คือส่วนตัวจขกท.เป็นคนนอนดึก แรกๆก็ตี1ตี2 แต่ช่วงที่เรียนออนไลน์ช่วงนี้นอนตี4ตี5มาทั้งเทอมเลยครับ แล้วคือชอบตอนดึกๆมากกว่าตอนกลางวันเพราะมันเงียบๆ คิดงานแล้วหัวเเล่น แล้วก็เสียดายเวลาด้วย จขกท.อยู่บ้านกับพ่อและแม่ ตอนช่วงเช้าพ่อกับแม่ก็ไปทำงานปกติ แต่ซักบ่ายพ่อจขกท.จะกลับมาบ้าน แต่ตอนรู้ว่าพ่อกับแม่ไม่อยู่มันรู้สึกไม่อึดอัดอ่ะ ตอนพ่อกลับมาบ้านมันจะรู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้ นี่ก็อยู่ในห้องคนเดียวนะ แต่พอรู้ว่าพ่อกลับมาแล้วก็อึดอัดอยู่ดีอ่ะ เลยชอบตอนกลางคืน แต่บางทีพ่อก็เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนเลยแล้วบอกให้นอน พ่อผมนอนตั้งแต่ช่วง2ทุ่ม แล้วตื่นประมาณตี4ครึ่งไม่ก็ตี5อ่ะ แต่บางทีช่วงตี1ตี2ก็เข้ามาในห้องแล้วบอกให้นอน ผมยังนอนกับแม่แต่แยกนอนกับพ่อ แม่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรที่ผมนอนดึกนะ แต่พ่อไม่ให้ผมนอนดึก ก็เข้าใจว่าเป็นห่วง แต่มันอึดอัดมากกว่าอ่ะ ที่ต้องระแวงว่าพ่อจะเข้ามาเมื่อไหร่ แถมตอนดึกๆมันคิดงานแล้วหัวเเล่นกว่าตอนกลางวันด้วย ช่วงกลางวันผมรำคาญเสียงรถ(ผมอาศัยอบู่ในตัวเมือง) เสียงทีวีที่พ่อเปิด คือช่วงตี1+ คือมันเงียบมากอ่ะ ไม่มีเสียงอะไรเลย มันทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายมากกว่า แต่ผมไม่ใช่คนที่เข้าสังคมไม่เก่งนะ ไม่ได้ชอบเก็บตัว แต่ผมรู้สึกว่าผมเปิดใจที่จะคุยหลายๆเรื่องของผมกับเพื่อนมากกว่ามาระบายให้พ่อกับแม่ฟัง ในครอบครัวผมก็รักกันดีนะ แต่ผมไม่ค่อยกล้าคุยเรื่องตัวเองให้พ่อกับแม่ฟัง เพราะรู้ว่าถ้าพูดแล้วจะโดนว่า จะโดนดุ แต่มันก็คงเหมือนหลายๆคน ที่ต่อหน้าพ่อแม่ก็เป็นเด็กดีเด็กเรียบร้อย แต่พออยู่กับเพื่อนก็เป็นอีกแบบ ผมก็เป็นครับ แต่ถ้าพูดให้ถูกพ่อกับแม่ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับผมเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสังคมที่รร.ผมเป็นยังไง ก็รู้ว่าถ้าไม่เล่าให้ฟังก็จะไม่รู้ แต่ผมไม่ได้มีความเชื่อใจพ่อกับแม่เลยอ่ะครับ คือที่อยู่ด้วยกันมาผมไม่ได้เชื่อใจพ่อกับแม่เท่ากับเพื่อนที่รู้นิสัยกันดีอ่ะ แต่ผมดูโยงเรื่องเก่งเนาะ จากเรื่องนอนดึกมาเป็นเรื่องพ่อกับแม่555+ เอาเป็นว่าตอนอยู่กับพ่อแม่รู้สึกอึดอัดครับ อยากอยู่บ้านคนเดียวงี้ หรืออยากมีพื้นที่ส่วนตัวหน่อยก็ดี เพราะปัจจุบันก็นอนกับแม่ ตอนเช้าช่วงบ่ายพ่อก็มาจากที่ทำงานอีก บางวันกลับมาตั้งแต่9โมงครึ่ง ตื่นผมก็ตื่นประมาณ8.30แล้ว รวมๆช่วงที่ผมได้อยู่คนเดียวจริงๆคือมีแค่4ชั่วโมงกว่าๆต่อวัน วันไหนไม่ดีหน่อยก็ไม่ถึง1ชม.ด้วยซ้ำ เคยขอนอนแยกกับแม่แล้ว แต่พ่อกับแม่ไม่อนุญาต