รู้สึกเครียดทำไงดีคะ

กระทู้คำถาม

สวัสดีค่ะ หนูอยากรู้ว่าทำไมถึงดิ่งเวลาอยู่คนเดียวคะ แต่พออยู่กับคนเยอะๆหนูรู้สึกไม่เป็นไรเลยค่ะ เวลากินข้าวคนเดียว ทำอะไรคนเดียว นั่งคนเดียวไปไหนคนเดียวรู้สึกว่าในหัวมีเรื่องเยอะแยะเต็มไปหมดเลยค่ะ แล้วอยู่ๆก็อยากร้องไห้มากเลยค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่หนูอยู่คนเดียว หนูอาศัยอยู่กับพ่อแล้วก็พี่สาวค่ะแม่หนูเสียตั้งแต่หนูยังเล็กๆค่ะ ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้รู้สึกขาดขนาดนั้นค่ะ แต่หนูก็น้อยใจอยู่นะคะเวลาเห็นแม่เพื่อนๆเป็นห่วง แต่หนูไม่มีแม่เหมือนเค้าถึงอย่างนั้นพ่อกับพวกพี่สาวของหนูก็คอยเอาใจใส่ดีค่ะ หนูเลยรู้สึกว่าหนูเป็นภาระพวกเค้ามากเลยค่ะแล้วก็รู้สึกน้อยใจกับตัวเองหลายเรื่องเลย ทำไรก็ไม่เคยสุดซักอย่างทำอะไรไม่เคยเก่งเลยค่ะ ตอนนี้หนูอายุ15ค่ะ จะจบม3แล้ว ซึ่งหนูอยู่โรงเรียนประจำซึ่งอยู่คนละจังหวัดกับบ้าน ปิดเทอมถึงจะได้กลับบ้านทุกครั้งที่กลับไปเรียนหนูจะดิ่งอยากร้องไห้มากค่ะตอนที่กลับโรงเรียน ตอนนี้หนูดิ่งมากเลยค่ะกับชีวิตไม่รู้จะทำไงดีเลยค่ะ หนูกลัวหนูเข้าม4ไม่ได้ หนูกังวลไปหมดเลยค่ะ ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดีค่ะ พี่คนกลางหนูก็จะไปเมืองนอกแล้วค่ะหนูก็เลยยิ่งดิ่งเข้าไปใหญ่ หนูยังอยากให้พี่อยู่กับหนูค่ะ ส่วนคนโตก็มีครอบครัวแล้ว หนูก็ไม่กล้าระบายให้ใครฟังเลยหนูกลัวไปเป็นภาระให้เค้า บางครั้งก็รู้สึกว่าอยากหายไปจากตรงนี้เลยค่ะ แต่บางครั้งก็คิดว่าการที่หายไปพ่อกับพี่ๆจะเป็นยังไงยังอยากตอบแทนพวกเค้าอยู่เลย

บางครั้งเลยรู้สึกว่าหนูจะเป็นซึมเศร้ารึป่าว แต่หนูก็ว่าไม่ขนาดนั้นค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกเครียด กดดัน กลัวทำไรได้ไม่ดีค่ะ เพราะมีแต่ญาติบอกว่าหนูไม่ได้เรื่อง ทำอะไรก็ไม่ดีซักอย่างเลย ซึ่งหนูเห็นด้วยค่ะ
เดี๋ยวนี้หนูอารมณ์อ่อนไหวง่ายทุกครั้งตอนที่อยู่คนเดียว

ขอบคุณที่อ่านนะคะ

แก้ไขข้อความเมื่อ

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 8457706

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้

ความคิดเห็นที่ 2

คนเราทุกคนเมื่อเติบโตก็ต้องมีชีวิตของตัวเองนะคะ จะไปยึดติดต้องมีคนห้อมล้อมข้างกายคงไม่ได้ เขาก็ต่างก็มีชีวิตของเขา ตัวเราเองก็เหมือนกัน

