เรื่องมันมีอยู่ว่าผมมีน้องชายคนหนึ่งเขาเป็นคนไม่ค่อยพูด ไม่สุงสิงกับใคร ไม่ยอมมีปฎิสัมพัมธ์กับใคร ยกเว้นคนในครอบครัว และเขาไม่ออกจากบ้านไปไหนเลยยกเว้นจะมีคนในครอบครัวพาเขาไป เวลาไปข้างนอกไปทำธุระหรือมีใครมาคุยกับเขา เขาจะมาหลบหลังผมหรือไม่ก็หลังแม่ถึงค่อยพูด แต่เขาก็พูดแค่ อืม ครับ อะไรทำนองนั้นครับ ผมเคยถามเขาว่าทำไมไม่ค่อยพูดกับใครเลย เขาแค่ตอบผมว่า''ก็ไม่รู้จะพูดอะไร''แค่นั้น ก็ไม่เชิงว่าเขาจะมีโลกสูง เพราะว่าเวลาคุยกับคนในบ้านก็คุยปกติ ถ้าบอกว่าเป็นเพราะติดเกมหรือติดโทรศัพท์ ผมว่าไม่น่าเกี่ยวเพราะผมเคยสังเกตว่า เขาก็เล่นเกมบ้างแต่ไม่ได้ถึงขั้นติดอะไรขนาดนั้น 
เพราะผมเคยลองเรียกใช้เขาทำนูนทำนึ้ ตอนเขาเล่นเกม เขาก็ไม่ได้บ่นหรือไม่ได้ไม่พอใจ เผลอๆเขาทึ้งเพื่อนร่วมทีมเขาไปเฉยๆเลย ผมจึงไม่เข้าใจสาเหตุว่าทำไมถึงเขากลายเป็นนั้นได้ ผมก็คิดว่าพอเขาชึ้นมัธยมอะไรๆก็น่าจะดีขึ้นแต่พอครูมาเยี่ยมบ้านเท่านั้นล่ะ ครับผลก็ออกมาเหมือนเดิม แถมครูยังมาบอกผมอีกว่าเวลาอยู่โรงเรียนเขาแทบไม่พูดอะไรเลย ยกเว้นตอนครูถาม  ผมเคยเอาไปปรึษากับครอบครัว แต่ก็นั้นแหละครับ ทางผมก็จนปัญญาจริงๆ
ใครที่เคยมีประสบการณ์ หรือแนวทางแก้ไขอะไรบางไหมครับ
ผมกลัวว่ามันอาจจะกระทบกับชีวิตเขาในอนาคตครับ
ปีนี้น้องผมก็อายุ17แล้ว ผมควรทำไงดี