คืองี้ค่ะ ขอเกริ่นก่อน
ช่วงที่ผ่านมา เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แล้วน้ำหนักขึ้นมาประมาณ 30 กิโล หลังจากผ่านการรักษาไปประมาณ 14 เดือนค่ะ แล้วตอนนี้เราก็รู้สึกว่าโอเค เราพร้อมที่จะเริ่มลดน้พหนักแล้วนะ เริ่มออกกำลังกาย เรื่องกลับมาทำงาน พร้อมที่จะเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ
แต่ ........เราก็คาดหวังเหมือนกันค่ะว่าแฟนเราก็ควรจะเริ่มสิ่งนี้ไปพร้อมๆกับกับเรา เราเป็นคนชอบคนหุ่มนดีค่ะ แต่ตอนนี้แฟนเราอ้วน ลงพุง ดำ ตัวเหม็น แต่ เราไม่ได้เลือกที่จะทิ้งดขาไปปนะคะ เราใช้วิธีแบบ อะเธอมาทำไปพร้อมๆกันไหม มาลด น้ำหนักกัน หันมาดูแลตัวเองกันนะ แฟนเราก็รับปากค่ะ แต่จนวันนี้ผ่านไป2เดือนแล้วที่เริ่มรับปาก เราออกกำลังกาย คาร์ดิโอจนน้ำหนักลดลงไปบ้างแล้ว กลับมาสดใส ทำงานมากขึ้น แต่แฟนเราน่ะสิ ยังวนั่งดูการ์ตูน เล่นเกม ในเวลาว่าง ไม่ได้ออกกำลังกาย ไม่ได้พยามเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ แถมตอนนี้เริ่มมีอาการเกรี้ยวกราดเวลาพูดถึงเรื่องการออกกำลังกายหรือเล่นเกมค่ะ เช่น วันนี้ออกกำลังกายรึยังเธอ เขาก็จะบอกว่า เออๆ เดี๋ยวทำเองแหละ วางแผนไว้แล้ว แล้วเราไม่ได้ถามบ่อยนะคะ 3-4วันครั้ง จน4วันนี้แหละ เราถามทุกวันเลยว่าแบบ วันนี้ทำอะไร วันนี้ออกกำลังกายยรึยัง คำตอบที่ได้คือ ทำแล้วๆ(ซึ่งโกหก)
จนมาวันนี้เราเดินมาคุยกับแฟนว่าแบบ เออ เธอ แบบนี้ต่อไปเราไม่ไหวแล้วนะ เราต้องการที่พึ่งอะ เราต้องการคนใจเย็น ต้องการคนที่แบบ เดินหน้าทุกๆอย่างไปพร้อมๆกัน ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไปคือเราคงไปต่อด้วยไม่ได้แล้ว เรารู้ว่าถ้าเราผอมเราคือคนที่หน้าตารูปปร่างดีคนนึงเลยแหละ ก็มีคนเข้ามาเยอะมากๆ เราโดนขึ้นเสียงใส่เลยว่า "เอ้อ งั้นก็เลิกเลย ตอนนี้เลยสิ กูอะไม่าคาดหกวังอะไรจากเลย แค่มีความสุขก็พอ ละอะมาคาดหวังอะไรกับกู มีปัญหาอะไรกับสิ่งที่กูชอบนักหนา" เราก็ตอบไปว่า เราไม่มี แค่เราอยากเห็นการพัฒนาไปข้างหน้าบ้าง ไม่ใช่อยู่ที่เดิม เหมือนเดิม ซึ่งปีนี้เป็นปีที่14แล้วค่ะ ที่เราคบกันมา
เรารู้สึกว่ามันนานมากๆเลย จนเราโดนพูดว่าเราจะไปคาดหวังอะไรกับตัวเขานักหนา จนเรามาคิดว่า เอ๊ะ หรือเราผิด ผิดที่เราคาดหวังอะไรในตัวเขา เพราะเขาก็บอกว่าเขามีความสุขแบบนี้แล้ว มีแค่เราคนเดียวที่เป็นปัญหา
เราอยากได้ความเห็นจากพี่ๆน้องๆในนี้ค่ะ ว่ามีคส่มเห็นอย่างไรในเรื่องการคาดหวังในตัวแฟนตัวเอง
