ตกอยู่ในความสัมพันธ์ "ตัวอยากไป แต่ใจอยากอยู่"

เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่8 มีลูกด้วยกัน2 คน บ้านเราอยู่อำเภอเดียวกัน เรากับเขามาทำงานโรงงาน หาเงินส่งเสียลูก (อยู่กับแม่เรา)เงินเดือนการเงินคือเรา เขาให้เราเป็นคนจัดการ  สามีชอบดื่มสุราหลังเลิกงาน ดื่มแล้วมาหาเรื่องพาลเรา เราอดทนอดกลั้น มาตลอด เพื่อลูกๆๆ หลายครั้งที่เราพยายามจะลืมสิ่งที่เขาทำกับเรา เวลาเมา หลังๆมา เราเริ่มรู้สึกว่าสามีใช้ยาเสพติด อารมณ์ฉุนเฉียว หนักสุดคือทำร้ายร่างกายเรา แต่เราไม่เคยปริปาก ไม่เคยขอความช่วยเหลือ เราไม่มีญาติที่นี่เลย มีแค่เพื่อนร่วมงานที่สนิทกัน 2-3 คน หนักสุดคือเมื่อคืน เมาแล้วอาราวาดบีบคอ เอาเท้าถีบเราลงไปกองกับพื้น เยี่ยวใส่ขวดแก้ว แล้วเอามาปาหัวเรา จนหัวเราแตก  เราก็ได้แต่ทำเป็นใจดีสู้เสือให้เขาอารมเย็น ให้เขาตายใจ แต่ในใจเราป่นปี้เราพังยับเยินไปหมด เรารู้สึกว่าไม่มีความสุข ที่ต้องอยู่แบบนี้ แบบหวาดระแวง ทุกครั้งที่เขาไปดื่มเหล้ากับเพื่อน เราแก้ปัญหาโดยการลดการเผชิญหน้า โดยที่เราต้องไปจากห้อง ไปนั่งเล่นที่อื่น ใต้สะพานบ้าง บางทีหลบนอนซอกใต้บันใดในหอ ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆว่า จะไปต่อหรือพอแต่นี้ เราไม่มีเงินที่จะไปเริ่มต้นใหม่ เพราะแต่ล่ะเดือนใช้หนี้แทบไม่เหลืออะไร ใจเราอยากหนีไปที่อื่นมากๆๆ เพราะกลับบ้านคนแถวบ้านรอซ้ำเติมเยอะ เราอยากไปให้สุดจนกว่าจะได้ดี บางทีคิดแม้กระทั่ง ไปถึงจะหนีไปขายตัว เดินสายฝอ. บ้างล่ะ ไปให้สุดๆๆ ทำงานแบบสบายใจ เราได้แค่คิด เราไม่อยากทนให้เขาดูถูกพ่อแม่ของเรา เขาเหมือนคน2อารมณ์ ถ้าจะไปเรามีภาระร่วมกัน หนี้สิน ตังเราออกมาแทบไม่พอใช้ ตอนนี้เหลือแค่150 บาท ต้องทนให้ถึงวันที่25 เราไม่รู้จะหนีไปไหน ถ้าพี่ๆมีงานให้หนู แนะนำหนูด้วยนะคะ งานเสริฟ ล้างจาน โรงงาน เลี้ยงน้อง ทำได้หมดค่ะ ตอนนี้หนูอยู่พระรามสอง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่