มนาปทายี  ลภเต  มนาปํ
โย  อุชุภูเตสุ  ททาติ  ฉนฺทสา
อจฺฉาทนํ  สยนมถนฺนปานํ
นานปฺปการานิ  จ  ปจฺจยานิ
จตฺตญฺจ  มุตฺตญฺจ  อนุคฺคตํ
เขตฺตูปเม  อรหนฺเต  วิทิตฺวา
โส  ทุจฺจชํ  สปฺปุริโส  จชิตฺวา
มนาปทายี  ลภเต  มนาปนฺติ ฯ

ผู้ให้ของที่พอใจ  ย่อมได้ของที่พอใจ  ผู้ใดย่อมให้เครื่องนุ่งห่ม  ที่นอน  ข้าว น้ำ และปัจจัยมีประการต่างๆ ด้วยความพอใจ  ในท่านผู้ประพฤติตรง  สิ่งของที่ให้ไปแล้วนั้น  ย่อมเป็นของที่บริจาคแล้ว  สละแล้ว  ไม่คิดเอาคืน  ผู้นั้นเป็นสัปบุรุษทราบชัดว่า  พระอรหันต์เปรียบด้วยนาบุญ  บริจาคสิ่งที่บริจาคได้ยากแล้ว  ชื่อว่าให้ของที่พอใจ  ย่อมได้ของที่พอใจ  ดังนี้ ฯ