เรื่องก็คือเราแค่รู้สึกเหนื่อย กดดันตัวเองด้วยจากคำพูดของคนอื่นด้วยจากที่โรงเรียน แล้วก็เรื่องของที่บ้าน เรื่องงานกลุ่ม เรามักจะรู้สึกเหนื่อยท้ออยู่บ่อยๆ แต่ก็ดึงตัวเองกลับมาได้ แต่เราก็ยังรู้สึกจมอย่

แบบว่าตอนนี้ค่อนข้างเครียดค่ะ เคยคิดฆตต.หลายรอบเพราะคนคนนี้แล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเพราะทำใจทำไม่ได้จริงๆค่ะ ยังห่วงหมาห่วงคุณแม่อยู่แต่กดดันมากจริงๆ มันวนๆอยากตาย ตายที่ไหนดี แพลนไว้หมดแล้ว ควรแก้ยังไงดีค

คือว่าเราเหนื่อยมากๆ ท้อมากๆ เราอยากจะตายเร็วๆ ในทุกๆวัน เราไม่สามารถคุยกับใครได้เลย ไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีใครเคยถามว่าไหวไหม เราคิดอยากจะหาวิธีฆ่าตัวตายที่ไม่ทรมานแต่มันไม่มี เราเคยลองกินยานอนหลับกับยา

ตอนนี้ชีวิตเราแย่มาก เรียกได้ว่าเป็นจุดต่ำสุดของชีวิตแล้ว เป็นเรื่องแย่ๆในชีวิตที่พีคที่สุด เราท้อ หมดแรง หมดหวัง ไม่รู้จะทำยังไงต่อ ไม่รู้จะไปทางไหน แค่หายใจยังเหนื่อย มืดทุกทาง ไปต่อไม่ถูก เหมือ

ขอระบายหน่อยค่ะ คือปีนี้โหดร้ายกับเรามาก เพื่อนก็หักหลังสร้างปัญหาให้แล้วหนี งานก็ล่มเป็นหนี้อีก อีกหลายอย่าง พ่อก็ชอบพูดทำร้ายจิตใจ ไม่ทำตามสัญญาที่เคยพูดไว้ บอกจะพาไปที่นั้นที่นี้ เขาเคยคุยกับเราไว้

ก่อนที่จะมาถึงจุดนี้ทุกคนมีความทุกข์ความสุขเป็นเรื่องธรรมดาแต่ถ้า สมมุติว่าเราซึมเศร้ามากจนเกินไปนี้อาจเรียกปกติได้หรอหรืออาจจะรู้สึกเศร้าท้อเหนื่อยหรือผิดหวังเป็นระยะๆ เช่น 3วันต่อส.ด หรือ 1ส.ด แล้วเ

ตามหัวข้อเลยค่ะ   ช่วงนี้รู้สึกเหนื่อยมากๆ มันดูหดหู่มากจริงๆ คิดวนไปซ้ำไปซ้ำมา พยายามจะทำสิ่งที่ชอบให้ผ่อนคลายแต่ไม่ดีขึ้นเลยค่ะ มันเบื่อมัน มันวกวนมาตลอด เงินก็หายาก หนี้สินก็ยังไม่หมด แม่

เป็นอีกครั้งที่เรา หาทางออกไม่ได้ เครียด ท้อ ทุกข์ ร้องไห้ และ จิตตก จนอยากทำร้ายตัวเอง เราตกงานตั้งแต่ ธันวา 61 จนตอนนี้ เราสมัคร เป็น 60+ ที่ก้อเงียบ ขนาดนั่งรถไฟ ฟรี ใช้บัตร สวัสดิการ สัมภาษณ์ แล้ว

คือตอนนี้เราอายุ14 แล้วรู้สึกเหนื่อยท้อเบื่อมากๆ เราร้องไห้บ่อยๆใครพูดทำร้ายจิตใจนิดเดียวก็ร้องไห้หรือไม่ก็น้ำตาคลอเบ้า ทำอะไรก็เหนื่อยทุกอย่าง แขนขามืออ่อนแรง กินข้าวเหมือนจะอ้วกแถมไม่อยากกิน มันอึดอ