เค้าจะบอกว่าที่ไม่มีเพื่อน
ไม่ใช่ว่าไม่มีแบบไม่มีเลยแต่ไม่มีเพื่อนสนิทฮะ ไม่มีเพื่อนที่เข้ากันได้แบบว่า ศีลเสมอ คือตอนอยู่รร.เราได้รับความสนใจจากคนภายนอก แต่ในหมู่เพื่อนๆ เรากลับแทบไม่มีตัวตนมีแค่บางครั้งเดินคนสุดท้ายแทบตลอด
ไม่มีเพื่อนที่คุยได้ตลอด ได้ทุกเวลา หรือเพื่อนที่คุยกันแล้วเข้าใจกันตลอดด่ากันบ้างตามภาษาเพื่อน เเต่เราไม่มีเลย

ทักษะการเข้าสังคมเราเเย่มากเลยหรอ คือบางทีก็คิดนะไม่มีเพื่อนก็ดีสงบดีแต่ในทางกลับกัน ตอนที่เราต้องการใครสักคนกับไม่มีเลย แม้กระทั่งเพื่อนสนิทคนนึง

เราคงไม่มีเพื่อนดีๆแบบคนอื่นๆแล้วหล่ะค่ะ..ท้อมากเลยมีก็เหมือนไม่มี