ทำไมบ้านถึงไม่ใช่สถานที่ที่อบอุ่นเสมอไป

คำถามนี้เราได้ยินตลอด ทั้งจากเพื่อนที่อยู่ใกล้ชิด หรือจากบุคคลทางอินเตอร์เน็ตมากมาย และที่สำคัญสุดเลยคือจากตัวเราที่เราพบเจออยู่
ที่เราบอกว่าไม่อบอุ่นเสมอไป ไม่ได้แปลว่าไม่อบอุ่นเลย แต่มันเป็นเหมือนเพลง หน่วง ของ Room 39 มันสุขนะแต่ไม่สุด 

บ้านเราเป็นบ้านที่เปรียบเหมือนผีเข้าก็ได้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย พ่อกับพี่เราเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ส่วนแม่จะเป็นคนอารมณ์เย็นเย็นแบบมากๆแต่ถ้าได้บ่นก็จะบ่นมากๆ ส่วนเราเหมือนเอาอารมณ์พ่อกับแม่มาร่วมกันแต่จะออกทางพ่อมากกว่า 

ที่เรามาตั้งกระทู้บ่นคือ เหตุมันเกิดจากเราไปเรียนมหาลัย และได้ไปอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว เราเคยชินกับการอยู่คนเดียว ทำอะไรแบบรวดเร็ว พอเรียนจบแล้วแล้วกลับมาอยู่บ้าน มาเจอทุกคนสาดอารมณ์ใส่กัน บางวันตอนเช้าอารมณ์ดีนะ แต่พอตอนเย็นคืออารมณ์ร้อนมาจากไหนไม่รู้ และเราเป็นคนที่เซ็นซิทีฟด้านอารมณ์มาก เราจะมีอาการใจสั่นและจะร้องให้ตลอดเวลา(เราเคยเจอเหตุการโดนทำร้ายร่างกายจากคนในครอบครัว และเคยเห็นคนในครอบครัวทำร้ายร่างกายแฟนตัวเอง มันเลยทำให้เรามีอาหการแบบนี้) มันทำให้เราเกิดความเครียดสะสม เราเคยตั้งกระทู้ก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวดับเรื่องล้างจาน  ปัญหาหลายๆอย่างมันไม่ใช่แค่เรื่องอารมณ์ 

และเราคิดว่าไม่ใช่แค่เราที่มีปัญหาแบบเรา เราอยาจเรียบเรียงไม่หมด เราไม่กล้าที่จะบอกเรื่องนี้กับใคร เราเลยเอามาเป็นสตอรี่ของเราในนี้