ตอนนี้ลูกเรา 7 ขวบ ตั้งแต่เกิดมาจนถึงวันนี้ คุณแม่ของเรา(ยายของลูกเอง)ช่วยเลี้ยงตอนเราไปทำงาน เพราะเมื่อก่อนเราทำงานประจำ เข้าออฟฟิศทุกวันจันทร์-ศุกร์ แต่ตอนนี้เราWFH อยู่บ้านทุกวันเลย ส่วนสามีเราเดิมทำงานต่างจังหวัด กลับมาทุกเสาร์-อาทิตย์ ปัจจุบันทำงานประจำอยู่ต่างประเทศ ก้อนานๆมาไทยที ยิ่งช่วงโควิด นานๆๆๆที กว่าจะได้กลับมา
ปัญหาสะสม คือ ยายค่อนข้างใจร้อน ขี้โมโห เอาแต่ใจตัวเองโดยเป็นมาตั้งแต่เด็ก เมื่อก่อนเราไม่ค่อยอยู่บ้าน ลูกเราก้อติดยาย เพราะอยู่กับยายทั้งวันและยายไปรับที่โรงเรียนทุกวันค่ะ ...แต่ตั้งแต่เรามาWFH ลูกก้อมาติดเราแทน เพราะเราใจดีกว่า เข้าใจสิ่งที่ลูกต้องการมากกว่ายาย
ส่วนปัญหาของลูกเราหลักๆ คือ ไม่ค่อยยอมกินข้าว และยายให้ความสำคัญกับการกินมาก ทำให้ทะเลาะกันเกือบๆทุกมื้อเลย
ล่าสุดที่มีปัญหากัน ก้อเรื่องการกินนี่ล่ะค่ะ มันคงเป็นปัญหาสะสม ที่ยายก้อเบื่อ ลูกเราก้อเบื่อ และเราเองก้อเบื่อ เพราะเราต้องฟังเสียงดุด่าทุกมื้ออาหาร
เคยปรึกษาหมอ หมอบอกให้ 30 นาทีเก็บเลย แต่สรุปยายก้อไม่ทำค่ะ ยาก้อหวังดี กลัวหลานตัวเล็ก (เราไม่ค่อยได้ป้อนข้าว หรือดูแลลูกตอกิน เพราะตรงกับเวลาทำงานที่เราต้อง WFHหรือต้องประชุม ค่ะ)
แม้ว่าเราจะเคยคุยดีๆ ว่าไม่กินก้อช่างเด็ก ทำไมต้องใช้อารมณ์ ... แน่นอนค่ะ ไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะแม่เราเอาแต่ใจค่ะ เราว่าแย่ลงด้วยซ้ำ เราก้อพยายามพูดน้อยยยยยที่สุดในเรื่องนี้ เพราะรู้ว่าถ้าพูดจะมีประเด็นที่มากกว่าเดิม
จนแม่เราเสนอว่าให้ลาออกจากงานมาดูแลลูกเอง แต่เราก้อลังเลเพราะอนาคตมันไม่แน่นอน ทั้งเรื่องเงิน และเรื่องสามี ... ตอนนี้ถ้าลาออก ไม่มีปัญหาทางการเงิน เพราะเงินจากฝั่งสามีส่งมาเป็นประจำและเพียงพอค่ะ แต่ก้อนั่นล่ะค่ะ เราต้องอยู่ดูแลลูกคนเดียว 24 ชั่วโมง โดยต้องมีทำงานประจำ ทำงานบ้านทุกอย่าง(เราชอบทำเองค่ะ ไม่อยากให้ใครเข้าบ้านประจำ) รวมทั้งดูแลลูกด้วยเรียนออนไลน์ด้วย
ส่วนถ้าต้องกลับไปทำงานที่ออฟฟิศทุกวันแบบเมื่อก่อน เราก้อยังนึกต่อไม่ออกค่ะ รวมทั้งอนาคตมันไม่แน่นอน เรากลัวทุกอย่างบนโลกใบนี้ (ส่วนถ้าเราลาออก เค้าจะกลับไปอยู่คนเดียวที่บ้านต่างจังหวัด ซึ่งเราก้อเป็นห่วงค่ะ แม้ว่าเค้ามีบ้านญาติอยู่คนละซอยกัน เราเป็นลูกคนเดียว และพ่อเราก้อเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว พอเรามีคลอดเลยได้โอกาสพาแม่มาอยู่ด้วย อ้างว่ามาช่วยดูลูกให้เราค่ะ ตอนนี้แม่ก้อมีทำงานบ้านเล็กๆน้อยค่ะ เช่น เอาผ้าลงเครื่องฯ และตากผ้า เตรียมเอาข้าวใส่จาน+กับข้าวที่เราเตรียมไว้ให้)
