แค่ขึ้นต้นว่า ตั้งใจ ก็รู้สึกรักขึ้นมาทันที

เริ่มจากคนอื่นก่อน เวลามีคนซื้อของ หรือทำของ ทำอาหาร ล้วนมาจากความตั้งใจทั้งนั้นใช่หรือป่าวคะ
ถ้าเขาทำมาให้เราหรือเขาซื้อมาให้ตัวเอง
ก็คือความตั้งใจเหมือนกัน ถึงเราจะไม่ได้ชอบของสิ่งนั่นที่เขาซื้อให้ เเต่เราจะโครตรักเลย แบบว่าใครมาว่าไม่ได้นะ จะเอาไปทิ้งเพราะใช้ไม่ได้หรือกินไม่ได้ก็ห้ามทำ มันคือความตั้งใจของเขา เราจะเอาสิ่งนั้นมาเป็นตัวแทนเขาเลย ในวันที่คิดถึงเขา เราหมายถึงทุกคนไม่ว่าจะเป็น พ่อแม่เพื่อนหรือใครก็ตาม
สมมุติว่า มีคนซื้อกาแฟให้เรา แต่เราไม่ชอบรสนี้ เราไม่กล้าบอก เพราะมันคือความตั้งใจเขา เราเลยฝืนกินจนมันอร่อยเองเฉยเลย หรือบางทีเขาซื้อของให้ตัวเองแล้วของดันไม่มีคุณภาพ เราจะเข้าใจเขาอย่างมาก แต่จะอยู่นิ่งๆ แล้วเห็นใจโครตๆ ทุกคนมีความคาดหวังที่จะได้ของมีคุณภาพ


แล้วก็ตัวเอง
อันนี้คืออาการหนักไหม หรือเรื่องปกติคะ
คือเวลาเราทำอะไร ไม่ว่าจะทำงานส่งอาจารย์ วาดรูป ซื้อของออนไลน์ ฯลฯ
มันจะมีความตั้งใจอยู่บ้างแหละ แล้วเราก็อาจคาดหวังให้มันออกมาให้ตัวเองในอนาคตได้ชื่นชม  เราขอยกตัวอย่างง่ายๆจากการสั่งของออนไลน์  เราสั่งตุ๊กตาตัวนึงมา เราในตอนนั้นอยากให้ตัวเองในอนาคตได้ใช้ตุ๊กตาน่ารักๆห้อยกระเป๋า พอถึงเวลานั้นตุ๊กตากลับมีตำหนิไม่สวยงาม เราที่อยู่อนาคตของตัวเองในอดีตแล้ว(งงกันไหมคะ) ก็มาเอ็นดูความตั้งใจของตัวเองในอดีต เอ็นดูจนคลั่งรักตัวเองในอดีตมากๆ จนบางทีก็นอย อยากไปกอดตัวเองแล้วบอกว่าอย่าคาดหวังอะไรมาก (อันนี้เป็นแค่การยกตัวอย่างให้เห็นภาพนะคะ)

เวลาความตี้งใจไม่สำเร็จผล มักจะเอามาคิดมากเป็นประจำเลย

มีใครเป็นเหมือนกันไหมคะ