ไม่รู้จะเริ่มยังไง คือเราคบกับแฟนมาแล้วแฟนสูบบุหรี่ ดื่มเบียร์ (เฉลี่ยวันละ1-2ขวด) ที่จริงแฟนก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่ตอนจีบกันใหม่ๆ จนเราตั้งท้อง เราอยากให้แฟนเบาเรื่องพวกนี้มากเพราะเขาเป็นภูมิแพ้ เป็นห่วงลูกในท้องด้วย เราพยายามบอกทั้งทางตรงและอ้อม เหมือนแฟนจะเลิกให้แต่เหมือนทุกครั้งที่พยายามเลิกจะกลับมาหนักกว่าเดิม จนเราเบื่อที่จะพูด พอเราไม่พูดก็กลับกลายเป็นว่าเขาไม่ได้สนใจที่จะเปลี่ยนแปลงเลย จนเราต้องหาเรื่องต่างๆ มาให้ตัวเองคิดบวก คือแฟนเราเปลี่ยนงานแล้วงานหนักขึ้นแล้วสิ่งที่เราขอให้เลิกก็เหมือนจะหนักตาม เราพยายามคิดแค่ว่าเขาทำงานหนักก็ให้เขาได้ผ่อนคลายบ้าง เข้าใจอยู่ว่าเขาสูบมานานจะให้เลิกคงยาก แต่เราแค่อยากให้เขาลดบ้าง กับคนก่อนๆ ถ้าเราอึดอัดแบบนี้เราคงเลิกไปแล้ว ให้เขาอยู่กับคนที่รับเขาได้ดีกว่า แต่พอมีลูกมันมีแต่ความคิดที่สับสนว่าควรเอาไงดี เดี๋ยวคลอดแล้วเราก็ไปทำงาน ถ้าเราคลอดแล้วเข้าทำงานเหมือนเดิมถ้าจะดื่มและสูบเหมือนเขาเราก็สงสารลูก ไม่อยากประชดด้วยการเอาความรู้สึกลูกมาล้อเล่น หรือเราควรเลิกแล้วคงไว้แค่สถานะพ่อแม่ เราอาจจะดูงี่เง่านะคะ แต่เราอึดอัดมากจริงๆ ปกติเราไม่เคยปล่อยให้ตัวเองอยู่บนความอึดอัดเลยไม่เคยเสียดายความรัก พร้อมจะเลิกหรือถอยออกมาตลอดเวลา แต่กับครั้งนี้มันทำให้อึดอัดใจเพราะมีเจ้าตัวเล็ก เราแอบร้องไห้ทุกวัน ไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร เรากลัวใจตัวเองด้วย เรารู้สึกบั่นทอนและเหมือนจะรักเขาน้อยลง เราควรทำไงดีคะ ควรตัดสินใจยังไงดี เราไม่รู้เราจะทนความอึดอัดนี้ไปได้นานแค่ไหน
อึดอัดกับความรู้สึกของตัวเอง