ก่อนอื่นสวัสดีทุกคนนะคะ หากใครได้อ่านกระทู้นี้ ต้องขอบคุณล่วงหน้ากับความคิดเห็นที่มอบให้กันค่ะ (ไม่มีจะมีใครอ่านจนจบไหม)
เป็นเรื่องเรากับคนที่เราคุยด้วย (เราอายุมากกว่าเขา 5 ปี แต่ด้วยนิสัยเราที่เด็กน้อยมากก) และมันค่อนข้างยาวมาก เราแค่ต้องการหาคนฟัง
ซึ่งเราไม่ค่อยมีเพื่อน 555 เรื่องมีอยู่ว่า...
เรารู้จักกันผ่านโลกออนไลน์ แต่อยู่จังหวัดเดียวกัน ทำงานคนละที่แต่ใกล้กัน(มาก) พักคนละที่แต่ใกล้กัน (มาก)
เราทั้งทู่เริ่มต้นจากการคุยค่ะ เราคุยกันทำความรู้จักกันมาได้อาทิตย์กว่า แต่ยังไม่มีอะไรคืบหน้านะคะ เป็นเพียงอาทิตย์ที่คุยกันเยอะมาก แต่แค่ทำความรู้จักกัน แล้วพอดีเราปาร์ตี้กับเพื่อนๆอยู่ เขาแชทมาพอดี เราเลยชวนเขามาด้วย แล้วเขาก็มา โดนเพื่อนเรามอมจนเริ่มเมา ระหว่างนั่งทานก็นั่งข้างเรา คุยกันเหมือนปกติที่คุยในแชท คือสถานะคนคุยแต่ไม่ได้เรียกว่าการคบหา ไอ้เพื่อนเราก็รู้งานเหลืองาน แซวไม่เลิก เราก็บอกไม่มีอะไรแค่คุย คือตอนนั้นไม่มีอะไรจริงๆค่ะ พอถึงเวลาเตรียมที่จะกลับ เราเห็นว่าเขาหน้าจะขับรถไม่ไหว คือเราเป็นห่วงเพราะชวนเขามาก็ต้องรับผิดชอบ เราเลยให้แฟนเพื่อนขับรถเขาไปส่งเขา เพื่อนก็ยังทำหน้าที่หยอดไม่เลิก แซวประมาณว่าทำไมไม่ให้นอนกับเราด้วยล่ะ เราก็ยิ้มแต่ไม่ได้คิดอะไรเลย วันนั้นก็จบไป แต่ความสัมพันธ์ในการคุยดีขึ้น ก็คุยมาได้อีกหลายวัน เรากับเขาก็นัดกันไปกินสเต็ก และความสัมพันธ์ในการคุยก็ดีขึ้นตามลำดับ ไม่นานนักอาทิตย์ต่อมา เราก็นัดกันว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัด และเขาให้เราเลือกสถานณ์ที่ ซึ่งเราเลือกที่จะไปดรีมเวอร์ แต่มันดันปิด เราเลยเปลี่ยนไปสวนสัตว์ 555 เราเป็นคนแบบนี้ล่ะ ชอบเที่ยวที่แบบนี้ พอถึงวันเราก็นัดแนะไปด้วยกัน2คน กะว่าไปเช้า กลับค่ำๆ ในระหว่างตอนอยู่สวนสัตว์ คือแฮปปี้กันดีมาก ราบรื่น สนุกมากค่ะ เมื่อถึงเวลากลับ เราก็อยากจะตามใจเขา เหมือนตามใจมาตามใจกลับ แฟร์ๆค่ะ เขาขอแวะสระบุรีเพื่อไปหาเพื่อนสนิท และบอกจะเอาเราไปด้วย อ่ะเราก็ไป ธรรมดาค่ะ ผู้ชายเจอกันก็ก๊งเบียร์กันเป็นลังๆ เรามีหน้าที่ขับรถก็เลยไม่กิน นั่งเล่นเกมรอ มีของกินมากมายที่เขาซื้อมากิน ในนั้นมีหอยแครงอยู่ด้วย เราก็พยายามแกะ แต่แกะไม่ได้เราเลยวาง โดยที่ไม่ได้บอกใครว่าเราไม่กินเพราะแกะไม่ได้ แต่เหมือนเขาจะสังเกตเราอยู่ เขาก็แกะหอยแครงให้เราจนหมด โดยที่เราไม่ได้ร้องขอเลย เขาแกะหอยแครงโดยที่ปากคุยกับเพื่อน