สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะคะ ยืมล็อกอินของน้องสาวมาน่ะค่ะเนื่องจากมันอัดอั้นตันใจมากว่าทำไมถึงเจอเหตุการณ์แบบนี้สองครั้งติดๆกัน เริ่มเล่าเลยนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เหตุการณ์แรก
เมื่อต้นปีที่แล้ว (2557) ประมาณเดือนมกราปลายๆเดือนเราได้รู้จักผช.คนนึงผ่านไลน์เค้าแอดไลน์เรามาบอกว่าเอาไอดีมาจากเพื่อนเก่าเรา เราก็โอเคช่วงนั้นโสดด้วยเลยกะจะหาคนคุย ใช้ชื่อย่อว่าค. นะคะ ค.ก็ทักมาคุยกะเราตลอดโทรหาวันนึงเป็นสิบๆสายคุยกันทีชม.นึงขึ้นไป คุยมาได้เกือบ 2 เดือนก็นัดเจอกันค่ะ พอเจอกันก็พากันไปกินข้าวดูหนังปกติ พาขี่รถเล่นนู่นนี่นั่นแต่ยังไม่ได้มีอะไรกันนะคะมีกอดมีหอมบ้างแต่ยังไม่ได้เกินเลย เราก็ดูว่าผช.คนนี้ค่อนข้างดีนะรับนิสัยงี่เง่าเอาแต่ใจเราได้เหล้าก็ไม่ค่อยกินบุหรี่ก็ไม่สูบเราเลยตกลงคบกัน ผ่านไป 3-4 เดือนก็ปกติมาหามารับมาส่งที่บ้าน พาไปนู่นไปนี่จนมาวันนึงเราทะเลาะกับเค้าที่บ้านเค้าเรื่องที่เค้าขอเรามีอะไรด้วยแต่เราไม่ยอมเราโมโหเลยหลุดปากพูดคำหยาบไปว่า "เชี้ยไรของนักหนาวะ" จนเขาหยุดแล้วมองหน้าเราแบบโกรธจัด ด้วยความตกใจเราเลยพูดขอโทษพยายามจับมือเค้าแต่เค้าก็สะบัดมือเราอย่างแรงแล้วก็พูดว่า "กลับบ้านได้ละเดี๋ยวไปส่ง" เราก็ไม่รู้จะทำไงได้แต่พูดขอโทษๆตลอดทางจนถึงหน้าบ้านเราพอจอดรถปุ๊ปเราลงจากรถเค้าก็ออกรถไปเลยโดยที่ไม่มีคำร่ำลาเราสักนิด พอเราถึงบ้านเราก็พยามโทรไปหาเป็นสิบๆสายเค้าก็ไม่รับจนเราใจเสีย เราเลยส่งไลน์ไปถามเค้าว่าเป็นอะไรเค้าอ่านก็ไม่ตอบค่ะเราก็ทักไปอีกทักๆๆๆๆๆจนเค้าน่าจะรำคาญเค้าเลยส่งกลับมาว่า "เลิกกะกูไปเหอะไม่เคยมีแฟนคนไหนพูดกะกูแบบนี้" เราเลยถามว่า "แค่เราพูดแค่นี้จะเลิกกับเราเลยเหรอ" มันก็บอก "อยากรู้ใช่ป่ะว่าทำไมกูถึงให้เลิกกับกู" เราเลยถามว่าเพราะอะไรถ้าเหตุผลแค่นี้ทำให้เราเลิกกันเราก็คงไม่มีอะไรจะถามอีกแต่คำตอบที่ได้มาทำให้เราเสียใจยิ่งกว่าเดิม "กูบอกให้ก็ได้ความจริงกูมีลูกมีเมียแล้วกูแต่งงานแล้วและก็คบกับเมียกูมา 7 ปีแล้ว แต่กูทะเลาะกับพ่อแม่ฝ่ายเมียกูกูเลยกลับมาอยู่บ้านแล้วกูก็เหงากูเลยอยากหาคนคุยแล้วกูก็มาเจอนี่แหละ รู้เหตุผลแล้วยังอยากคบกับกูต่อไหม" วินาทีนั้นมันจุกมากภาพตอนที่เค้ามาทำดีกับเราไปรับไปส่งใกล้ไกลแค่ไหนก็ไม่บ่น ภาพที่เค้ากอดเค้าหอมเรามันลอยเข้ามาในหัวเต็มไปหมด เราร้องไห้หนักมากๆในใจก็ได้แต่คิดว่าทำไมวะทำไมต้องมาหลอกกันด้วย