ตรอมตรม
หลงคารมณ์ เดินทางผิดคิดจนตาย
หลังเลิกลากับจันทาเมืองโยนก
วีรกรรมก็เริ่มฉาวสกปรก
จะสาธกในตอนหน้า
ติดตามเทอญ
ตอนหน้าจะกล่าวถึงว่า กรรมของพระบอยจะมาถึงตัวด้วยการเผยแพร่ภาพหลุดอนาจารมีคนตายอย่างไร โปรดติดตามค่ะ