สวัสดีค่ะ เรามีเเฟนอายุห่างจากเรา 8 ปี ด้วยวัยที่เค้า เป็นวัยทำงาน ส่วนเราอยู่ในช่วงกำลังจะเรียนจบ ป.ตรี เราเหนื่อยมากเลยค่ะกับความรักครั้งนี้ เราร้องไห้ทุกคืน เป็นทุกข์มากๆ มันเริ่มมาจากที่เรา ไม่เป็นตัวเอง เพราะเรากลัวว่าเค้าจะไม่ชอบเรา เเฟนเราเป็นคนชอบเเต่งตัวค่ะ ส่วนใหญ่เเฟนเก่าที่เค้าคบมา จะมีเเต่เด็กศิลป์ ทรงเด็กพั้งค์ เเต่งตัวเท่ๆ ไลฟ์สไตล์ไปกันได้เพราะความชอบของเขาคล้ายกัน เเต่เรากับเเฟน เเค่เรื่องไลฟ์สไตล์ก็ต่างกันริบรับเเล้วค่ะ เราพยายามนะคะ ที่จะเปลี่ยนเเปลงตัวเอง เพื่อที่จะให้เขาชอบเขาสนใจในตัวเรามากขึ้น เเต่ทำเท่าไหร่ มันก็ไม่ใช่ตัวเรา เรารู้นะคะว่าเราควรคิดบวก อดีตคืออดีต เเต่เราอดคิดไม่ได้เลยค่ะ เพราะผู้หญิงที่เเฟนฟอล มีเเต่ทรง เเบบนั้น เรายิ่งคิด เรายิ่งน้อยใจ มันเป็นปัญหาสำหรับเรามาก เเฟนบอกว่าเราชอบอาย เพราะเราขาใหญ่ เราไม่มีความมั่นใจเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว คบกับคนนี้ความมั่นใจของเราเป็น 0 เลยค่ะ เเฟนได้เเต่บอกว่าเขาพยายามไม่คิดอะไรที่เราเป็นคนขี้อาย เเต่เราก็พยายามมากที่สุดเหมือนกัน ในการประคับประคองความสัมพันธ์ให้มันถึงฝั่ง เรารักเขามาก เเต่เรารู้สึกไม่ถึงเขาเลย อยู่ด้วยกัน กอดที่เคยว่าอบอุ่นที่สุด ตอนนี้ เรารู้สึกไม่ถึงกันอีกเเล้ว เวลาคุยกันคอลกัน เราพยายามชวนคุย เราอบากทำให้เค้าเป็นคนที่มีความสุขมากที่สุด อยากให้เค้ามีเเต่รอยยิ้ม เเต่เราทำไมถึงทำให้เค้ามีความสุขไม่ได้ ล่าสุดที่ทะเลาะกันเหมือนต่างฝ่ายต่างระเบิดความรู้สึกที่เเท้จริงออกมา ถึงขั้นจะเลิกกันเลยนะคะ เเต่รอบนี้เราเลือกที่จะรั้งเขาไว้เพราะอยากทพให้มันเีเเละเต็มที่กว่านี้ ทั้งๆที่ในใจ เราเจ็บมากๆ ขากคำพูดที่ไม่เคยพูด เขากลับพูดออกมาหมด เราจุกไปอยู่พักนึง เราบอกเค้าว่า หนูโครตรักพี่เลย
เค้าตอบกลับมาว่า เเต่หนูไม่รักตัวเองใง เราเจ็บจริงๆ ว่าเรางี่เง่า ไร้สาระ เเละอีกมากมาย เราฝังใจ เสียใจมาก เเต่เราทำได้เเค่ ฝืนยิ้ม อดทนเเล้วหวังว่าสักวัน มันจะดีขึ้น เราบอกกับเขาว่า ขอโทษได้ไหม ยังไม่พร้อมให้เขาหายไปไหน เขาตอบกลับมาว่า เเล้วจะทำใง เเทนที่จะพูดว่า งั้นเรามาพยายาม ไปด้วยกันนะ เริ่มใหม่ เรากลับได้เเต่ ถ้อยคำที่ฟังเเล้วมันบั่นทอน
จนตอนนี้ ความรส.เราเปลี่ยนไป คุยเรื่อง อนาคตไว้ด้วยกันมากมายเลยค่ะ เเต่วันนี้ เราสัมผัสอ่ะไรได้หลายๆอย่าง เราเริ่มเหนื่อย จนไม่อยาก จะเอาอะไรเเล้ว เเต่เราก็ยังรักเขาอยู่มาก เราควรทำยังใงดีคะ เราควรปรับที่ความคิด หรือปรับตัว หรือปล่อยเขาไป
เราเป็นทุกข์มากเลยค่ะกับความรักครั้งนี้
เค้าตอบกลับมาว่า เเต่หนูไม่รักตัวเองใง เราเจ็บจริงๆ ว่าเรางี่เง่า ไร้สาระ เเละอีกมากมาย เราฝังใจ เสียใจมาก เเต่เราทำได้เเค่ ฝืนยิ้ม อดทนเเล้วหวังว่าสักวัน มันจะดีขึ้น เราบอกกับเขาว่า ขอโทษได้ไหม ยังไม่พร้อมให้เขาหายไปไหน เขาตอบกลับมาว่า เเล้วจะทำใง เเทนที่จะพูดว่า งั้นเรามาพยายาม ไปด้วยกันนะ เริ่มใหม่ เรากลับได้เเต่ ถ้อยคำที่ฟังเเล้วมันบั่นทอน
จนตอนนี้ ความรส.เราเปลี่ยนไป คุยเรื่อง อนาคตไว้ด้วยกันมากมายเลยค่ะ เเต่วันนี้ เราสัมผัสอ่ะไรได้หลายๆอย่าง เราเริ่มเหนื่อย จนไม่อยาก จะเอาอะไรเเล้ว เเต่เราก็ยังรักเขาอยู่มาก เราควรทำยังใงดีคะ เราควรปรับที่ความคิด หรือปรับตัว หรือปล่อยเขาไป