แต่มือแกะใหเรา อ่ะยอมรับค่ะรู้สึกดี แต่แล้วเราก็อดไม่ได้ คว้าแก้วเบียร์มากิน ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกเมาค่ะ แต่แล้วก็น็อค 555 จากที่ตั้งใจจะกลับ กลายเป็นเราเมาก็เลยกลับไม่ได้ เพราะเขาขับเป็นแต่มอไซด์ ซึ่งวันนั้นเอารถใหญ่มา ตอนเมานี่รู้ทุกอย่างนะคะ ได้ยินหมด แต่ไม่มีแรง เขาอุ้มเราไปนอนห้องพักตรงข้ามกับบ้านเพื่อนเค้า เปิดห้องนอนกัน 2 คน(บ้านเพื่อนเขาไม่มีห้อง) ซึงวันนั้นแหล่ะเป็นวันที่เราเปิดใจเลย เขาอุ้มเราตั้งแต่ข้ามถนนจนไปถึงที่นอน จนวางเราลงนอนแล้วตัวเองหอบหมอนไปนอนข้างเตียง เราอย่างขำอ่ะ แต่ไม่มีแรงเราเลยหลับไป ตื่นมาก็เลยปลุกให้มานอนด้วยกัน ก็ไม่มีอะไรนะคะจนกลับ
แน่นอนอยู่แล้ว ความสัมพันธ์ดีขึ้นเลื่อยๆๆ เราก็มีคำถามชุดแรกถามเขา
เราถามว่า : ถามจริง คิดว่าตัดสินใจพลาดไหม ที่ทักมาคุยกับเรา
คำตอบคือ : ไม่เลยนะ ไม่รู้สึกเสียดายเลยที่รู้จักเรา และก็ขอบคุณที่วันแรกทักไปยังคุยกับเขาจนถึงวันนี้ ^^
จนเวลาผ่านมาอีกหลายอาทิตย์ นัดไปทานข้าว นัดเจอกันปกติ แต่ก็ขยับจากคุยเป็นคบ(ไม่ใช่แฟน)โดยที่ยังไม่มีใครรู้ เราเลยชวนเขามาห้องเรา เขาก็มาค่ะ เริ่มต้นจากมาแปปเดียวแล้วก็กลับ ทุกครั้งที่มาห้องก็ปกติคนที่คบกันค่ะ กอดเรา หอมเราปกติทั่วไป จนเราบอกว่านอนค้างเลยก็ได้นะ เขาก็โอเคถามเราว่าไม่มีปัญหาใช่ไหม เราก็โอเคไม่มีอะไร เขาก็นอนค้าง ข้าวของใช้ก็ขนมาบ้างค่ะ ตื่นจะได้แต่งตัวไปทำงานได้เลย ก็เหมือนเดิมค่ะ ไม่มีอะไร เราติดกอดเขามาก ก็ชอบกอดเขาตลอด เป็นเวลาหลายครั้งที่ให้มานอนค้าง แต่เราไม่ไปห้องเขานะคะ เขาชวนแล้ว ที่ไม่ไปเพราะห้องเขาร้อน ห้องเรามีแอร์เย็นกว่า^^
บางทีเราก็มีคำถามมากมายกับเขา ยกตัวอย่างเช่น เขาพูดถึงการสร้างครอบครัว เขาอยากมีลูกที่น่ารัก เราก็เลยแซวไปว่า คนในอนาคตของเขาคงโชคดีอ่ะ เพราะเขาอบอุ่นและใส่ใจรายละเอียด (เขาเป็นผู้ชายเงียบๆพูดน้อย)
เขาก็ตอบกลับเรามาว่า : เราจะคิดมากทำไม ในเมื่อตอนนี้เป็นของเราอยู่ ดูแลรักษากันไปแบบนี้นะ จะได้มั่นคง
เรานี่ใจเต้น โรคหอบกำเริบเลยค่ะ 55 หรือจะเป็นอีกประโยคที่เราคุยกัน เราถามถึงความคิดว่าเราจะจริงจังกันไหม
เขาตอบกลับเราว่า : เขาไม่อยากให้เราคาดหัวงอะไรในตัวเขามากนะ เป็นแบบนี้ดูกันไปเรื่อยๆแหล่ะ แล้วค่อยให้เราตัดสินใจในตัวเขา
ประโยคนี้ก็ฟังดูแปลกๆนะคะ แต่ก็คุยกัน เจอกันปกติ
