บ้านเราใช้การอบรมสั่งสอนโดยการ ทุบ ตี ตบ ทั้งที่เราเป็นผู้หญิง โตแล้ว คิดว่าเออแค่การพูดปรามยังจะดีกว่าการลงมือ เรายอมรับว่าเราเป็นคนเถียงเก่ง แต่บางครั้งเราแค่พูดเราไม่ได้เถียงแต่คนเป็นพ่อไม่ฟังเลย แล้วจะตบตีเราตลอด จนทำให้เราเกลียดพ่อมาก พอแม่จะช่วยพูดก็ทำท่าจะเตะแม่  เราไม่ได้อยากเกิดมา ทำไมเราต้องมาเจอกับเหตุการณ์เฮงซวยแบบนี้ ถ้าเลือกได้ว่าไม่เป็นห่วงแม่ เราคงหนีไปแล้ว ยอมรับว่าไม่ได้เป็นลูกที่ดี แต่ถ้าใช้ความรุนแรงแบบนี้ก็ไม่สมควรจะเป็นพ่อคนหรอก ใจเราคือเกลียดพ่อมากๆอ่ะ ถ้าโดนทำอย่างงี้แล้วไม่ฟังอะไรเราเลย เราก็ไม่ไหวป่ะวะ