ผมอยากรู้ว่าทุกคนมีความเห็นอย่างไร? ควรแก้ไขยังไง?
คือผมเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยเข้าสังคม ไม่ชอบพูด ไม่ค่อยแสดงความรู้สึก เช่น ดีใจมาก หรือเสียใจมาก แต่ไม่ได้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก
เหตุเกิดจากผมถูก bully หนักมาก ผมถูกพวกมันรุมแกล้ง ถูกรุมต่อยบ้าง ถูกรุมตบหัวแรงๆบ้าง ไถตัง ถูกใช้อย่างกับหมา พอพูดสวนหน่อยก็ทำท่าจะต่อยอย่างเดียว ผมทนมา 3 ปีเพราะไม่มีความกล้าพอจะบอกคนอื่น จนมาปีสุดท้าย ตอนนั้นตัวหัวหน้ามันพาผมไปกับมันแค่สองคน ตอนน้นกำลังเดินไปมันก็พูดย่ำยีศักดิ์ศรีความเป็นคนของผมสุดๆ ต่อหน้าคนอื่นที่แบบไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย คือ อยากจะประจานผมนั้นแหละ ผมก็สุดจะทนผมรวบรวมทุกอย่างความกล้าแล้วก็แรงทั้งหมด ผมกระชากคอเสื้อมันแล้วตะโกนว่า "กูไม่ทนกับแล้วว!! ต่อจากนี้ต่อยกูกูก็ต่อย!! กูเลือดออกก็ต้องเลือดออก!! กูตายตาย!! เงินที่อยากได้จากกูเอาไป!! " จากนั้นผมก็ผลักมันล้มลงไปแล้วก็โยนเงินใส่หน้ามันต่อหน้าหลายคน มันก็หันซ้ายขวาแล้วก็รีบลุกขึ้นมันเดินมาต่ออยู่ต่หน้าผมมองผมทำท่าจะเอาเรื่องแต่ไม่ทำอะไร ด้วยความทุกคนมองมันกับผมผมก็ไม่รู้จะทำอะไรยังไงต่อสับสนไปหมดเลยรีบออกจากตรงนั้นมา วันต่อมาผมกับมันก็ถูกอาจารเรียกพบ อาจารก็ถามว่าทะเลาะกันจริงไหม ผมก็ตอบไปว่า ก็แค่ทะเลาะกันนิดหน่อยแหละครับตามประวาเพื่อน แล้วมองไปหามันด้วยสายตาที่ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว หลังจากนั้นมันก็ไม่มายุ่งกับผม คนรอบข้างต่างมองแรงใส่มันกับผมแต่ผมไม่สนอะไรแล้วไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แก๊งของมันก็ไม่กล้าเข้าหามันต่อหน้าคนอื่น มันคงถูกมองแรงมาก
เรื่องนี้มันก็นานแล้วแต่ลืมไม่ได้สักที บางทีก็แอบร้องไห้คนเดียวอยากมีคนช่วยรับฟัง
ที่จริงก็มีแกล้งหนักกว่านี้แล้วก็เรื่องครอบครัวด้วยแต่ไม่เล่าดีกว่า
ผมอยากระบายสิ่งที่เจอมา ถ้าเรียบเรียงผิดหรืออ่านแล้วไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยนะครับ
เรื่องป่วยๆ ของคนห่วยๆ
คือผมเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยเข้าสังคม ไม่ชอบพูด ไม่ค่อยแสดงความรู้สึก เช่น ดีใจมาก หรือเสียใจมาก แต่ไม่ได้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก
เหตุเกิดจากผมถูก bully หนักมาก ผมถูกพวกมันรุมแกล้ง ถูกรุมต่อยบ้าง ถูกรุมตบหัวแรงๆบ้าง ไถตัง ถูกใช้อย่างกับหมา พอพูดสวนหน่อยก็ทำท่าจะต่อยอย่างเดียว ผมทนมา 3 ปีเพราะไม่มีความกล้าพอจะบอกคนอื่น จนมาปีสุดท้าย ตอนนั้นตัวหัวหน้ามันพาผมไปกับมันแค่สองคน ตอนน้นกำลังเดินไปมันก็พูดย่ำยีศักดิ์ศรีความเป็นคนของผมสุดๆ ต่อหน้าคนอื่นที่แบบไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย คือ อยากจะประจานผมนั้นแหละ ผมก็สุดจะทนผมรวบรวมทุกอย่างความกล้าแล้วก็แรงทั้งหมด ผมกระชากคอเสื้อมันแล้วตะโกนว่า "กูไม่ทนกับแล้วว!! ต่อจากนี้ต่อยกูกูก็ต่อย!! กูเลือดออกก็ต้องเลือดออก!! กูตายตาย!! เงินที่อยากได้จากกูเอาไป!! " จากนั้นผมก็ผลักมันล้มลงไปแล้วก็โยนเงินใส่หน้ามันต่อหน้าหลายคน มันก็หันซ้ายขวาแล้วก็รีบลุกขึ้นมันเดินมาต่ออยู่ต่หน้าผมมองผมทำท่าจะเอาเรื่องแต่ไม่ทำอะไร ด้วยความทุกคนมองมันกับผมผมก็ไม่รู้จะทำอะไรยังไงต่อสับสนไปหมดเลยรีบออกจากตรงนั้นมา วันต่อมาผมกับมันก็ถูกอาจารเรียกพบ อาจารก็ถามว่าทะเลาะกันจริงไหม ผมก็ตอบไปว่า ก็แค่ทะเลาะกันนิดหน่อยแหละครับตามประวาเพื่อน แล้วมองไปหามันด้วยสายตาที่ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว หลังจากนั้นมันก็ไม่มายุ่งกับผม คนรอบข้างต่างมองแรงใส่มันกับผมแต่ผมไม่สนอะไรแล้วไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แก๊งของมันก็ไม่กล้าเข้าหามันต่อหน้าคนอื่น มันคงถูกมองแรงมาก
เรื่องนี้มันก็นานแล้วแต่ลืมไม่ได้สักที บางทีก็แอบร้องไห้คนเดียวอยากมีคนช่วยรับฟัง
ที่จริงก็มีแกล้งหนักกว่านี้แล้วก็เรื่องครอบครัวด้วยแต่ไม่เล่าดีกว่า
ผมอยากระบายสิ่งที่เจอมา ถ้าเรียบเรียงผิดหรืออ่านแล้วไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยนะครับ