จังหวัดแรกคืออยุธยา หากนับตั้งแต่ที่ผมเริ่มถ่ายรูป และชอบเที่ยวตามวัดต่าง ๆ ตั้งแต่ปี 2554 อยุธยาก็เป็นจังหวัดแรก ๆ ที่ผมได้ไปเที่ยว หลังจากที่ก่อนหน้านี้ผมจะไปแต่วัดในกรุงเทพฯ ผมไปอยุธยาครั้งแรกในวันที่ 17 มีนาคม 2556 เหตุที่ผมประทับใจอยุธยาก็คือในเรื่องของสถานที่เที่ยวที่เป็นวัด และโบราณสถานที่สวยงามมากมาย หลังจากวันนั้นผมมีโอกาสได้ไปอีกหลายครั้ง ส่วนใหญ่ผมมักจะกระจุกตัวเที่ยวอยู่แต่ในเขตอำเภอพระนครศรีอยุธยา ที่เทียบได้กับอำเภอเมืองของจังหวัดอื่น เพราะสถานที่เที่ยวดัง ๆ อย่าง วัดพระศรีสรรเพชญ์,วัดไชยวัฒนาราม,วัดมหาธาตุก็อยู่ที่นั่น จนต่อมาผมก็เริ่มขยับไปอำเภออื่นมากขึ้น 

อำเภอต่อมาที่ไปก็คือ บางปะอิน แน่นอนว่าเมื่อไปอำเภอนี้ก็หนีไม่พ้นต้องไปที่ พระราชวังบางปะอิน ที่มีจุดเด่นคือพระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์ที่อยู่กลางน้ำ ไม่ไกลจากพระราชวังก็มีวัดนิเวศธรรมประวัติ วัดพุทธที่สร้างด้วยศิลปะแบบโบสถ์คริสต์ ดูแปลกตา จนเมื่อสักปี 2561 ผมก็มีโอกาสได้ออกไปอีก 2 อำเภอ คือ อำเภอท่าเรือ ที่มีจุดเด่นคือ วัดสะตือ วัดนี้มีพระนอนองค์ใหญ่ หนึ่งในพระพุทธรูปใหญ่หลายองค์ที่สร้างโดยสมเด็จโต แล้วก็ยังข้ามไปอำเภอนครหลวงที่มีปราสาทนครหลวง

ผมตั้งใจไว้เลยว่าหากหมดโควิด (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไร) อยุธยาจะเป็นจังหวัดแรกที่ผมไปเยือน

จังหวัดต่อมาคือ เพชรบุรี ผมไปจังหวัดนี้ครั้งแรกเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2557 ผมรู้สึกว่าเพชรบุรีเป็นจังหวัดที่มีสถานที่เที่ยวหลากหลายรูปแบบมาก ๆ ทั้งวัด โบราณสถาน ทะเล ป่า ฯลฯ แต่แน่นอนว่าถ้าเป็นผมก็จะเน้นไปที่วัดหรือโบราณสถานเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งในเขตตัวเมืองเพชรบุรีก็มีวัดสวยงามมากมาย อาทิเช่น วัดใหญ่สุวรรณารามที่มีศาลาการเปรียญหลังใหญ่,วัดมหาธาตุที่มีพระปรางค์สีขาว หรือในส่วนของวังก็เป็นที่ตั้งของวังของพระมหากษัตริย์ถึง 3 รัชกาล คือ พระนครคีรี (เขาวัง) ของรัชกาลที่ 4 พระราชวังบ้านปืนของรัชกาลที่ 5 และพระราชนิเวศน์มฤคทายวันของรัชกาลที่ 6 ในจำนวนนี้ผมไม่เคยไปแค่พระราชวังบ้านปืน ส่วนวัดในเพชรบุรีนั้นหลายวัดยังคงความเก่าแก่ และลักษณะทางศิลปกรรมตั้งแต่สมัยอยุธยาไว้ จนได้รับสมญานามว่า อยุธยาที่ยังมีชีวิต

ในช่วงต้นปี 2561 ผมมีโอกาสได้ไปงานพระนครคีรีกับเพื่อน เป็นครั้งแรกเลยที่ผมได้ไปค้างคืนที่จังหวัดนี้ ตอนกลางวันก็ไปเที่ยวกันถึงชะอำ แล้วแวะไปถึงโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริแหลมผักเบี้ยที่ด้านในมีสระน้ำ มีนกน้ำมากมายมาหากิน มีป่าชายเลนด้วย พอตอนกลางคืนถึงได้กลับมาเที่ยวงานพระนครคีรีซึ่งคนเบียดเสียดยัดเยียดมาก ๆ ซึ่งเป็นภาพที่กลายเป็นอดีตไปแล้วสำหรับตอนนี้

ต่อมาคือ เชียงใหม่ จังหวัดล่าสุดที่ผมได้มีโอกาสไป ผมไปเชียงใหม่ครั้งแรกเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2563 ซึ่งการไปเชียงใหม่ครั้งนั้นเป็นการเปิดประสบการณ์ครั้งแรกของผมหลายอย่าง ทั้งไปเชียงใหม่ครั้งแรก ขึ้นเครื่องบินครั้งแรก ได้ดูแพนด้าครั้งแรก ได้ดูน้อง ๆ วง CGM48 ครั้งแรก และเมื่อไปเชียงใหม่ครั้งแรก ผมก็โดนตกเลย (ขอใช้ศัพท์วงการไอดอลหน่อย) อาจจะเพราะมีวัดสวย ๆ มากมายที่ถูกจริตผม การเดินทางในตัวเมืองค่อนข้างสะดวก และมีความทันสมัยพอ ๆ กับกรุงเทพฯ

ผมเองก็เคยมีประสบการณ์ไปเชียงใหม่แค่ 2 ครั้ง ครั้งที่ 2 คือช่วงเดือนตุลาคมที่สถานการณ์โควิดระลอกแรกเบาลงหน่อย ในปีนั้นผมได้ไปแค่ 3 จังหวัดเอง หากไม่นับปริมณฑล คือ ราชบุรี ประจวบคีรีขันธ์ และเชียงใหม่ จริง ๆ ถ้าไม่มีโควิดผมก็มีแผนอยากจะไปมากกว่านี้ 

การไปเชียงใหม่ทั้ง 2 ครั้งที่ผ่านมา ผมยังไปแค่อำเภอเมือง ไปที่เที่ยวที่เป็นแลนด์มาร์กสำคัญ ๆ เท่านั้น อย่างเช่น วัดพระธาตุดอยสุเทพ,สวนสัตว์เชียงใหม่,วัดพระสิงห์,ประตูท่าแพ ฯลฯ แต่ก็มีแผนอีกว่าต่อไปอาจจะเริ่มออกไปที่อำเภออื่นมากขึ้น

ตอนนี้ผมวางแผน ไม่เชิงว่าวางแผน หาสถานที่เที่ยวอีกหลายจังหวัด เกือบจะครบ 77 จังหวัดแล้วด้วยมั้ง ถึงสถานการณ์โควิดในตอนนี้จะยังหนัก แต่ก็ต้องอยู่อย่างมีความหวังว่าสักวันจะได้กลับไปเที่ยวอีกครั้ง และถ้าสถานการณ์ดีขึ้นเมื่อไรจะได้ไม่ต้องมานั่งคิด นั่งหาที่เที่ยวเอาทีหลัง

แล้วคุณล่ะ 3 จังหวัดที่ประทับใจมีอะไรบ้าง