เรายอมรับเลยค่ะช่วงแรกๆประมาณ 4-5 วันเรายังตัดเค้าไม่ได้เราคิดถึงเค้ามากจนเรายอมที่จะอยู่แบบเป็นชู้ เค้าก็อ้างสารพัดค่ะว่าจะเลิกกับเมียเพื่อมาอยู่กับเราเค้าบอกว่าเอาแต่ลูกไม่ได้จะเอาเมีย จนผ่านมาเกือบ 2 อาทิตย์ที่เรายอมทนอยู่แบบนั้นเวลาเค้าไปหาลูกเมียเค้าก็จะถ่ายรูปแล้วแท็กลงเฟสบุ๊คมาซึ่งเราก็เห็นตลอดแล้วเราก็ร้องไห้ตลอด จนเราถามตัวเองว่าเราทนอยู่แบบนี้เพื่ออะไรวะเพื่อผช.ที่เห็นแก่ตัวคนนี้อ่ะเหรอช่วงนั้นก็ได้เพื่อนๆนี่แหละค่ะที่คอยปลอบใจจนเราดีขึ้น เราเลยตัดสินใจบอกกับเค้าว่า "ต่อไปนี้ไม่ต้องยุ่งกับเราแล้วนะเราตัดใจได้แล้วเราทนอยู่ต่อไปแบบนี้ไม่ได้หรอก แกกลับไปหาลูกเมียแกเถอะคิดซะว่าที่ผ่านมามันเป็นแค่ความฝันละกันนะ แล้วเราก็รับตัวเองไม่ได้ที่จะต้องมาเป็นชู้ของคนอื่นเรามีศักดิ์ศรีมากพอว่ะ ลาก่อน" เค้าก็พยามยื้อเรานะคะบอกอย่าไปเลยเค้าจะเลิกกับเมียแล้วรอหน่อยนะขอร้อง แต่เราก็ไม่สนใจค่ะตัดบัวอย่าให้เหลือใยเค้าตื๊อเราอยู่นานนะคะจนเราต้องบล็อกเบอร์ บล็อกเฟสบล็อกทุกอย่างแต่ก็ยังมีเอาเฟสเพื่อนเข้ามาดูเข้ามาทักแชทแต่เราก็ไม่สนใจแล้วเราก็กลับมาโสดยาวๆอีกครั้ง จนเจอผช.ชื่อบ.คนที่เป็นยิ่งกว่าคำว่า "เลว"
เดี๋ยวมาต่อนะคะปวดตามาก
กลายเป็นชู้โดยที่ไม่รู้ตัวถึงสองครั้ง... ประสบการณ์ตรงจากผู้ชายที่ไม่รู้จักคำว่าพอ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เมื่อต้นปีที่แล้ว (2557) ประมาณเดือนมกราปลายๆเดือนเราได้รู้จักผช.คนนึงผ่านไลน์เค้าแอดไลน์เรามาบอกว่าเอาไอดีมาจากเพื่อนเก่าเรา เราก็โอเคช่วงนั้นโสดด้วยเลยกะจะหาคนคุย ใช้ชื่อย่อว่าค. นะคะ ค.ก็ทักมาคุยกะเราตลอดโทรหาวันนึงเป็นสิบๆสายคุยกันทีชม.นึงขึ้นไป คุยมาได้เกือบ 2 เดือนก็นัดเจอกันค่ะ พอเจอกันก็พากันไปกินข้าวดูหนังปกติ พาขี่รถเล่นนู่นนี่นั่นแต่ยังไม่ได้มีอะไรกันนะคะมีกอดมีหอมบ้างแต่ยังไม่ได้เกินเลย เราก็ดูว่าผช.คนนี้ค่อนข้างดีนะรับนิสัยงี่เง่าเอาแต่ใจเราได้เหล้าก็ไม่ค่อยกินบุหรี่ก็ไม่สูบเราเลยตกลงคบกัน ผ่านไป 3-4 เดือนก็ปกติมาหามารับมาส่งที่บ้าน พาไปนู่นไปนี่จนมาวันนึงเราทะเลาะกับเค้าที่บ้านเค้าเรื่องที่เค้าขอเรามีอะไรด้วยแต่เราไม่ยอมเราโมโหเลยหลุดปากพูดคำหยาบไปว่า "เชี้ยไรของนักหนาวะ" จนเขาหยุดแล้วมองหน้าเราแบบโกรธจัด ด้วยความตกใจเราเลยพูดขอโทษพยายามจับมือเค้าแต่เค้าก็สะบัดมือเราอย่างแรงแล้วก็พูดว่า "กลับบ้านได้ละเดี๋ยวไปส่ง" เราก็ไม่รู้จะทำไงได้แต่พูดขอโทษๆตลอดทางจนถึงหน้าบ้านเราพอจอดรถปุ๊ปเราลงจากรถเค้าก็ออกรถไปเลยโดยที่ไม่มีคำร่ำลาเราสักนิด พอเราถึงบ้านเราก็พยามโทรไปหาเป็นสิบๆสายเค้าก็ไม่รับจนเราใจเสีย เราเลยส่งไลน์ไปถามเค้าว่าเป็นอะไรเค้าอ่านก็ไม่ตอบค่ะเราก็ทักไปอีกทักๆๆๆๆๆจนเค้าน่าจะรำคาญเค้าเลยส่งกลับมาว่า "เลิกกะกูไปเหอะไม่เคยมีแฟนคนไหนพูดกะกูแบบนี้" เราเลยถามว่า "แค่เราพูดแค่นี้จะเลิกกับเราเลยเหรอ" มันก็บอก "อยากรู้ใช่ป่ะว่าทำไมกูถึงให้เลิกกับกู" เราเลยถามว่าเพราะอะไรถ้าเหตุผลแค่นี้ทำให้เราเลิกกันเราก็คงไม่มีอะไรจะถามอีกแต่คำตอบที่ได้มาทำให้เราเสียใจยิ่งกว่าเดิม "กูบอกให้ก็ได้ความจริงกูมีลูกมีเมียแล้วกูแต่งงานแล้วและก็คบกับเมียกูมา 7 ปีแล้ว แต่กูทะเลาะกับพ่อแม่ฝ่ายเมียกูกูเลยกลับมาอยู่บ้านแล้วกูก็เหงากูเลยอยากหาคนคุยแล้วกูก็มาเจอนี่แหละ รู้เหตุผลแล้วยังอยากคบกับกูต่อไหม" วินาทีนั้นมันจุกมากภาพตอนที่เค้ามาทำดีกับเราไปรับไปส่งใกล้ไกลแค่ไหนก็ไม่บ่น ภาพที่เค้ากอดเค้าหอมเรามันลอยเข้ามาในหัวเต็มไปหมด เราร้องไห้หนักมากๆในใจก็ได้แต่คิดว่าทำไมวะทำไมต้องมาหลอกกันด้วย เรายอมรับเลยค่ะช่วงแรกๆประมาณ 4-5 วันเรายังตัดเค้าไม่ได้เราคิดถึงเค้ามากจนเรายอมที่จะอยู่แบบเป็นชู้ เค้าก็อ้างสารพัดค่ะว่าจะเลิกกับเมียเพื่อมาอยู่กับเราเค้าบอกว่าเอาแต่ลูกไม่ได้จะเอาเมีย จนผ่านมาเกือบ 2 อาทิตย์ที่เรายอมทนอยู่แบบนั้นเวลาเค้าไปหาลูกเมียเค้าก็จะถ่ายรูปแล้วแท็กลงเฟสบุ๊คมาซึ่งเราก็เห็นตลอดแล้วเราก็ร้องไห้ตลอด จนเราถามตัวเองว่าเราทนอยู่แบบนี้เพื่ออะไรวะเพื่อผช.ที่เห็นแก่ตัวคนนี้อ่ะเหรอช่วงนั้นก็ได้เพื่อนๆนี่แหละค่ะที่คอยปลอบใจจนเราดีขึ้น เราเลยตัดสินใจบอกกับเค้าว่า "ต่อไปนี้ไม่ต้องยุ่งกับเราแล้วนะเราตัดใจได้แล้วเราทนอยู่ต่อไปแบบนี้ไม่ได้หรอก แกกลับไปหาลูกเมียแกเถอะคิดซะว่าที่ผ่านมามันเป็นแค่ความฝันละกันนะ แล้วเราก็รับตัวเองไม่ได้ที่จะต้องมาเป็นชู้ของคนอื่นเรามีศักดิ์ศรีมากพอว่ะ ลาก่อน" เค้าก็พยามยื้อเรานะคะบอกอย่าไปเลยเค้าจะเลิกกับเมียแล้วรอหน่อยนะขอร้อง แต่เราก็ไม่สนใจค่ะตัดบัวอย่าให้เหลือใยเค้าตื๊อเราอยู่นานนะคะจนเราต้องบล็อกเบอร์ บล็อกเฟสบล็อกทุกอย่างแต่ก็ยังมีเอาเฟสเพื่อนเข้ามาดูเข้ามาทักแชทแต่เราก็ไม่สนใจแล้วเราก็กลับมาโสดยาวๆอีกครั้ง จนเจอผช.ชื่อบ.คนที่เป็นยิ่งกว่าคำว่า "เลว"
เดี๋ยวมาต่อนะคะปวดตามาก