คือแม่ย่าเรามีลูกชาย 2 คน แฟนเราเป็นลูกชายคนเล็ก แฟนพี่ชายแต่งงานออกไปก่อนเราจะแต่งประมาณ 9 เดือน แต่ฐานะทางพิสะไภ้ฐานะค่อนข้างลำบาก แต่ก็ไม่ได้ลำบากมาก ยังมีนามีไร่ให้ทำอยู่ แต่ฐานะทางบ้านเราก็ฐานะดีระดับหนึ่ง แต่เรากับแฟนก็จะเทียวไปเทียวมาบ้านเราบ้างบ้านแม่ย่าบ้าง แต่ลูกชายคนโตเขาก็ไปอยู่กับเมียเขา เราก็ต้องเทียวไปเทียวมากลัวแม่ย่าเหงา แต่ทางพี่สะไภ้นางมีลูกติดมาด้วย1 คน ผุหญิง อายุประมาน 5-6 ขวบ นางรักเอ็นดูลูกของลูกสะไภ้ อย่างว่าละเนาะนางไม่เคยมีหลานเลย  มีอะไรแม่ย่าก็ไปฝากแต่ทางโน้น อย่างเช่น ทุเรียนนางก็ซื้อฝากกับลูกสะไภ้ เพราะลูกชายคนโตแกไม่กินทุเรียน  ส่วนเรากับลูกชายคนเล็กก็ชื่อกินเองแถมซื้อให้แม่ย่ากินอีก อืมม บางทีเราก็น้อยใจ ไม่รู้เป็นเพราะว่าแม่ย่าสงสารทางนั้นด้วยหรือเปล่า  แต่เราก็แอบน้อยใจนิด แต่ไม่เคยบอกให้สามีรู้  ต่อมาลูกคนโตของแม่ย่าเสีย  แม่ย่ายิ่งไปหาทางนั้นบ่อยมาก ไปรับลูกติดของสะไภ้มาอยู่ด้วยทุกอาทิตย์และไปเวลาไปส่งหลานนางก็ซื้ออาหาร หมู กุ้ง ไก่ และให้เงินหลานประจำ และลูกสไภ้คนโตก็ท้อง นางก็ไปบ่อยมากซื้อของนั้นนี้ไปให้  ซื้อนมบำรุงให้ลูกสะไภ้  (เราก็แอบคิดในใจว่าถ้าเราท้องแม่ย่าจะซื้อให้กินบ้างไหม)และอีกไม่กี่เดือนถัดมา เราก็ท้อง แม่ย่าก็เฉยๆนะ เวลาเราไปยุบ้านแม่ย่า เราก็มีน้อยใจบ้าง เป็นเพราะว่าเรามีเงินรึปล่าวก็ไม่รู้แม่เลยไม่ห่วงเรื่องพวกนี้  บางทีเราก็น้อยที่แม่ย่าสนิทกับทางนั้นเกินไป  ลูกคิดลูกสไภ้ยากได้อะไรนางแม่ย่าก็ให้หมด แต่ฐานะแม่ย่าก็ไม่ได้มีอะไรขนาดนั้น เราก็ไม่รู้ว่าพอลูกเราคลอดแม่ย่าจะเอ็นดูลูกเราไหม เพราะพี่สไภ้ทางนั้นก็ใกล้คลอดแล้ว ทุกวันนี้ก็มีแต่แอบน้อยใจ ไม่อยากคิดก็อดคิดไม่ได้.....