สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้เเรกของเรา อาจจะเรียบเรียงคำพูดไม่ค่อยเป็นนะคะ เเต่เราอยากหาวิธีเเก้ปัญหานี้ค่ะ ต้องบอกก่อนว่าเราอายุ จะ 21 ปีเเล้วค่ะ เคยเรียนมหาลัยได้ 1 ปี เเต่ต้องลาออกเพราะรู้สึกว่าเขากับเพื่อนที่เราเรียนไม่ได้ (เเต่เรามีเพื่อนที่เรามัธยมมาด้วยกัน เเล้วเราสนิทมากๆ)  เพื่อนชอบเที่ยวกินเหล้า พูดคำหยาบ คำหยาบในที่นี้คือ หยาบเเบบรุนเเรง ซึ่งเราไม่ชอบ เราไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ค่อยพูด เเต่ตอนเรียนมัธยมเราเป็นคนพูดมาก กวนตรีน สนิทกับครูที่โรงเรียนหลายๆคน เเต่พอไปเรียนมหาลัยเรากลับเข้ากับเพื่อนไม่ได้เลย ในความคิดเรา เราต้องการเพื่อนที่นิสัยเหมือนๆเรา สนใจเเค่เรา เเบบว่าอยากมีเพื่อนเเท้ เพื่อนที่ไปไหนมาไหนเเค่กับเรา ไม่ใช่เพื่อนเยอะเเบบที่เราเคยมี พอช่วงโควิดระบาดรอบเเรก มหาลัยก็ปิด เราก็กลับบ้าน (เราเรียนที่มหาลัยชื่อดัง ภาคใต้ เเต่อยู่คนละจังหวัด เเม่เลยต้องไปรับไปส่ง เวลา ปิดเทอม เปิดเทอม  เราไม่คิดมาก่อนเลยว่าเราจะลาออกกลางคัน ตอนลาออกเราก็ไม่ได้ปรึกษาใคร ตัดสินใจด้วยตัวเอง อันนี้เเค่มาเล่าให้ฟังเฉยๆค่ะ เเต่ต่อไปคือเรื่องตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นคนหัวร้อนง่าย หงุดหงิดบ่อย เรามีเเฟนค่ะ เวลาโทรคุยกัน เเฟนเรียกชื่อเรา ซำ้ๆกัน เราชอบหงุดหงิด เเฟนเราเล่นเกม เวลาเเฟนไม่ตอบเเชท หรืออ่านไม่ตอบเราชอบหงุดหงิด หาว่าเเฟนไม่สนใจบ้าง ไม่รักบ้าง  เวลาโมโหชอบพูดคำหยาบใส่เเฟน ชอบบอกเลิก เเต่ทุกวันนี้ยังไม่เลิกค่ะ เพราะคิดได้ คุยกัน เเฟนเราเป็นคนใจเย็น ค่ะ อีกเรื่องชอบตะคอก ชอบตะคอกนี้เกิดกันคนที่บ้านค่ะ เวลาเเม่พูด เเม่ถามอะไร เราชอบตะคอกใส่ น้องก็โดนเหมือนกัน ทั้งๆที่เเม่กันน้องไม่ได้ทำอะไรผิด เวลาเเม่ถามเราชอบไม่ตอบ เมิน ชอบพูดเสียงเเข็ง เราขอวิธีเเก้ วิธีจัดการตัวเองด้วยค่ะ เราไม่ตู้จะทำยังไงเเล้ว อยากเป็นคนใจเย็น อารมณ์ดีเเบบคนอื่นบ้าง😭 อีกอย่างเราชอบอยู่คนเดียวด้วยค่ะ