คือก่อนหน้านี้เราลดน้ำหนักโดยการอดอาหารไม่เชิงอดเพราะกินครบ3มื้อแต่กินน้อยกินมื้อนึงไม่เกิน300แคล3มื้อก็900แคล ขนมหวาน ขนมถุง อะไรพวกนีเราไม่แตะเลยค่ะทั้งๆที่เมื่อก่อนเป็นคนชอบกินมาก(กินไอติมวันละ2แท่ง ขนมถุงอีก ) คืออยากกินขนมหวานมากแต่เรากัดฟันไว้ไม่ให้กินท่องไว้ว่าอ้วนๆๆๆๆ จนน้ำหนักเราลดค่ะคือครั้งแรกก็ไม่ได้อ้วนมากค่ะหนัก40อยากลดเหลือ35แต่พอถึง35เราก็ยังลดต่อโดยไม่สนว่าจะผอมจนแห้งขนาดไหน ตนน้ำหนักเราเหลือ31กว่าๆ ถามว่าดีใจมั้ย มากมากมาก คือแก้ผ้าส่องกระจกทุกวันเลยค่ะคือยิ่งเห็นว่ามีกระดูกโผล่คือแบบมันปลื้มปิ่มมากๆ(เป็นบ้าไปแล้วค่ะตอนนั้น) แต่ไม่ได้ทำให้สวยขึ้นเลยแม้แต่น้อย โทรมหนักมาก ท้องผูก หน้าไม่ใสเหมือนแต่ก่อน หงุดหงิดง่ายทั้งที่เมื่อก่อนอารมณ์ดีมาก ประจำเดือนไม่มา4เดือน ไม่มีแรง หน้ามืดอยู่บ่อยๆ ความสวยแบบวัยรุ่นของเรามันหายไปเลยค่ะ เหมือนเด็กขาดสารอาหาร

จากนั้นก็เลยจะหันมากินให้เยอะขึ้นกินปกติ วันนั้นแม่ซื้อเค้กของโปรดลูกมาจ้า ก็กินสิอร่อยมาก ล่อไป4-5ชิ้น แน่นมาก แต่ยังกินข้าวเย็นต่อเพราะแม่ทำของโปรดไว้ให้ วันนั้นคือบอกเลยว่าแน่นมากนอนไม่ได้เลยแหะๆ แบบว่าพุงป่องมาก

แล้วหลังจากวันนั้นวันที่เราได้กินของโปรดที่ไม่ได้กินเป็นเวลานานเกือบครึ่งปี วันต่อมาก็กินเยอะกินของหวานกินขนมนู่นนี่นั่น คือกินข้าวอิ่มแล้วแต่กินต่อได้กินจนย่อยไม่ทันกินจนจะอ้วก เป็นแบบนี้มา1อาทิตย์กว่าๆแล้วค่ะ รู้สึกนอยตัวเองมาก น้ำหนักขึ้นมา34แม่เราดีใจมากเลยนะแต่เรารู้สึกนอยๆแต่ก็กินต่อค่ะ มันห้ามไม่ได้คือเราไม่น่ากินเค้กวันนั้นเลย รู้งี้ค่อยๆเพิ่มปริมาณข้าวขึ้นดีกว่าให้น้ำหนักมันเพิ่มทีละนิดแบบสุขภาพดีด้วย ตอนนี้กลัวเป็นเบาหวานมากค่า5555555555 

ปล.เราจะมีผลเสียอะไรมั้ยคะพึ่งอายุ14 เราพยายามจะกินปกติแล้วแต่มันหยุดขนมไม่ได้จริงๆสงสัยร่างกายมันโหยเราควรทำไงดีคะ