สวัสดีค่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงเรียนออนไลน์ หนักหน่วงมากเลยค่ะ เรารู้สึกท้อมากกับชีวิต เบื่อหน่ายมาก หมดกำลังใจกับทุกอย่าง ไม่รู้ว่าจะหาทางออกยังไงดี บอกก่อนว่าความรู้สึกแบบนี้เรามีมานานมากเลยค่ะเกี่ยวกับการเรียน เพราะที่บ้านกดดันตลอดเวลา เค้าบอกเราเสมอว่าเค้าไม่กดดันเรา แต่การกระทำไมาใช่ดลยค่ะ โดยเฉพาะกับพ่อ ปากบอกว่ายังไงก็ได้ แต่ถ้าวันไหนเราสอบตก เค้าก็จะด่า ลูกเนรคุณบ้าง ควายบ้าง ตอนประมาณปีที่แล้วช่วงม.2 เรามีการทำร้ายร่างกายตัวเอง กรีดแขน ต่อยกำแพง เพื่อระบายอารมณ์ความเศร้าความกดดันทั้งหมด แต่แม่เราก็จับได้ รอบแรกเค้าบอกเราว่าอย่าทำอีกนะลูก แม่เป็นห่วง ถ้าไม่ไหวก็พัก แต่เราพักไม่ได้หรอกค่ะ เราเป็นความหวังของบ้าน ลูกคนเล็กสุด พี่คนโตก็ท้องก่อนจบ พี่คนกลางก็ไม่เอาไหน ทุกอย่างตกมาที่เรา จรมามีโควิดหนักๆช่วงนี้ เราร้องไห้คุยกับเพื่อนหน้าบ้านว่าเราเครียดมาก ครูสั่งงานเยอะมาก เราไม่ได้ผ่อนคลายตัวเองเลย แต่เราก็พยายามไมาทำร้ายร่างกายตัวเองตลอด2021เลยค่ะ เราเครียดมาก หาทางระบายไม่ได้ แม่เดินมาเห็นเราร้องไห้ ก็ลากเราเข้าบ้าน ตบเรา แล้วถามว่า เป็นอะไร จะร้องไห้ทำไม เราก็บอกว่าเราเครียดมาก แม่ก็บอกว่า แล้วกูไม่เครียดกว่าหรอ กูต้องออกไปทำงานเนี่ย กูต้องเจออะไรบ้าง อย่าหาความเครียดมาให้กูอีกได้มั้ย  เราร้องไห้แล้วตอบแม่ไปว่า หนูไม่ต้องการให้แม่มาใส่ใจหนูเลยว่าหนูเครียดอะไร หนูรู้ว่าแม่เครียดมาก แม่แค่ปล่อยหนูร้องไห้ของหนูไป ปล่อยหนูระบายออกไป พอเค้าฟังจบ เค้าก็ตบเราตีเราทุบเรา เหตุการณ์ที่ว่ามาทั้งหมดไม่รวมก่อนหน้านั้นอีกเยอะมาก ทำให้เราไม่กล้าร้องไห้ หรือระบายออกมา ทำได้แค่กดไว้ในใจ จนบางครั้งไม่รู้จะเอาออกไปยังไงดี มีใครบอกเราได้มั้ยคะ เราจะทำไงดี จะตายก็ไม่ได้ มันเสียค่างานศพเยอะ พ่อแม่เราจะต้องหาเงินมาจัดอีก หรือเราจะทำไงดีคะ ไม่ไหวแล้วจริงๆ  ถ้าแท็กผิดขอโทษนะคะ