การที่เราคาดหวังในตัวแฟนคือเราผิดมากไหมคะ
ช่วงที่ผ่านมา เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แล้วน้ำหนักขึ้นมาประมาณ 30 กิโล หลังจากผ่านการรักษาไปประมาณ 14 เดือนค่ะ แล้วตอนนี้เราก็รู้สึกว่าโอเค เราพร้อมที่จะเริ่มลดน้พหนักแล้วนะ เริ่มออกกำลังกาย เรื่องกลับมาทำงาน พร้อมที่จะเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ
แต่ ........เราก็คาดหวังเหมือนกันค่ะว่าแฟนเราก็ควรจะเริ่มสิ่งนี้ไปพร้อมๆกับกับเรา เราเป็นคนชอบคนหุ่มนดีค่ะ แต่ตอนนี้แฟนเราอ้วน ลงพุง ดำ ตัวเหม็น แต่ เราไม่ได้เลือกที่จะทิ้งดขาไปปนะคะ เราใช้วิธีแบบ อะเธอมาทำไปพร้อมๆกันไหม มาลด น้ำหนักกัน หันมาดูแลตัวเองกันนะ แฟนเราก็รับปากค่ะ แต่จนวันนี้ผ่านไป2เดือนแล้วที่เริ่มรับปาก เราออกกำลังกาย คาร์ดิโอจนน้ำหนักลดลงไปบ้างแล้ว กลับมาสดใส ทำงานมากขึ้น แต่แฟนเราน่ะสิ ยังวนั่งดูการ์ตูน เล่นเกม ในเวลาว่าง ไม่ได้ออกกำลังกาย ไม่ได้พยามเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ แถมตอนนี้เริ่มมีอาการเกรี้ยวกราดเวลาพูดถึงเรื่องการออกกำลังกายหรือเล่นเกมค่ะ เช่น วันนี้ออกกำลังกายรึยังเธอ เขาก็จะบอกว่า เออๆ เดี๋ยวทำเองแหละ วางแผนไว้แล้ว แล้วเราไม่ได้ถามบ่อยนะคะ 3-4วันครั้ง จน4วันนี้แหละ เราถามทุกวันเลยว่าแบบ วันนี้ทำอะไร วันนี้ออกกำลังกายยรึยัง คำตอบที่ได้คือ ทำแล้วๆ(ซึ่งโกหก)
จนมาวันนี้เราเดินมาคุยกับแฟนว่าแบบ เออ เธอ แบบนี้ต่อไปเราไม่ไหวแล้วนะ เราต้องการที่พึ่งอะ เราต้องการคนใจเย็น ต้องการคนที่แบบ เดินหน้าทุกๆอย่างไปพร้อมๆกัน ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไปคือเราคงไปต่อด้วยไม่ได้แล้ว เรารู้ว่าถ้าเราผอมเราคือคนที่หน้าตารูปปร่างดีคนนึงเลยแหละ ก็มีคนเข้ามาเยอะมากๆ เราโดนขึ้นเสียงใส่เลยว่า "เอ้อ งั้นก็เลิกเลย ตอนนี้เลยสิ กูอะไม่าคาดหกวังอะไรจากเลย แค่มีความสุขก็พอ ละอะมาคาดหวังอะไรกับกู มีปัญหาอะไรกับสิ่งที่กูชอบนักหนา" เราก็ตอบไปว่า เราไม่มี แค่เราอยากเห็นการพัฒนาไปข้างหน้าบ้าง ไม่ใช่อยู่ที่เดิม เหมือนเดิม ซึ่งปีนี้เป็นปีที่14แล้วค่ะ ที่เราคบกันมา
เรารู้สึกว่ามันนานมากๆเลย จนเราโดนพูดว่าเราจะไปคาดหวังอะไรกับตัวเขานักหนา จนเรามาคิดว่า เอ๊ะ หรือเราผิด ผิดที่เราคาดหวังอะไรในตัวเขา เพราะเขาก็บอกว่าเขามีความสุขแบบนี้แล้ว มีแค่เราคนเดียวที่เป็นปัญหา
เราอยากได้ความเห็นจากพี่ๆน้องๆในนี้ค่ะ ว่ามีคส่มเห็นอย่างไรในเรื่องการคาดหวังในตัวแฟนตัวเอง