"3 กรกฎาคม 2019"
นับตั้งแต่ วันนั้น ถึงวันนี้ นับเวลา สองปี ผ่านมาแล้ว
ความรู้สึก ลึกซึ้ง ยังพราวแพรว ซ่อนในแวว ดวงตา ถ้าจะมอง
ย้อนนึกถึง วันนี้ ปีหนึ่งเก้า วันที่เรา เดินเข้า งานฉลอง
วันที่เรา สองมือ คอยประคอง วันที่คล้อง แขนเดิน เข้าพิธี
น้ำมนต์รด น้ำสังข์หลั่ง พรประสาท จากหมู่ญาติ พี่น้อง ร่วมสักขี
ดั่งชะโลม รดความสุข ชุบชีวี หลังจากนี้ ชีวิตคู่ เริ่มก้าวเดิน
แม้หนักเบา เราทั้งคู่ จะร่วมคิด แม้ใครผิด ขออภัย ไม่เก้อเขิน
แม้ใครถูก จะลดให้ ไม่มองเมิน จับมือเดิน ข้ามปัญหา ที่มามี
นับจากนั้น ทุกเช้า คราวเธอปลุก ใจจะฉุด ให้ตื่น ด้วยความถี่
แต่ฉันยิน เป็นเสียง"ฟ้า" พร่ำดนตรี ย้ำโลกนี้ สดใส ในตื่นนอน
เช้ากลางวัน ยันเย็น เห็นเธออยู่ ให้เรียนรู้ ชีวิต คู่เคียงหมอน
จนถึงคราว หง่าวง่วง เดินเข้านอน กดลงกลอน เคียงร่าง นอนข้างกัน
นับจากนี้ อีกกี่วัน ที่จะผ่าน อีกกี่กาล ที่รออยู่ อีกกี่ฝัน
อีกกี่ทุกข์ ก็จะผ่าน ไปด้วยกัน กี่สุขสันต์ ก็จะอยู่ ข้างๆเธอ
นานกว่านี้ โตกว่านี้ แก่กว่านี้ ความคิดนี้ จะคงอยู่ คู่เสมอ
ย้ำเตือนว่า ยิ่งวันผ่าน ยิ่งรักเธอ รักเสมอ มาตลอด ที่พบกัน.
3/7/2019 วันที่ชีวิตเราเริ่มก้าวเดินไปด้วยกัน
นับตั้งแต่ วันนั้น ถึงวันนี้ นับเวลา สองปี ผ่านมาแล้ว
ความรู้สึก ลึกซึ้ง ยังพราวแพรว ซ่อนในแวว ดวงตา ถ้าจะมอง
ย้อนนึกถึง วันนี้ ปีหนึ่งเก้า วันที่เรา เดินเข้า งานฉลอง
วันที่เรา สองมือ คอยประคอง วันที่คล้อง แขนเดิน เข้าพิธี
น้ำมนต์รด น้ำสังข์หลั่ง พรประสาท จากหมู่ญาติ พี่น้อง ร่วมสักขี
ดั่งชะโลม รดความสุข ชุบชีวี หลังจากนี้ ชีวิตคู่ เริ่มก้าวเดิน
แม้หนักเบา เราทั้งคู่ จะร่วมคิด แม้ใครผิด ขออภัย ไม่เก้อเขิน
แม้ใครถูก จะลดให้ ไม่มองเมิน จับมือเดิน ข้ามปัญหา ที่มามี
นับจากนั้น ทุกเช้า คราวเธอปลุก ใจจะฉุด ให้ตื่น ด้วยความถี่
แต่ฉันยิน เป็นเสียง"ฟ้า" พร่ำดนตรี ย้ำโลกนี้ สดใส ในตื่นนอน
เช้ากลางวัน ยันเย็น เห็นเธออยู่ ให้เรียนรู้ ชีวิต คู่เคียงหมอน
จนถึงคราว หง่าวง่วง เดินเข้านอน กดลงกลอน เคียงร่าง นอนข้างกัน
นับจากนี้ อีกกี่วัน ที่จะผ่าน อีกกี่กาล ที่รออยู่ อีกกี่ฝัน
อีกกี่ทุกข์ ก็จะผ่าน ไปด้วยกัน กี่สุขสันต์ ก็จะอยู่ ข้างๆเธอ
นานกว่านี้ โตกว่านี้ แก่กว่านี้ ความคิดนี้ จะคงอยู่ คู่เสมอ
ย้ำเตือนว่า ยิ่งวันผ่าน ยิ่งรักเธอ รักเสมอ มาตลอด ที่พบกัน.