สวัสดีค่ะ ถึงกับต้องมาสมัครพันทิพเพื่อถามเลย ช่วงนี้นอยด์ๆหน่อย
คือ สามีเสียชีวิตมาได้ 2 ปีแล้วค่ะ เราก็มีลูกด้วยกัน จนตอนนี้อายุ 5 ขวบ 
เราเองก็ตั้งใจจะมีชีวิตครอบครัวตามปกติ แต่แล้วพอสามีเสีย เราก็กลายเป็นหม้ายลูกติด ตอนนี้ทุกอย่างเราสามารถกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ ทำใจได้ move on ได้ การเดินลำพังมันเหงา ท้อแท้บ้าง ขาดกำลังใจ แม้ใครๆจะบอกว่าให้มองลูกแล้วจะได้กำลังใจ ใช่คะแต่มันไม่เหมือนกันกับคู่ชีวิต ที่ปรึกษาที่เราเคยมี
ทีนี้ เราก็เกิดคำถามว่า ถ้าเราจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน ซึ่งมันยากมากเพราะมีลูกติด (ศักยภาพเราสามารถเลี้ยงลูกได้เอง โดยไม่ต้องให้ใครมาส่งเสียค่ะ) ที่ต้องการคือการหาคนที่จะอยู่ด้วยกันในตอนแก่ เมื่อลูกโตขึ้น เขาก็ต้องมีชีวิตของเขา เราก็คงจะเหงาๆ เราคิดแบบนี้ถูกมั้ยคะ 
และผู้ชายดีๆจะรับได้มั้ยคะ ถ้าเราบอกเขาตรงๆเลย เพราะเราเองก็ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ ในเมื่อเรามีความรับผิดชอบต่อลูกที่ต้องเลี้ยงดู หรือเราเห็นแก่ตัวที่จะเริ่มต้นใหม่เพื่อความสุขของตัวเองคะ เราไม่ได้คาดหวังให้ลูกเรามีพ่อใหม่นะคะ พ่อเขามีคนเดียวคือคนที่ตายไปแล้ว แต่เหมือนเราต้องการกำลังใจ มันเหนื่อยนะ การอยู่และสู้คนเดียว แม้มันจะทำได้ แต่รู้สึกชีวิตหดหู่