เราตั้งคำถามกับตัวเองมากมาย เรื่อองครอบครัวเป็นหลัก//เรามีพี่สาวเราเป็นลูกคนสุดท้องเราห่างกับพี่เรามากพี่เราจะ30แล้วแต่เราเพิ่ง17พี่//พี่เรามีครอบครัวเเล้วมีลูกชาย2คน//คนแรกอายุไล่เรี่ยกับเราอีกคนยังเล็ก//เท่ากับเรามีหลาน2คน//คนแรกชื่อเฟรมอยู่กับเรามาตั้งแต่เด็กๆ//เฟรมนิสัยดีเป็นหลานเราแต่เราคิดว่ามันเป็นน้องเขาเราอีกคนนึงเลยแหละเรารักมันมากก.ไก่ล้านตัว//ส่วนเรา..เราเกเรมากยอมรับเลยแหละเราทำงานตั้งแต่อายุ13ฐานะบ้านเราก็พอมีเราเป็นคนชอบออกไปข้างนอก(บ้านเพื่อน)แต่เราก็ช่วงเรื่องงานบ้านต่าง//มีวันนึงเราทะเลาะกับแม่เรื่องสะสมต่างๆมานานมาก//ทั้งเรื่องงานบ้านเรื่องเรียนเกือบทุกเรื่อง..(เราว่าทุกคนก็น่าจะเคยเจอที่ว่าแม่ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น..บางครั้งเราก็รู้สึกน้อยใจ)//แม่ด่าเราจนกระทั้งแม่ใช้ด้าไม้ถูกเหล็กฝาดเราจนหักและตบหน้าเราจนกรามปวดเกือบเบี้ยวเรายอมให้แม่ตีจนเราเกือบตายเฟรมเลยเข้ามาห้าม//เราเลยรีบวิ่งไปบ้านเพื่อนใกล้ๆ..และหลังจากนั้นเรากลัวและระแวกว่สเราจะโดนแบบนี้อีกมั้ยจนในที่สุดเราเป็นโรคซึมเศร้าความรู้สึกตอนนั้นคือเราไม่อยากอยู่เรากลัวไปหมดเราไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนด้วยซ้ำเรานั้งคิดต่างๆว่าแม่รักเราจริงๆหรอถ้ารักเขาจะทำแบบนี้มั้ยนี่หรอคือการกระทำของคนรักลูก// เพราะรักถึงตีสินะ//หลังจากที่เราโดนตีเราก็ไม่เคยกลับมาบ้านอีกเลย//ตอนนั้นเรายังเรียนอยู่เวลาจะไปโรงเรียนเราจะให้เฟรมจอดรับ.(ปล.เรื่องที่แม่ตีเราพ่อเราไม่เคยรู้มาจนถึงทุกวันนี้ตอนนั้นเราโดนตีตอนอายุ14ตอนนี้น่าจะประมาณ3ปีแล้วเราไม่กล้าบอกพ่อเพราะกลัวพ่อจะด่าแม่และตีแม่).......เราเข้าใจนะว่าจะก็ไม่ดีด้วยแหละแต่เราก็พยายามปรับตัวให้เป็นลูกที่ดีแต่ก็ไม่วายเอาไปโดนเปรียบเทียบ เรารักแม่เรานะเรารักแม่มากแต่เราก็ไม่เคยลืมเหตุการณ์วันนี้ เหตุการณ์วันนั้นมันทำร้ายจิตใจเรามากที่สุดในชีวิต ตอนนี้เรารับผิดชอบชีวิตตัวเองมาตลอดจนไม่รู้สึกแล้วว่าคำครอบครัวมันอบอุ่นจริงๆเหมือนที่คนอื่นเขาพุดหรอ......
ครอบครัวคืออะไร??
เราตั้งคำถามกับตัวเองมากมาย เรื่อองครอบครัวเป็นหลัก//เรามีพี่สาวเราเป็นลูกคนสุดท้องเราห่างกับพี่เรามากพี่เราจะ30แล้วแต่เราเพิ่ง17พี่//พี่เรามีครอบครัวเเล้วมีลูกชาย2คน//คนแรกอายุไล่เรี่ยกับเราอีกคนยังเล็ก//เท่ากับเรามีหลาน2คน//คนแรกชื่อเฟรมอยู่กับเรามาตั้งแต่เด็กๆ//เฟรมนิสัยดีเป็นหลานเราแต่เราคิดว่ามันเป็นน้องเขาเราอีกคนนึงเลยแหละเรารักมันมากก.ไก่ล้านตัว//ส่วนเรา..เราเกเรมากยอมรับเลยแหละเราทำงานตั้งแต่อายุ13ฐานะบ้านเราก็พอมีเราเป็นคนชอบออกไปข้างนอก(บ้านเพื่อน)แต่เราก็ช่วงเรื่องงานบ้านต่าง//มีวันนึงเราทะเลาะกับแม่เรื่องสะสมต่างๆมานานมาก//ทั้งเรื่องงานบ้านเรื่องเรียนเกือบทุกเรื่อง..(เราว่าทุกคนก็น่าจะเคยเจอที่ว่าแม่ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น..บางครั้งเราก็รู้สึกน้อยใจ)//แม่ด่าเราจนกระทั้งแม่ใช้ด้าไม้ถูกเหล็กฝาดเราจนหักและตบหน้าเราจนกรามปวดเกือบเบี้ยวเรายอมให้แม่ตีจนเราเกือบตายเฟรมเลยเข้ามาห้าม//เราเลยรีบวิ่งไปบ้านเพื่อนใกล้ๆ..และหลังจากนั้นเรากลัวและระแวกว่สเราจะโดนแบบนี้อีกมั้ยจนในที่สุดเราเป็นโรคซึมเศร้าความรู้สึกตอนนั้นคือเราไม่อยากอยู่เรากลัวไปหมดเราไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนด้วยซ้ำเรานั้งคิดต่างๆว่าแม่รักเราจริงๆหรอถ้ารักเขาจะทำแบบนี้มั้ยนี่หรอคือการกระทำของคนรักลูก// เพราะรักถึงตีสินะ//หลังจากที่เราโดนตีเราก็ไม่เคยกลับมาบ้านอีกเลย//ตอนนั้นเรายังเรียนอยู่เวลาจะไปโรงเรียนเราจะให้เฟรมจอดรับ.(ปล.เรื่องที่แม่ตีเราพ่อเราไม่เคยรู้มาจนถึงทุกวันนี้ตอนนั้นเราโดนตีตอนอายุ14ตอนนี้น่าจะประมาณ3ปีแล้วเราไม่กล้าบอกพ่อเพราะกลัวพ่อจะด่าแม่และตีแม่).......เราเข้าใจนะว่าจะก็ไม่ดีด้วยแหละแต่เราก็พยายามปรับตัวให้เป็นลูกที่ดีแต่ก็ไม่วายเอาไปโดนเปรียบเทียบ เรารักแม่เรานะเรารักแม่มากแต่เราก็ไม่เคยลืมเหตุการณ์วันนี้ เหตุการณ์วันนั้นมันทำร้ายจิตใจเรามากที่สุดในชีวิต ตอนนี้เรารับผิดชอบชีวิตตัวเองมาตลอดจนไม่รู้สึกแล้วว่าคำครอบครัวมันอบอุ่นจริงๆเหมือนที่คนอื่นเขาพุดหรอ......