จนเมื่อไม่นานมานี้เขาก็มานอนเป็นเรื่องปกติ แต่ไม่ปกติตรงที่เรามีอะไรกัน เราก็สับสนนะคะเพราะสถานะไม่ชัดเจน แต่ต้องยอมรับแบบไม่แบ๊วเลยค่ะ ยอมเองแหล่ะ^^ เขาก็กอดเราดูแลเราปกติที่ทำแหล่ะค่ะ แล้วตอนเช้าเขาก็กลับและขนของที่ต้องซักกลับไป เรายอมรับว่าเราสับสนจนมีคำถามออกไปค่ะ โดยปกติเราเป็นคนไม่เซ้าซี้ ไม่ถามมาก ถ้ารู้คำตอบแล้วคือจะเงียบเลย เวลาเขานอนเราไม่เคยแม้แต่แชทหรือกวนค่ะ นิสัยเราเป็นแบบนี้จริงค่ะ เราเป็นคนพูดเพราะแล้วก็พูดเบาๆไม่เสียงดัง เขาที่คุยกับเราก็พลอยเป็นไปด้วย 555
คำถามของเราคือ : บอกเราทีว่าไม่ใช่เพราะชัววูบ ไม่ใช่แค่เพราะอารมณ์พาไป
คำตอบของเขาคือ : เราคิดไงอ่า (ต่อด้วยอิโมจิยิ้มมีหยดเหงื่อ)
แล้วเขาก็เงียบไม่ตอบเราอีกเลย ในประโยคคำถามที่เราต้องการคำตอบ แต่ทักแชทมาคุยเรื่องอื่นที่เราคุยกันปกติ ต่างไปแค่ พูดเพราะขึ้นจนเราขนลุก ดูเป็นห่วงเป็นไยโดยการพิมมากกว่าปกตินิดนึง สิ่งที่เราต้องการอยากรู้คือ เราจะยังไงต่อไป แต่ไม่กล้าถาม ด้วยเขาเป็นคนไม่ชอบให้เซ้าซี้ ถามมากความ อยากทำ ทำเอง แต่กับเรื่องนี้เขาควรจะพูดซักนิด แต่ก็ไม่มีอะไรเลยยยให้เราสับสนงง งวยอยู่แบบนี้ 555 กลุ้มใจค่ะบอกตรงๆ ค่ะเรื่องก็เป็นแบบนี้
ขอโทษที่ยืดยาว เป็นการระบายที่ยาวมากจริงๆ เราแค่อยากถามความคิดเห็นว่า คุณคิดว่าเขายังยังไงกับเราต่อไปคะ
ข้อความคิดเห็นจากหลายๆคน เรื่องสถานะที่ไม่ปกติ
เป็นเรื่องเรากับคนที่เราคุยด้วย (เราอายุมากกว่าเขา 5 ปี แต่ด้วยนิสัยเราที่เด็กน้อยมากก) และมันค่อนข้างยาวมาก เราแค่ต้องการหาคนฟัง
ซึ่งเราไม่ค่อยมีเพื่อน 555 เรื่องมีอยู่ว่า...
เรารู้จักกันผ่านโลกออนไลน์ แต่อยู่จังหวัดเดียวกัน ทำงานคนละที่แต่ใกล้กัน(มาก) พักคนละที่แต่ใกล้กัน (มาก)
เราทั้งทู่เริ่มต้นจากการคุยค่ะ เราคุยกันทำความรู้จักกันมาได้อาทิตย์กว่า แต่ยังไม่มีอะไรคืบหน้านะคะ เป็นเพียงอาทิตย์ที่คุยกันเยอะมาก แต่แค่ทำความรู้จักกัน แล้วพอดีเราปาร์ตี้กับเพื่อนๆอยู่ เขาแชทมาพอดี เราเลยชวนเขามาด้วย แล้วเขาก็มา โดนเพื่อนเรามอมจนเริ่มเมา ระหว่างนั่งทานก็นั่งข้างเรา คุยกันเหมือนปกติที่คุยในแชท คือสถานะคนคุยแต่ไม่ได้เรียกว่าการคบหา ไอ้เพื่อนเราก็รู้งานเหลืองาน แซวไม่เลิก เราก็บอกไม่มีอะไรแค่คุย คือตอนนั้นไม่มีอะไรจริงๆค่ะ พอถึงเวลาเตรียมที่จะกลับ เราเห็นว่าเขาหน้าจะขับรถไม่ไหว คือเราเป็นห่วงเพราะชวนเขามาก็ต้องรับผิดชอบ เราเลยให้แฟนเพื่อนขับรถเขาไปส่งเขา เพื่อนก็ยังทำหน้าที่หยอดไม่เลิก แซวประมาณว่าทำไมไม่ให้นอนกับเราด้วยล่ะ เราก็ยิ้มแต่ไม่ได้คิดอะไรเลย วันนั้นก็จบไป แต่ความสัมพันธ์ในการคุยดีขึ้น ก็คุยมาได้อีกหลายวัน เรากับเขาก็นัดกันไปกินสเต็ก และความสัมพันธ์ในการคุยก็ดีขึ้นตามลำดับ ไม่นานนักอาทิตย์ต่อมา เราก็นัดกันว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัด และเขาให้เราเลือกสถานณ์ที่ ซึ่งเราเลือกที่จะไปดรีมเวอร์ แต่มันดันปิด เราเลยเปลี่ยนไปสวนสัตว์ 555 เราเป็นคนแบบนี้ล่ะ ชอบเที่ยวที่แบบนี้ พอถึงวันเราก็นัดแนะไปด้วยกัน2คน กะว่าไปเช้า กลับค่ำๆ ในระหว่างตอนอยู่สวนสัตว์ คือแฮปปี้กันดีมาก ราบรื่น สนุกมากค่ะ เมื่อถึงเวลากลับ เราก็อยากจะตามใจเขา เหมือนตามใจมาตามใจกลับ แฟร์ๆค่ะ เขาขอแวะสระบุรีเพื่อไปหาเพื่อนสนิท และบอกจะเอาเราไปด้วย อ่ะเราก็ไป ธรรมดาค่ะ ผู้ชายเจอกันก็ก๊งเบียร์กันเป็นลังๆ เรามีหน้าที่ขับรถก็เลยไม่กิน นั่งเล่นเกมรอ มีของกินมากมายที่เขาซื้อมากิน ในนั้นมีหอยแครงอยู่ด้วย เราก็พยายามแกะ แต่แกะไม่ได้เราเลยวาง โดยที่ไม่ได้บอกใครว่าเราไม่กินเพราะแกะไม่ได้ แต่เหมือนเขาจะสังเกตเราอยู่ เขาก็แกะหอยแครงให้เราจนหมด โดยที่เราไม่ได้ร้องขอเลย เขาแกะหอยแครงโดยที่ปากคุยกับเพื่อน แต่มือแกะใหเรา อ่ะยอมรับค่ะรู้สึกดี แต่แล้วเราก็อดไม่ได้ คว้าแก้วเบียร์มากิน ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกเมาค่ะ แต่แล้วก็น็อค 555 จากที่ตั้งใจจะกลับ กลายเป็นเราเมาก็เลยกลับไม่ได้ เพราะเขาขับเป็นแต่มอไซด์ ซึ่งวันนั้นเอารถใหญ่มา ตอนเมานี่รู้ทุกอย่างนะคะ ได้ยินหมด แต่ไม่มีแรง เขาอุ้มเราไปนอนห้องพักตรงข้ามกับบ้านเพื่อนเค้า เปิดห้องนอนกัน 2 คน(บ้านเพื่อนเขาไม่มีห้อง) ซึงวันนั้นแหล่ะเป็นวันที่เราเปิดใจเลย เขาอุ้มเราตั้งแต่ข้ามถนนจนไปถึงที่นอน จนวางเราลงนอนแล้วตัวเองหอบหมอนไปนอนข้างเตียง เราอย่างขำอ่ะ แต่ไม่มีแรงเราเลยหลับไป ตื่นมาก็เลยปลุกให้มานอนด้วยกัน ก็ไม่มีอะไรนะคะจนกลับ
แน่นอนอยู่แล้ว ความสัมพันธ์ดีขึ้นเลื่อยๆๆ เราก็มีคำถามชุดแรกถามเขา
เราถามว่า : ถามจริง คิดว่าตัดสินใจพลาดไหม ที่ทักมาคุยกับเรา
คำตอบคือ : ไม่เลยนะ ไม่รู้สึกเสียดายเลยที่รู้จักเรา และก็ขอบคุณที่วันแรกทักไปยังคุยกับเขาจนถึงวันนี้ ^^
