เราเองมีลูกอายุ 1 ขวบ 3 เดือน เลี้ยงเองคนเดียวตั้งแต่เกิดเพราะโควิดมาพอดี 
ทำงานที่บ้านตลอด จิ้มคอมมือนึง อุ้มลูกมือนึง
เรามีความสุขมาก ไม่เคยเหนื่อยเลย ตื่นเช้ามาเปิดคอม ทำงาน ทำกับข้าวกิน
ลูกตื่น พาไปเดินเล่น กลับมากินข้าว อาบน้ำ เอาลูกมานั่งข้างๆแล้วทำงานต่อ
พักเที่ยงออกไปซื้อขนมอร่อยๆกินกัน เล่นน้ำ เล่นทราย บ่ายโมงเอาลูกเข้าห้องทำงานต่อ
เลิกงาน 5 โมง เอาลูกใส่เป้สะพาย ไปล้างจาน ทำงานบ้าน หกโมง ไปเล่นสระน้ำตรงระเบียง
ไปปั่นจักรยาน ออกกำลังกาย กินข้าวเย็น 1 ทุ่มเอาลูกเข้านอน ลูกหลับเราก็เข้าห้องน้ำ นอนแช่น้ำอุ่น ดูหนัง ฟังเพลง 
เราว่าวันๆนึงชีวิตมันมีความสุขมาก 
แต่ในเฟสเราอยู่ในกลุ่มอวดลูก ชอบมีแต่คุณแม่มาโพสว่าเหนื่อย
เลี้ยงลูกอยู่บ้านคนเดียว เหนื่อยมาก ลำบากมาก เหนื่อยแทบขาดใจ เหนื่อยจนนั่งร้องให้
เราเห็นก็ได้แต่สงสัยว่าการมีลูกสำหรับคนอื่นมันลำบากขนาดนั้นเลยเหรอ ไครบังคับให้มี มีแล้วบ่นขนาดนี้ ไม่กลัวลูกคิดว่าตัวเองเป็นภาระของพ่อแม่บ้างรึ เด็กเค้าฟังออก ฟังรู้เรื่องนะ ยิ่งไปร้องใ้ให้ลูกเห็น น่าสงสารเด็ก 
บางคนสามีทำงานหาเลี้ยง เลี้ยงลูกอยู่บ้านอย่างเดียว ยังบ่นเหนื่อย ลำบาก
พอเราถามว่ามันเหนื่อยขนาดนั้นเลยดหรอ ก็มาด่าว่าเราว่าไม่เข้าใจความยากลำบากในการมีลูก ทั้งๆที่เราทั้งหาเงินใช้เอง และเลี้ยงลูกคนเดียว