คือเรา เป็นคนนึงที่พ่อให้มาเรียนเกาหลี ปัญหาหลักมันม่อยู่ที่ว่า วันนั้น เป็นวันที่พ่อกลับมาจากการทำงาน เราก็เล่นทรศ.ไม่สนใจ พ่อเลยจะยึดทรศ. วันละ3ชม.ค่ะ ก็สำหรับบางคนอาจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับเรามันน่าเบื่อ เบืาอมากจริงๆ แต่จริงๆคือวันนี้พ่อบอกว่าเล่นได้แค่2ชมนะ พน.ต้องไปเรียน คือไร พ่อบอก ถ้าพ่อจะลดเวลาก็ลดจองใครของมัน พี่เรามีการบ้าน แต่คือเราไม่มี แล้วทำไมเราต้องโดนด้วยอ่ะ ไม่เกี่ยวไรเลยแท้ๆ คือก็เป็นคนตั้งใจเรียนอยู่แล้ว เล่นทรศ.ก็ไม่ใช่ปัญหาหลักนิ ทำไมต้งเอาแต่ลดๆ พอคุยกับเราละกับพี่ ก็อย่างกับว่ากูเป็นหมาอ่ะ ดุใส่บ้างด่าบ้าง แต่พอคุยกับคนอื่นดูมีความสุข พอรู้ว่าพ่อเหงา ก็ไปคุยด้วย แต่พ่อก็ไม่คุยด้วย จะอะไรนักหนาวะ มาดีก็ไม่เล่นด้วย วันๆเอาแต่ทำงานส่องสาว มีความสุขมาก บอกให้เลิกดูสาว ก็ยังดู บอกให้เลิกสูบบุหรี่ในห้องน้ำ ก็ยังไม่หยุด บอกให้ลดบุหรี่ลงมาบ้าง เพราะหายใจไม่ออก ก็ยังไม่หยุด อยากให้กูเป็นมะเร็งหรอวะ เอาแต่ตัวเองเป็นจุดศูนย์กลาง กูทำไรไม่ได้ พอสวนไปก็ด่ากู เอ้า กูผิดอะไร???  เหมือนกูเป็นหมา เมินกูนักหนา งั้นก็ไม่ต้อง ถ้าไม่ต้องการก็จะไม่ทำ ก็จะเมิน ไม่เข้าใจอะไรกูเลย กูตั้งใจเรียนทุกวัน ก็ยังไม่เห็น กูต้องเป็นเด็กหัวดีเกาหลีอะไรเบอร์นั้นวะ พอไม่อ่านหนังสือก็พูดดูถูกกู คิดว่าอ่านหนังสือจีนอะ สนุกมากมั้ง แบบนั้นเลย คิดว่ากูมีความสุขหรอวะ ไม่ไง ก็เลยไม่อ่าน แล้วก็ดูถูกกูบอก เล่นเป็นแต่เกม แต่ไม่รู้อะไรโปรแกมเลย กูต้องเก่งทุกด้านหรอ?????? ทำไมวะ กูเรียนดีนะเว้ย กูก็เป็นคน แต่ไม่มีใครทัก มีแต่เมิน เมิน เมิน กูถึงได้เก็บตัวแบบนี้ตลอดไง มีความสุขมากแหล่ะ >:'(
ขอโทษคำหยาบค่ะ ใส่ฟิวล์ให้เต็ม