วัยเริ่มโต การไปไหนมาไหนคนเดียวแรกๆ  อาจจะรู้สึกประหม่า ไม่มั่นใจ แต่มันต้องหัดกันค่ะ  ไม่เห็นต้องเศร้าเลยเรื่องแค่นี้ มันเป็นปรกติธรรมดาของคนทั่วไปนะคะ
น้องใช้คำว่าดิ่งกับทุกอย่าง ทั้งทีหลายเรื่องอาจจะเป็นเพียงแค่รู้สึกไม่สบายใจเท่านั้น
แต่ความหมายของคำว่าดิ่งมันยิ่งกว่านั้นมากค่ะ

ไม่ต้องกลัวว่าทำอะไรจะไม่เก่ง ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิดค่ะ  คำว่าเก่งคนไทยเรามักใช้กับคนที่คล่องคนที่ชำนาญ
ความคล่องและชำนาญมันก็เกิดจากการเรียนรู้ที่ทำซ้ำบ่อยๆ จนรู้ ไม่ว่างานบ้าน, การเรียน หรือการทำงาน  เพราะฉะนั้นน้องอยากเก่งอะไรก็ต้องฝึกฝนทำสิ่งนั้นให้บ่อย  ไม่ใช่ว่าพอคนบอกว่าไม่เก่งก็เลิกทำไปเลย ถ้าเป็นแบบนั้นน้องจะไม่มีวันเก่งได้เลย

คนจะเก่งได้👉ใจต้องมาก่อน ใจต้องสู้ก่อน "ฉันต้องทำให้ได้!" ฉันต้องเก่งให้ได้ และก็ขยัน อดทน ฝึกฝนทำสิ่งนั้นให้บ่อย เอาชนะคำพูดที่คนอื่นพูดไว้ให้ได้

กลัวเข้า ม.4 ไม่ได้ ก็ขยันหมั่นทบทวนบทเรียน อ่านหนังสือ  เอาข้อสอบเก่ามาลองทำ ทำแล้วตรวจ ผิดแล้วก็ดูว่าผิดยังไง แก้ตรงไหน ทำข้อนั้นซ้ำๆ ให้จำได้  ฝึกทำให้เต็มที่
ถ้าทำเต็มที่แล้วไม่ได้เราจะได้ไม่เสียดาย
เข้า รร.นี้ไม่ได้ก็มี รร.อื่น
สมัยนี้ รร.มัธยมไม่ได้มีน้อยแบบสมัยก่อน
หรือ รร.ทางเลือกก็มีเยอะ
มันมีทางออกให้ปัญหาเสมอ
ไม่ใช่ไม่ได้แล้วไม่มีทางไปเลยเสียเมื่อไหร่  มองไปข้างหน้าให้กว้างๆ ค่ะ

น้องไม่อยากเป็นภาระใครก็ต้องฮึดฝึกตัวเองให้ทำอะไรคนเดียวให้ได้ ไปไหนมาไหนคนเดียวให้ได้
เรื่องแบบนี้แทบทุกคนล้วนเคยผ่านมา มันเป็น*ปรกติธรรมดามาก

ช่วงวัยรุ่นฮอร์โมนแปรปรวน อาจทำให้อารมณ์อ่อนไหวกว่าช่วงวัยอื่น  แต่ถ้าเราฝึกให้ตัวเองสามารถทำอะไรได้เองเราจะมีความมั่นใจมากขึ้น และควรต้องทำให้ได้

ลองดูหนังสือเล่มนี้
จริงๆ มีคนทำคลิปสรุปไว้ให้เยอะมาก
อันนี้แค่เลือกตัวอย่างมาให้

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 1394741

▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼

แสดงความคิดเห็น

คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ

เข้าสู่ระบบ

อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ ปัญหาชีวิต โรคซึมเศร้า

{room_name}

รู้สึกเครียดทำไงดีคะ

กระทู้ที่คุณอาจสนใจ