เรานี้โครตอิจฉาคนที่มีเพื่อนเลย ไม่ว่าจะมีเพื่อนเยอะหรือเพื่อนน้อย แต่เค้าก็มีเพื่อนอะเพื่อนที่เรียกว่าเพื่อนได้เต็มปาก เรายังไม่กล้าเรีนกใครว่าเพื่อนเลยเพราะทุกครั้งไม่ว่าเราจะพยายามมีตัวตนแสดงความเห็นออกปากพูดอะไรก็มีแต่คนเมิน เวลาเดือดร้อน เวลาที่รู้สึกแย่ไม่มีใครอยู่ข้างๆไม่มีแม้กระทั่งเพื่อนที่คอยปลอบคอยให้กำลังใจเราเลย ไม่มีใครเข้าใจเราไม่มีใครทำให้เรารู้สึกไม่โดดเดี่ยว มันอ้างว้างมากๆเลยนะความรู้สึกนี้ มันแย่มาก เราแค่ต้องการเพื่อนสักคนที่เป็นเพื่อนจริงๆของเราอะคอยอยู่ข้างเราเพื่อนที่ไม่ทำให้เรารู้สึกโดเดี่ยว มันไม่มีเลยหรอ🥺