จนเวลาผ่านมาอีกหลายอาทิตย์ นัดไปทานข้าว นัดเจอกันปกติ แต่ก็ขยับจากคุยเป็นคบ(ไม่ใช่แฟน)โดยที่ยังไม่มีใครรู้ เราเลยชวนเขามาห้องเรา เขาก็มาค่ะ เริ่มต้นจากมาแปปเดียวแล้วก็กลับ ทุกครั้งที่มาห้องก็ปกติคนที่คบกันค่ะ กอดเรา หอมเราปกติทั่วไป จนเราบอกว่านอนค้างเลยก็ได้นะ เขาก็โอเคถามเราว่าไม่มีปัญหาใช่ไหม เราก็โอเคไม่มีอะไร เขาก็นอนค้าง ข้าวของใช้ก็ขนมาบ้างค่ะ ตื่นจะได้แต่งตัวไปทำงานได้เลย ก็เหมือนเดิมค่ะ ไม่มีอะไร เราติดกอดเขามาก ก็ชอบกอดเขาตลอด เป็นเวลาหลายครั้งที่ให้มานอนค้าง แต่เราไม่ไปห้องเขานะคะ เขาชวนแล้ว ที่ไม่ไปเพราะห้องเขาร้อน ห้องเรามีแอร์เย็นกว่า^^
บางทีเราก็มีคำถามมากมายกับเขา ยกตัวอย่างเช่น เขาพูดถึงการสร้างครอบครัว เขาอยากมีลูกที่น่ารัก เราก็เลยแซวไปว่า คนในอนาคตของเขาคงโชคดีอ่ะ เพราะเขาอบอุ่นและใส่ใจรายละเอียด (เขาเป็นผู้ชายเงียบๆพูดน้อย)
เขาก็ตอบกลับเรามาว่า : เราจะคิดมากทำไม ในเมื่อตอนนี้เป็นของเราอยู่ ดูแลรักษากันไปแบบนี้นะ จะได้มั่นคง
เรานี่ใจเต้น โรคหอบกำเริบเลยค่ะ 55 หรือจะเป็นอีกประโยคที่เราคุยกัน เราถามถึงความคิดว่าเราจะจริงจังกันไหม
เขาตอบกลับเราว่า : เขาไม่อยากให้เราคาดหัวงอะไรในตัวเขามากนะ เป็นแบบนี้ดูกันไปเรื่อยๆแหล่ะ แล้วค่อยให้เราตัดสินใจในตัวเขา
ประโยคนี้ก็ฟังดูแปลกๆนะคะ แต่ก็คุยกัน เจอกันปกติ
จนเมื่อไม่นานมานี้เขาก็มานอนเป็นเรื่องปกติ แต่ไม่ปกติตรงที่เรามีอะไรกัน เราก็สับสนนะคะเพราะสถานะไม่ชัดเจน แต่ต้องยอมรับแบบไม่แบ๊วเลยค่ะ ยอมเองแหล่ะ^^ เขาก็กอดเราดูแลเราปกติที่ทำแหล่ะค่ะ แล้วตอนเช้าเขาก็กลับและขนของที่ต้องซักกลับไป เรายอมรับว่าเราสับสนจนมีคำถามออกไปค่ะ โดยปกติเราเป็นคนไม่เซ้าซี้ ไม่ถามมาก ถ้ารู้คำตอบแล้วคือจะเงียบเลย เวลาเขานอนเราไม่เคยแม้แต่แชทหรือกวนค่ะ นิสัยเราเป็นแบบนี้จริงค่ะ เราเป็นคนพูดเพราะแล้วก็พูดเบาๆไม่เสียงดัง เขาที่คุยกับเราก็พลอยเป็นไปด้วย 555
คำถามของเราคือ : บอกเราทีว่าไม่ใช่เพราะชัววูบ ไม่ใช่แค่เพราะอารมณ์พาไป
คำตอบของเขาคือ : เราคิดไงอ่า (ต่อด้วยอิโมจิยิ้มมีหยดเหงื่อ)
แล้วเขาก็เงียบไม่ตอบเราอีกเลย ในประโยคคำถามที่เราต้องการคำตอบ แต่ทักแชทมาคุยเรื่องอื่นที่เราคุยกันปกติ ต่างไปแค่ พูดเพราะขึ้นจนเราขนลุก ดูเป็นห่วงเป็นไยโดยการพิมมากกว่าปกตินิดนึง สิ่งที่เราต้องการอยากรู้คือ เราจะยังไงต่อไป แต่ไม่กล้าถาม ด้วยเขาเป็นคนไม่ชอบให้เซ้าซี้ ถามมากความ อยากทำ ทำเอง แต่กับเรื่องนี้เขาควรจะพูดซักนิด แต่ก็ไม่มีอะไรเลยยยให้เราสับสนงง งวยอยู่แบบนี้ 555 กลุ้มใจค่ะบอกตรงๆ ค่ะเรื่องก็เป็นแบบนี้
ขอโทษที่ยืดยาว เป็นการระบายที่ยาวมากจริงๆ เราแค่อยากถามความคิดเห็นว่า คุณคิดว่าเขายังยังไงกับเราต่อไปคะ