ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่า เคสของผม เป็นชายรักชาย เราทั้งคู่ เจอกันในแอฟๆหนึ่ง ซื่งผมเป็นคนทักไปหาเขาแล้วนัดเจอกันที่บ้านของเขา พอเจอกัน “ทำภารกิจเสร็จแล้ว” เราก็บอกว่าเราชอบเขา เขาก็บอกว่า เขาก็ชอบเราเหมือนกัน และเขาก็บอกว่า เขามีแฟนแล้วนะ ซึ่งอยู่ ไกลกัน เขามีอายุมากผม สิบกว่าปี... แต่ผมโสด และตอนนั้น ยอมรับในตัวของเขาได้ ...จากนั้นพอเริ่มคุยกันเยอะขึ้น ผมก็เป็นฝ่ายที่เข้าไปอยู่กับเขาที่บ้านของเขา ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำกับข้าวทานด้วยกันทุกมื้อ จนคำว่า “ชอบ” กลายเป็นคำว่า “รัก หึงและหวง ทำตัวเป็นเจ้าของของเขา” เราคบกันมาจะ 3 เดือนแล้วครับ เขารู้จักที่ทำงานผม รู้จักคนที่บ้านของผม เพราะผมเปิดเผยต่อกัน และคุยทุกๆเรื่องให้เขารับรู้ บางวัน เขาทำกับข้าวมาส่งให้ผมที่ทำงาน ทุกๆอย่าง ปฏิบัติต่อกันเหมือนคนเป็นแฟนกัน เขาดีกับผมมาก
ช่วงแรกๆ เขาถามผมว่า ถ้าแฟนเขาโทรมา ตอนเขาอยู่กับผม เขาจะคุยต่อหน้าผมเลยนะ เพราะเขาไม่อยากปิดบัง แล้วก็มี 2 – 3 ครั้ง ที่แฟนเขาโทรมา ตอนเขาอยู่กับผม แล้วผมก็รู้สึกนอย และจิตตกขึ้นมาทันที ครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 เขาคุยต่อหน้าผม แล้วผมก็ปลีกตัว และบอกเขาว่า ไม่เอาแล้ว รับมือกับสภาพนี้ไม่ได้ แล้วเขาก็ยื้อ และขอผมอยู่กับเขา.... แต่ก่อนอื่นต้องบอกว่า เขาบอกกับผมว่า เขากับแฟนของเขา เริ่มห่างและไม่รู้ว่า ยังคงเป็นสถานะ แฟน กันอยู่หรือเปล่า ไม่ค่อยได้คุยกันแล้ว ความสนใจในกันและกันก็ลดน้อยลงไป เป็นมาแบบนี้ได้ 3 – 4 เดือนแล้ว ....พอผ่านไปอีกสักระยะ เป็นครั้งล่าสุด ครั้งที่ 3 ที่แฟนของเขาโทรมาแล้วเขาคุยต่อหน้าผม ผมก็บอกเขาว่า ผมไม่ไหวแล้ว ไม่อยากทรมานอยู่แบบนี้อีกแล้ว ผมจะขอหยุดเรื่องของเราไว้เพียงแค่นี้ แล้วเขาก็บอกว่า เขาคิดกับผมเหมือนแฟนอีกคนหนึ่งเลย เขามีความรู้สึก และรักผม ไม่ต่างจาก แฟนของเขา ผมก็เก็บของๆผม ออกมาจากบ้านเขา แล้วตั้งใจที่จะไม่กลับเข้าไปอีก และจะขาดการติดต่อทั้งหมด และพอผ่านไป เค้าก็ทักข้อความมาหาผม ผมก็อดที่จะตอบกลับไม่ได้ ก็ยังคุยกันเหมือนเดิม
....เรื่องคร่าวๆก็ประมาณนี้ครับ ความรุ้สึกของผมและเขา ก็คือ ยังต้องการที่จะมีกันและกันอยู่ ตั้งแต่ออกมาจากบ้านของเขา ตัวของผม ก็เหมือนมีแต่ร่างที่ไร้วิญญาณ
....ผมอยากจะขอความคิดเห็นของเพื่อนๆ ว่าผมควรจะกลับไปหาเขา ใช้ชีวิตไปตาม เสียงหัวใจของผมที่ต้องการ หรือไม่ควรกลับเข้าไปในชีวิตของเขาอีก ผมรู้ว่าผมผิด แต่ผมก็รักไปแล้ว
#ขอบคุณล่วงหน้าที่ช่วยแนะนำ และเสนอความคิดเห็น
เขาก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่เรารักเขาไปแล้ว… ทำไงดี…
ช่วงแรกๆ เขาถามผมว่า ถ้าแฟนเขาโทรมา ตอนเขาอยู่กับผม เขาจะคุยต่อหน้าผมเลยนะ เพราะเขาไม่อยากปิดบัง แล้วก็มี 2 – 3 ครั้ง ที่แฟนเขาโทรมา ตอนเขาอยู่กับผม แล้วผมก็รู้สึกนอย และจิตตกขึ้นมาทันที ครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 เขาคุยต่อหน้าผม แล้วผมก็ปลีกตัว และบอกเขาว่า ไม่เอาแล้ว รับมือกับสภาพนี้ไม่ได้ แล้วเขาก็ยื้อ และขอผมอยู่กับเขา.... แต่ก่อนอื่นต้องบอกว่า เขาบอกกับผมว่า เขากับแฟนของเขา เริ่มห่างและไม่รู้ว่า ยังคงเป็นสถานะ แฟน กันอยู่หรือเปล่า ไม่ค่อยได้คุยกันแล้ว ความสนใจในกันและกันก็ลดน้อยลงไป เป็นมาแบบนี้ได้ 3 – 4 เดือนแล้ว ....พอผ่านไปอีกสักระยะ เป็นครั้งล่าสุด ครั้งที่ 3 ที่แฟนของเขาโทรมาแล้วเขาคุยต่อหน้าผม ผมก็บอกเขาว่า ผมไม่ไหวแล้ว ไม่อยากทรมานอยู่แบบนี้อีกแล้ว ผมจะขอหยุดเรื่องของเราไว้เพียงแค่นี้ แล้วเขาก็บอกว่า เขาคิดกับผมเหมือนแฟนอีกคนหนึ่งเลย เขามีความรู้สึก และรักผม ไม่ต่างจาก แฟนของเขา ผมก็เก็บของๆผม ออกมาจากบ้านเขา แล้วตั้งใจที่จะไม่กลับเข้าไปอีก และจะขาดการติดต่อทั้งหมด และพอผ่านไป เค้าก็ทักข้อความมาหาผม ผมก็อดที่จะตอบกลับไม่ได้ ก็ยังคุยกันเหมือนเดิม
....เรื่องคร่าวๆก็ประมาณนี้ครับ ความรุ้สึกของผมและเขา ก็คือ ยังต้องการที่จะมีกันและกันอยู่ ตั้งแต่ออกมาจากบ้านของเขา ตัวของผม ก็เหมือนมีแต่ร่างที่ไร้วิญญาณ
....ผมอยากจะขอความคิดเห็นของเพื่อนๆ ว่าผมควรจะกลับไปหาเขา ใช้ชีวิตไปตาม เสียงหัวใจของผมที่ต้องการ หรือไม่ควรกลับเข้าไปในชีวิตของเขาอีก ผมรู้ว่าผมผิด แต่ผมก็รักไปแล้ว
#ขอบคุณล่วงหน้าที่ช่วยแนะนำ และเสนอความคิดเห็น