เราควรทำยังไงดีคะ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ เรารู้ว่าแม่ของเราหวังดี แต่เราก้อปรับความคิดเค้าไม่ได้จริงๆ และจริงๆเราก้อเครียดเป็นระยะนะคะ
มีใครWFH โดยต้องดูแลลูกเรียนออนไลน์ และต้องทำงานบ้านทุกอย่างเองบ้างคะ
ปัญหาสะสม คือ ยายค่อนข้างใจร้อน ขี้โมโห เอาแต่ใจตัวเองโดยเป็นมาตั้งแต่เด็ก เมื่อก่อนเราไม่ค่อยอยู่บ้าน ลูกเราก้อติดยาย เพราะอยู่กับยายทั้งวันและยายไปรับที่โรงเรียนทุกวันค่ะ ...แต่ตั้งแต่เรามาWFH ลูกก้อมาติดเราแทน เพราะเราใจดีกว่า เข้าใจสิ่งที่ลูกต้องการมากกว่ายาย
ส่วนปัญหาของลูกเราหลักๆ คือ ไม่ค่อยยอมกินข้าว และยายให้ความสำคัญกับการกินมาก ทำให้ทะเลาะกันเกือบๆทุกมื้อเลย
ล่าสุดที่มีปัญหากัน ก้อเรื่องการกินนี่ล่ะค่ะ มันคงเป็นปัญหาสะสม ที่ยายก้อเบื่อ ลูกเราก้อเบื่อ และเราเองก้อเบื่อ เพราะเราต้องฟังเสียงดุด่าทุกมื้ออาหาร
เคยปรึกษาหมอ หมอบอกให้ 30 นาทีเก็บเลย แต่สรุปยายก้อไม่ทำค่ะ ยาก้อหวังดี กลัวหลานตัวเล็ก (เราไม่ค่อยได้ป้อนข้าว หรือดูแลลูกตอกิน เพราะตรงกับเวลาทำงานที่เราต้อง WFHหรือต้องประชุม ค่ะ)
แม้ว่าเราจะเคยคุยดีๆ ว่าไม่กินก้อช่างเด็ก ทำไมต้องใช้อารมณ์ ... แน่นอนค่ะ ไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะแม่เราเอาแต่ใจค่ะ เราว่าแย่ลงด้วยซ้ำ เราก้อพยายามพูดน้อยยยยยที่สุดในเรื่องนี้ เพราะรู้ว่าถ้าพูดจะมีประเด็นที่มากกว่าเดิม
จนแม่เราเสนอว่าให้ลาออกจากงานมาดูแลลูกเอง แต่เราก้อลังเลเพราะอนาคตมันไม่แน่นอน ทั้งเรื่องเงิน และเรื่องสามี ... ตอนนี้ถ้าลาออก ไม่มีปัญหาทางการเงิน เพราะเงินจากฝั่งสามีส่งมาเป็นประจำและเพียงพอค่ะ แต่ก้อนั่นล่ะค่ะ เราต้องอยู่ดูแลลูกคนเดียว 24 ชั่วโมง โดยต้องมีทำงานประจำ ทำงานบ้านทุกอย่าง(เราชอบทำเองค่ะ ไม่อยากให้ใครเข้าบ้านประจำ) รวมทั้งดูแลลูกด้วยเรียนออนไลน์ด้วย
ส่วนถ้าต้องกลับไปทำงานที่ออฟฟิศทุกวันแบบเมื่อก่อน เราก้อยังนึกต่อไม่ออกค่ะ รวมทั้งอนาคตมันไม่แน่นอน เรากลัวทุกอย่างบนโลกใบนี้ (ส่วนถ้าเราลาออก เค้าจะกลับไปอยู่คนเดียวที่บ้านต่างจังหวัด ซึ่งเราก้อเป็นห่วงค่ะ แม้ว่าเค้ามีบ้านญาติอยู่คนละซอยกัน เราเป็นลูกคนเดียว และพ่อเราก้อเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว พอเรามีคลอดเลยได้โอกาสพาแม่มาอยู่ด้วย อ้างว่ามาช่วยดูลูกให้เราค่ะ ตอนนี้แม่ก้อมีทำงานบ้านเล็กๆน้อยค่ะ เช่น เอาผ้าลงเครื่องฯ และตากผ้า เตรียมเอาข้าวใส่จาน+กับข้าวที่เราเตรียมไว้ให้)
เราควรทำยังไงดีคะ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ เรารู้ว่าแม่ของเราหวังดี แต่เราก้อปรับความคิดเค้าไม่ได้จริงๆ และจริงๆเราก้อเครียดเป็นระยะนะคะ