สวัสดีค่ะ เกริ่นนำนะคะ เราคบกับเเฟนมา 4 ปี
คบกันมาตั้งเเต่สมัยมัธยมปลาย ครอบครัวเราเเละฝ่ายชายรับรู้ว่าคบหากัน เเละทุกอย่างราบรื่นดี และมันก็พามาเจอจุดเปลี่ยนค่ะ เรากับเเฟนเลิกกันครั้งนึง เเฟนเราเเอบไปคุยกับรุ่นน้องที่โรงเรียน เรามารู้ตอนหลัง บอกเลิกเเบบตัดขาดมาก เราก็ถอยค่ะไม่รังควาน  
     หลังจากนั้น 3 เดือนเค้าก็กลับมาขอเราคืนดี ด้วยความที่เราใจอ่อนเราก็ให้โอกาส หลังจากนั้นครอบครั้วฝ่ายชายเปลี่ยนไปค่ะ ช่วงที่เลิกกันไปครอบครัวเค้าไม่เคยถามสาเหตุ เลือกที่จะเงียบ ไม่พูดอะไรเลย อารมแบบ ลูกข้าถูกตลอด
เราไปได้ยินชาวบ้านคุยกันว่าเเม่เค้าไปพูดในงานสังสรรค์ ว่าลูกชายเค้าไม่น่ากลับมาคบกับเราเลย
กลับมาก็ต้องเหนื่อยใจ
         เเละ!!!! นี่คือจุดเปลี่ยนค่ะเราเลือกที่จะต่อสายตรงถามเค้าเลยว่าพูดจริงหรอคะ เค้าบอกว่าพูด เเต่เค้าว่าลูกชายไม่ได้พาดพิงเรา ( ในใจคือแบบไอสัสเอ้ย ) เเละเราก็พูดว่าหรอคะ เค้าบอกว่าถ้าไม่เชื่อเค้าก็ไม่ต้องมาเรียกเค้าว่าเเม่
        นับจากนั้นมาเราก็คบกับเเฟนต่อค่ะ ทางบ้านเราคือดีมาก ไม่พูดอะไรให้เราตัดสินใจเองเเละเคารพการตัดสินใจของเรา เเต่ว่าเรากับครอบครัวของเเฟนดูห่างเหินไปเลยค่ะ ในเฟดบุ๊ค ไม่ไลค์โพส ไม่คุยกัน เจอหน้าก็ยกมือไหว้ พี่สาวเค้า ย่า ยาย พ่อ เเม่เขา เราก็ยกมือไหว้ปกติ เเต่บทสนทนาไม่มี เลยมาคิดว่าเราจะเอาไงต่อกับชีวิตตอนนี้ดี ถ้าเรายิ่งคบกันนาน เเต่ครอบครัวเค้าเราไม่โอเครเลย นิสัยเเฟนคือเป็นรุ่นน้องเราปีนึงค่ะอยู่ด้วยก็สบายใจ เเต่เราต้องเป็นคนคิดเเละตัดสินใจทุกสถานการณ์ พูดง่ายๆคือเค้าดูไม่โต เราต้องเป็นฝ่ายหน้าตลอด เราควรจะทำไง ไปต่อ.. หรือพอเเค่นี้ อ๋อ อีกอย่าง บ้านเค้าฐานะปานกลางคล้ายๆกันเรา เเต่ทิฐิเขาสูงมาก เป็นพี่ๆจะเลือกทำไงกันหรอคะ  ขอขอบคุณทุกคำตอบล่วงหน้าค่ะ 🙏🏻