สวัสดีค่ะ เราเคยเป็นโรคจอประสาทตาหลุดลอกเมื่อ 6 ปีที่แล้ว สาเหตุคือเราสายตาสั้นมาก และก็รักษาตัวผ่าตัดเกือบ 10 ครั้ง รักษาใช้ออยซิลิโคน เป็นอะไรที่ทรมานมากๆ เรียน ปี 2 บวกกับัรักษาตัวไปด้วยไม่ดรอปเรียน เครียด กังวลเกี่ยวกับอนาคตตัวเอง

พอรักษาเสร็จก็เป็นโรคต้อกระจกตาทั้ง 2 ข้างอีก พี่หมอเลยให้เปลี่ยนเลนส์เทียมทีละข้าง
ตั้งแต่เป็นต้อกระจกไม่กล้าสบตากับใครเลยจากคนมีความมั่นใจในตัวเองก็หายไป เพราะอาบที่นัยตาเรามีสีขาวๆอยู่ครึ่งตาดำข้างนึง ไม่อยากจะตอบคำถามว่าทำไมตาเป็นเเบบนั้น

(เรียนจบแล้ว)
ประมาณ 6 เดือนหลังจากที่เปลี่ยนเลนส์ตาเทียมเราดีมากมากค่ะที่เรามองเห็นชัดเจนโดยไม่ต้องใส่แว่นอีกแล้ว เลยทำตามฝันตัวเองอ่านหนังสือเตรียมสอบ 
      แต่มีวันนึงเราก็อ่านหนังสือปกติเหมือนทุกวัน แต่การมองเห็นตัวหนังสือเราไม่ชัดเหมือนเดิม!!   เราเลยมองแบบครึ่งตาเพื่อที่จะอ่านหนังสือได้ดีขึ้นแต่ล้าตามาก

พอถึงวันพบแพทย์ตามนัดเลยเล่าอาการให้หมอ ผลก็คือน้ำวุ้นในตาเราเซาะเข้าไปในจอประสาทตาที่เคยมีรอยรั่วอยู่นิดนึงซึ่งเคยยิงเลเซอร์แล้วแต่ก็ช่วยได้เยอะ  แล้วก็มีเศษออยซิลิโคนที่เอาออกไม่หมดลอยไปๆมาๆในตาข้างซ้าย ส่วนตาข้างขวาก็มองไม่ค่อยชัดเพราะจอประสามตาลอกเยอะกว่าข้างซ้ายแม้จะเปลี่ยนเลนส์ตาแล้วแต่ก็มองเคยได้ไม่ชัดเจนเหมือนเดิม

ตอนนี้เรารักษาเสร็จทุกขั้นตอนแล้วแต่ก็มีใบนัดให้ไปพบแพทย์ตามปกติอยู่ค่ะ

        ราแอบมีความเครียดเกี่ยวกับการทำงานเพราะเราเรียนจบเอกการเงินงานประเภทนี้ต้องใช้ความละเอียดรอบคอบสูง  เราเลยทำไม่ได้ตามที่เราอยากจะทำ  เลยหันมาหางานเกี่ยวกับการพัฒนาชุนชนแทนเพราะเป็นอีกสิ่งนึงที่เรารักและอยากช่วยเหลือคนอื่น 
ตอนนี้เราทำงานในโครงการ U2T สัญญาจ้างหมดสิ้นปีนี้
เลยเครียดว่าจะทำงานอะไรที่ไหนต่อดีเพราะมีอุปสรรคคือ สายตามองอะไรไม่ค่อยชัดต้องจ้องใกล้ๆแถมทำให้เสียบุคลิกในการทำงานอีก ถ้าได้ทำงานเอกสารก็เกรงใจคนอื่นเพราะเราช้าที่ต้องพยายามอ่านแล้วพิมพ์ ช่วงโควิดแบบนี้คนว่างงานก็เยอะ เศรษฐกิจก็แย่ หนี้ กยศ. ก็เริ่มจ่ายแล้ว 

เราไม่รู้จะมุ่งชีวิตไปทางไหนดี???
ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ 
ขอบคุณมากๆค่ะที่เข้ามาอ่าน 🙏